مراکش به نیمه نهایی جام جهانی صعود کرده است.اگر پیش از شروع جام جهانی از تماشاگران فوتبال در مورد صعود مراکش به نیمه نهایی جام جهانی نظر سنجی می‌شد، شاید کمتر کسی به این پرسش پاسخ مثبت می‌داد و حتی طرفداران مراکش هم با تردید به این سوال پاسخ می‌دادند و شاید برای آنها صعود از مرحله گروهی کافی بود. اما مراکش اکنون یکی از چهار تیم حاضر در مرحله نیمه نهایی است و این شانس را دارد که به دیدار پایانی صعود کند و در پایان قهرمان شود. هر چند حذف تیم‌های اسپانیا و پرتغال و صعود به نیمه نهایی کمتر از قهرمانی در جام جهانی نیست.

۴ سال و این همه پیشرفت؟ به طور شک اگر مراکش فدراسیون فوتبال ما را داشت و هم چنین سرمربی ما به هیچ وجه از مرحله گروهی صعود نمی‌کرد چه رسد به اینکه اسپانیا و پرتغال را حذف کند. به این خاطر که ما در ایران می‌گوییم در حضور تیم‌های بزرگ جهان صعود غیر منطقی است!

مراکشی که اکنون یکی از چهار تیم حاضر در مرحله نیمه نهایی جام جهانی است، چهار سال پیش در روسیه با تیم‌های ایران – اسپانیا و پرتغال همگروه بود و جالب اینکه به ایران باخت و در مجموع نتوانست از مرحله گروهی صعود کند. مراکش در مصاف با ایران با گل به خودی باخت! اما این قدر پیشرفت کرد و با روحیه برنده وارد میدان شد که این بار هم از اسپانیا انتقام گرفت و هم از پرتغال و اکنون یکی از چهار تیم حاضر در مرحله نیمه نهایی جام جهانی است.

باید به افتخار این تیم ایستاده دست زد. تیمی که از باخت به ایران به حذف تیم‌های اسپانیا و پرتغال رسید، شایسته تحسین است. ای کاش ما هم جسارت مراکش را داشتیم. ای کاش ما هم مثل این تیم فکر می‌کردیم. ای کاش ما از انگلیس نمی‌ترسیدیم و ۹۰ دقیقه جانانه مبارزه می‌کردیم. ای کاش مربی ما به خاطر مصدومیت علیرضا بیرانوند دو دستی به روی سر خود نمی‌زد. ای کاش در برابر آمریکا برای برد بازی می‌کردیم و برای تساوی به میدان نمی‌رفتیم.

اگر ما همیشه محکوم به صعود نکردن هستیم چون با تیم‌های اسمی‌رویارو می‌شویم، پس چرا تیم‌هایی چون مراکش بر خلاف ما فکر می‌کنند؟ ما راه را اشتباه می‌رویم یا تیم‌هایی چون مراکش اشتباه می‌کنند و اصلا موفقیت این تیم اشتباهی است؟!

همه به خوبی می‌دانیم اگر عربستان، آرژانتین را شکست داد، اگر ژاپن در برابر آلمان و اسپانیا به برتری رسید، کرواسی، برزیل را کنار گذاشت و دهها نتیجه شگفت انگیز در دوحه به سبب شایستگی و اعتماد به نفس تیم‌های برنده بوده است و جنگیدن برای رسیدن به خواسته‌های بزرگ. اما گویی در فوتبال ایران آرزوهای بزرگ منطقی نیست. ای کاش ما مثل مراکش فکر می‌کردیم.