ناصرمحمدخانی به تازگی از حمید درخشان به عنوان یکی از تکنیکی ترین بازیکنان دهه ۶۰ و یک گل کوچیک باز یاد کرده است. در همین ارتباط با حمید درخشان تماس گرفتیم و نقطه نظرش را جویا شدیم که بحث به جاهای جالب تری هم کشیده شد و ...
آقای درخشان، به تازگی ناصرمحمدخانی از شما به عنوان یکی از تکنیکی ترین بازیکنان دهه ۶۰ و یک گل کوچیک باز واقعی اسم برده است؟
ناصر محمدخانی لطف دارد. او خودش تکنیکی ترین و سرعتی ترین بازیکن دهه ۶۰ بود. ناصرکارهایی در زمین می‌کرد که الان می‌بینیم ستاره‌های فوتبال دنیا انجام می‌دهند. من هم به واسطه همان بازی‌های گل کوچیک محله ای تکنیک خودم را بالا برده بودم که متأسفانه سال‌هاست از محله‌های تهران جمع شده است.
اشاره درستی داشتید. چرا فوتبال تهران دیگر استعدادهایی مثل شما یا ناصر محمدخانی شناسایی یا به سطح اول فوتبال ایران معرفی نمی‌کند؟
دلایل متعددی دارد. زندگی آپارتمانی بچه‌ها را بیشتر خانه نشین یا پای تلویزیون و دستگاه‌های بازی ویدئویی نشانده است. زمان ما سرهر کوچه یک جفت حداقل تیر دروازه بود که با زنجیر به تیر برق وصل شده و بچه‌ها با آن بازی می‌کردند. بازی گل کوچیک و زمین‌های خاکی معلم و مربی اول همه ما بودند. تکنیک بچه‌ها بالاتر می‌رفت و وقتی به سطح باشگاهی و ملی می‌رسیدند حداقل یک استپ ساده یا دریبل یار مقابل را بلد بودند. امروز اما ما کمتر بازیکن تکنیکی می‌بینیم و اغلب فوتبالیست‌ها فقط می‌دوند! البته قبول دارم در فوتبال امروز قدرت بدنی و سرعت اهمیت دارد اما تکنیک هم مهم است. شما دیدید آرژانتین و فرانسه را مسی و امباپه به عنوان دو ابر ستاره تکنیکی در جام جهانی به فینال رساندند.
بسیارخوب، شما بازی پرسپولیس و پیکان را دیدید؟
بله و به نظر می‌رسد پرسپولیس بدون یورگن لوکادیا مثل قهرمان‌ها بازی نمی‌کند. طبیعی است هر تیمی‌به مهاجم اول خود وابسته باشد اما مشکل اینجاست سایر مهاجمان در حد این تیم و لوکادیا نیستند. من نمی‌خواهم اسم بیاورم اما پیراهن پرسپولیس به قول علی پروین برای برخی‌ها گُشاد است!
به قول علی پروین؟
بله، علی آقا در دهه ۶۰ این اصطلاح را به کار می‌برد و با کسی هم تعارف نداشت. برخی بازیکنان نمی‌دانند چه پیراهنی را پوشیده اند؟ جای چه کسانی بازی می‌کنند؟ این تیم ستاره‌های بزرگی داشته که بار تیم ملی این مملکت را به دوش می‌کشیدند اما حالا ... واقعا نمی‌دانم چه بگویم؟ این دسته بازیکنان فکر می‌کنند همین که این پیراهن را پوشیده اند دیگر کافی است. به همین پرسپولیسی بودن رضایت داده و تلاشی برای بهتر شدن نمی‌کنند. این بدترین آفت برای یک فوتبالیست است که هم به خودش ضربه می‌زند و هم تیم!
زمان شما هم بازیکنی یا بازیکنانی با این مشخصات بودند؟
معلوم است در هر دوره ای چنین بازیکنانی که زود با پوشیدن پیراهن پرسپولیس اشباع می‌شوند بوده و هستند. زمان ما اما علی آقا پروین با کسی تعارف نداشت. چنین بازیکنانی خیلی زود از جمع ما جدا می‌شدند و نمی‌توانستند چند فصل در پرسپولیس دوام بیاورند. کسانی در پرسپولیس تداوم داشتند که تلاش بیشتری می‌کردند. شما در پرسپولیس در اتاق شیشه ای زندگی می‌کنید و حتی اگر یک روز یا یک بازی هم روی فرم نباشید خیلی زود همه متوجه می‌شوند. پرسپولیس با یک تیم معمولی فرق می‌کند. شما در یک تیم معمولی یک گل می‌زنید و چند هفته در باد همان گل می‌خوابید اما اینجا هر هفته باید ۷۰ یا ۸۰ به بالا باشید. نمی‌توانید ۵۰ یا حتی ۶۰ باشید و اگر خنثی و بی تفاوت باشید اتوماتیک وار کنار گذاشته می‌شوید.
منظورتان مهاجمان پرسپولیس است؟
من پیش از این حرف‌هایم را زده ام و تکرار مکررات است. سعی کردم با مصاحبه‌هایم به برخی بازیکنان تلنگر بزنم اما ظاهرا بی فایده بوده است. بهتر است دیگر اسمی‌نیاورم.
درباره بازی با پیکان نگفتید؟
بازی پرسپولیس بدون مهاجم کار را برای پیکانی‌ها راحت تر کرد. مجتبی حسینی و شاگردانش توپ و میدان را به پرسپولیس داده و روی ضد حملات حساب باز کردند. پیکانی‌ها که به خوبی پرسپولیس را آنالیز کرده بودند خوب می‌دانستند امید عالیشاه و مهدی ترابی شم گلزنی بالایی ندارند. بنابراین توپ را به حریف دادند تا در ضد حملات به پرسپولیس ضربه بزنند و شانس آوردیم علیرضا بیرانوند در آمادگی کامل به سر می‌برد و چند توپ خطرناک را گرفت.
چاره چیست؟
آنچه عیان است چه حاجت به بیان است؟ به نظر می‌رسد یورگن لوکادیا دیگر به ایران برنگردد و باید به فکر پیدا کردن یک جانشین مناسب بود. من بعد از دربی هم گفتم که نمی‌توان فقط روی ضربات ایستگاهی و توانایی گئورگی گولسیانی یا مرتضی پورعلی گنجی برای گلزنی استفاده کرد. شما برای قهرمانی به مهاجم ششدانگ و گلزن نیاز دارید. پرسپولیس هم باید هر چه زودتر مهاجم بخرد وگرنه باید قید قهرمانی را بزند. من شنیدم قرار است عیسی آل کثیر به پرسپولیس اضافه شود اما او هم مدت‌هاست در شرایط بازی رسمی‌نبوده و بعید است بتواند به این زودی‌ها جای خالی یورگن لوکادیا را پر کند. البته او اگر همان مهاجم سابق باشد، بازیکن تأثیرگذار و قابلی است.
به عنوان سئوال پایانی شما موافق استخدام مربی ایرانی برای تیم ملی هستید یا مربی خارجی؟
ببینید اینکه خارجی بهتر است یا داخلی باید کارشناسی شود. به نظر من نباید فدراسیون فوتبال و مهدی تاج را تحت فشار گذاشت. فدراسیون فوتبال نیاز به آرامش دارد تا در شرایط مناسبی آن هم بدون فشار دیگران، سرمربی مناسبی برای تیم ملی ایران انتخاب کند. من این روزها می‌بینم یا می‌شنوم کسانی درباره انتخاب سرمربی تیم ملی نظر می‌دهند که حتی سرکوچه خودشان هم فوتبال بازی نکرده اند. این گفتارها قشنگ نیست و بهتر است اجازه بدهیم فدراسیون به عنوان متولی فوتبال با کمک کارشناسان، انتخاب درستی داشته باشد.
