در حالی که لیونل مسی مشغول به پایان رساندن رمان حرفه‌ای خود به دراماتیک‌ترین شکل ممکن بود، دیوید بکام از روی سکوها او را تماشا می‌کرد و امیدوار بود که تیم اینتر میامی او بتواند این تک‌شاخ خوش‌یمن را به‌دست بیاورد.
لیگ فوتبال آمریکا در پی این است که مسی را پس از فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ به خدمت بگیرد و او را به پردرآمدترین بازیکن تاریخ MLS تبدیل کند. انتقال مسی به آمریکا، بعد از انقلابی که بکام ۱۵ سال پیش با انتقال به لس‌آنجلس گلکسی به پا کرده بود، مهمترین انتقال در فوتبال این کشور خواهد شد. این انتقال سطح اینترمیامی را بسیار بالاتر خواهد برد. این تیم سالهاست که به دنبال جذب مسی است و مسی هم انتقال به لیگ آمریکا را رویایی دانست. بکام همیشه قول یک ستاره را به میامی داده بود و حالا ستاره‌ای بزرگتر از مسی پیدا نخواهد کرد.
مسی تابستان آینده ۳۶ ساله می‌شود و پس از بازی در هر دقیقه از جام‌جهانی و فصلی کامل با پاری‌سن‌ژرمن، به اینترمیامی می‌پیوندد. حالا که مسی قهرمان جهان شده، پاریسی‌ها بیش از پیش تلاش خواهند کرد که او را در تیم خود نگه دارند.
لیگ MLS درست مانند تیم ملی آمریکا، به لیگی متمرکز بر جوانان تبدیل شده، و خود را از «خانه سالمندان» بودن (به گفته هواداران) دور کرده است. نامهای بزرگی که به این لیگ پیوستند رکوردهای مختلفی از خود به جای گذاشتند؛ برای هر دیوید بکام و زلاتان، ناکام‌هایی مثل استیون جرارد و فرانک لمپارد وجود دارند، و خود اینتر هم در خطر تبدیل شدن به تیمی فرعی است.
به گفته آلن گوردون، مهاجم سابق تیم ملی آمریکا، این فرصتی است که باشگاه باید از آن استفاده کند. گوردون ۱۵ فصل در MLS در کنار و یا در مقابل خریدارهای لوکسی مانند بکام و تیری آنری بازی کرد. او می‌گوید تاثیر مسی کاتالیزور بزرگ بعدی لیگ خواهد بود. او به نشریه «گاردین» گفت: «مسی بزرگ‌ترین نام این ورزش و یکی از بهترین‌هایی است که قدم در زمین فوتبال گذاشته است. او می‌تواند تمام صندلیهای ورزشگاه را پر کند. ما قبل از آمدن بکام به همراه تیم لس‌آنجلس گلکسی سفر میکردیم. وقتی از فرودگاه می‌گذشتیم کسی ما را نمی‌شناخت و یا اصلا به ما اهمیت نمی‌دادند. وقتی بکام آمد ما از بازی مقابل ۱۰ هزار نفر به تماشاگران ۶۰ تا ۷۰ هزار نفری رسیدیم. داستان این است. و این را هم بگویم که من خودم اولین کسی خواهم بود که بلیت می‌خرم و بچه‌هایم را به دیدن مسی می‌برم.»
تغییر چهره MLS
نمایش مثبت تیم ملی آمریکا در جام‌جهانی می‌تواند هواداران جدیدی را به MLS بکشاند، چه مسی باشد چه نباشد. اما طرفداران در بازیهای داخلی ستاره‌های نسل جدید مانند تایلر آدامز را نخواهند دید. او و برندن آرونسون در لیدز بازی می‌کنند. کریستین پولیشیچ در چلسی است، یونوس موسا در والنسیا بازی می‌کند و وستون مک‌کنی در یوونتوس حضور دارد.
آیا باشگاه‌های MLS تا قبل از شروع جام‌جهانی ۲۰۲۶ در آمریکا، می‌توانند به جای آوردن لئو مسی و تبدیل کردنش به پردرآمدترین بازیکن تاریخ خود، بیشتر در جذب استعدادهای بومی مانند پولیشیچ موفق عمل کنند؟
آلن گوردون که جام حذفی MLS را با تیم گلکسی در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ برده، گفت: «برای لیگ ۱۰۰% بهتر است که این بازیکنان را در اختیار داشته باشند، اما در سطح ملی خوب است که بازیکنان در لیگهای بهتری بازی کنند و پیشرفت کنند. بچه‌های ما در تیم‌های کلاس جهانی لیگ قهرمانان بازی می‌کنند.»
تیم ملی آمریکا با میانگین سن ۲۵٫۲ سال، دومین تیم جوان جام‌جهانی را در اختیار داشت. پانزده نفر از این تیم ۲۴ سال یا کمتر سن داشتند. هجده نفر به عنوان بازیکن سابق، فعلی یا آکادمی با MLS ارتباط داشتند.
در حال حاضر MLS با ۲۵٫۹ سال، میانگین سنی کمتری نسبت به لیگ مکزیک (۲۷٫۵)، لیگ برتر (۲۷٫۱) و لالیگا (۲۷٫۷) دارد. در مقایسه با پنج لیگ برتر اروپایی، MLS هم از نظر درصد دقایق بازی و هم گل‌های زده شده توسط بازیکنان ۲۱ ساله و کمتر در رده سوم قرار دارد. میامی در تلاش است تا جوان‌تر شود. این تیم از سومین تیم پیر (۲۷٫۹) در سال ۲۰۲۱، به میانگین سنی ۲۶٫۲ در سال ۲۰۲۲ رسید که همسو با میانگین سنی MLS بود.
فیل نویل، مربی اینترمیامی در سال ۲۰۲۱ به نشریه گاردین گفت: «MLS لیگی جوان است، برخی از بهترین بازیکنان جوان به زودی از آکادمی به تیم می‌آیند. ما می‌خواهیم بازیکنان خودمان را پرورش دهیم.»
در مجموع ۱۵۱ بازیکن بومی در سال ۲۰۲۲ یک بازی MLS انجام دادند که این تعداد نسبت به فصل ۲۰۱۸ بیش از دو برابر شده و دقایق بازی ۹۰٪ افزایش یافته است. شصت و دو بازیکن بومی گل زدند که با افزایش ۵۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۸، بیشترین آمار گل در تاریخ لیگ بوده است. بازیکنان بومی نیز برای اولین بار ۲۰۰ پاس گل دادند.
میامی امیدوار است مسی به تیمش ملحق شود. قبل از فینال روز یکشنبه مسی ۳۱ کیلومتر در زمین راه رفته بود، بیشتر از هر بازیکن دیگری در تورنمنت. این استدلالی علیه جذب مسی نیست، اما به این معنی است که میامی به هافبک‌های سختکوشی شبیه به رودریگو دی‌پائول یا الکسیس مک‌آلیستر در اطراف او نیاز دارد.
از بکام تا بیل
میامی در تعقیب مسی است، اما تاریخ MLS درسی به همه داده: خرید سوپراستارها لزوما به دریافت جام منتهی نمی‌شود.
تیری آنری در ۱۳۳ بازی MLS برای نیویورک ردبولز ۵۲ گل و ۴۹ پاس گل به ثبت رساند. در این پنج سال تیم یک بار به فینال کنفرانس رسید. جرارد در لس‌آنجلس گلکسی فراتر از نیمه نهایی‌های کنفرانس نرفت. حتی ۵۳ گل زلاتان ایبراهیموویچ در ۵۶ بازی فصل لس‌آنجلس گلکسی نیز کافی نبود. این تیم پلی‌آف ۲۰۱۸ را از دست داد و در سال ۲۰۱۹ به نیمه‌نهایی کنفرانس رسید. خود بکام هم سالهای سخت زیادی را در لس‌آنجلس سپری کرد قبل از اینکه دوران حرفه‌ای خود را با جام‌های متوالی MLS به پایان برساند.
در میان داستان‌های هشداردهنده، داستان گرت بیل متفاوت است. ضربه سر بیل در دقیقه ۱۲۸ برای تیم ۱۰ نفره لس‌آنجلس اف‌سی در فینال لیگ MLS بازی را به تساوی با فیلادلفیا کشاند و لس‌آنجلس در ضربات پنالتی برنده شد و به اولین عنوانش در لیگ رسید.
برای اینترمیامی، جذب ستاره‌های جهانی یک اصل اساسی بود. تاکنون، گونسالو ایگواین و بلز متوئیدی، قهرمان جام‌جهانی فرانسه، شناخته شده‌ترین‌ها بوده‌اند، اما هیچ کدام به جایگاه مسی نمی‌رسند.
پانیزو، گزارشگری که بیش از یک دهه است که اخبار MLS را پوشش می‌دهد، می‌گوید: «دیوید بکام دوست دارد که زرق و برق به تیمش اضافه کند. حتی اگر خرید این بزرگان به شکستی فاجعه‌بار منتهی شود، در درازمدت برای باشگاه موفقیت محسوب خواهد شد و در تاریخ باشگاه ثبت خواهد شد. صد سال بعد می‌توان برگشت و کلیپ‌های مسی در پیراهن صورتی و سیاه را تماشا کرد.»
