سفر به قطر به‌منظور شرکت در مسابقات جام‌جهانی۲۰۲۲ برای کاروان تیم ملی ایران چندان خوشایند نبود. نتایج به‌دست آمده چنگی به دل نزد و همزمانی آن با صعود ۳ تیم آسیایی از مرحله گروهی که برای اولین‌بار در تاریخ رخ می‌داد، تلخی حذف تیم ملی را دوچندان کرد. فوتبال ایران اما حدود یک‌سال دیگر باید به قطر برگردد. مسابقات جام‌ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ که قرار بود تابستان به میزبانی چین برگزار شود، با توجه به شیوع کرونا به قطر واگذار شده و زمان آغاز آن هم چهارم بهمن ۱۴۰۲خواهد بود. پرسش اینجاست که تیم ملی با چه شکل و شمایلی وارد این مسابقات خواهد شد؟

کارلوس کی‌روش؟ پنجاه- پنجاه

بدون تردید مهم‌ترین نکته مجهول تیم ملی هم‌اکنون مربوط می‌شود به سرنوشت نیمکت آن. به جرأت می‌توان گفت طی ۲ هفته گذشته در فضای فوتبال ایران هیچ کلیدواژه‌ای مثل «کارلوس کی‌روش» پرتکرار نبوده است. نتایجی که او قبلا با تیم ملی می‌گرفت، معمولا تفسیرپذیر بود؛ یعنی یک عده با حرارت از آن دفاع می‌کردند و گروهی دیگر با حرارت به انکارش برمی‌خاستند. این بار اما بدون تعارف چنین فاکتوری بسیار کمرنگ‌تر شده است. به‌هرحال نتایجی که به‌دست آمد و نیز کیفیت نمایش‌های تیم ملی کاملا مشخص بود و به همین دلیل است که اگر کل فضای تولید محتوا در مورد فوتبال ایران را شخم بزنید، به ندرت می‌توانید چیزی در دفاع از مربی پرتغالی پیدا کنید. با همه اینها، حیرت‌انگیز است که هنوز تکلیف مرد پرتغالی روشن نشده و کسی به صراحت از قطع همکاری با او سخن نمی‌گوید. شاید یک دلیل این داستان، پرسش‌ها پیرامون جایگزین کی‌روش باشد. باز هم پای همان مباحث قدیمی در میان است؛ اینکه اگر او برود، چه‌کسی بیاید؟ آیا پول و امکانات لازم برای استخدام یک مربی خارجی مؤثر را داریم؟ یا اینکه بین نیروهای داخلی کسی پیدا می‌شود که مختصر اجماعی در مورد شایستگی‌هایش وجود داشته باشد؟ به‌طور کلی با توجه به جو اجتماعی سنگین موجود، خیلی دور از ذهن است که بهمن سال آینده کی‌روش را روی نیمکت تیم ملی تصور کنیم، اما در عین حال می‌دانیم که خیلی از تصمیمات در فوتبال ایران بیرون از ملاحظات فنی اتخاذ می‌شود.

حتما با جوانان

فارغ از اینکه سرمربی تیم ملی در جام‌ملت‌ها چه‌کسی باشد، آنچه ضروری به‌نظر می‌رسد ورود جوانان به تیم ملی است. طی یک ماه گذشته به اندازه کافی در مورد پیر بودن تیم ملی در جام‌جهانی صحبت شده و همه می‌دانند که چه خطر بزرگی این تیم را تهدید می‌کند. زمان جوانگرایی هم همین جام‌ملت‌های آسیاست؛ شبیه اتفاقی که کم‌وبیش در سال۲۰۱۵ رخ داد. بنابراین حتما کادرفنی باید جسارت میدان دادن به نیروهای تازه نفس را داشته باشد و عکس تیمی ایران در ابتدای مسابقه را متحول کند. چه بسا اگر اتفاقی غیراز این رخ بدهد، شرایط تیم برای صعود به جام‌جهانی۲۰۲۶ پیچیده خواهد شد. بنابراین انتظار قطعی آن است که بهمن سال آینده تیم ملی با ترکیبی کاملا دگرگون در دوحه عکس یادگاری بگیرد.