روزنامه ایران نوشت: اشرافیت چه می‌فهمد همراهی با نقشه تعطیلی کسب و کارها، کارگر یا کاسب و مغازه‌دار را گرفتار چه خساراتی می‌کند، یا مثلا سرنوشت چک و تعهد مالی آن‌ها چه می‌شود.
کاخ‌نشینان چه غم دارند که معیشت مردم به دست‌انداز بیفتد، یا اموال عمومی و خصوصی خسارت ببیند. مهم این است که اغلب مرفهین بی‌درد، آن طرف مرز تابعیت دارند و اگر هم دل‌شان آنجا نباشد -که اغلب هست- زن و فرزندشان، آن طرف گروگانند.
نمی‌توانند از امریه‌های آن‌طرف مرز سرپیچی کنند یا دل بکنند. گیر و گرفتاری اساسی دارند. مثل همان فوتبالیست بازیچه‌ای که در دوبی، تر و خشکش کردند و سپس به کانادا (پناهگاه دزدها و وطن‌فروشان) منتقلش کردند.
یا آن دیگری، که دخترش در لندن گروگان است. توقع دارید اینها غصه‌دار شوند که کاسب و کارگر از نان خوردن می‌افتند؟ یا به جان و مال و کسب و کار و زندگی مردم آسیب وارد می‌شود؟! وقتی وجدان را کشته و حیثیت خود را برای یک برگ تابعیت و اقامت، و مُشتی دلار و یورو حراج کرده باشند، دیگر نباید سراغی از وجدان یا وطن‌دوستی و دل‌سوزی برای زندگی مردم گرفت.
