یکی از خریدهای تابستانی پرسپولیس دانیال اسماعیلیفر بود. دانیال که بارها در آستانه پیوستن به پرسپولیس قرار داشت، در نهایت در این فصل پیراهن قرمز را بر تن کرد و شاگرد مربی شد که قبلا با او کار کرده بود و اعتقاد خاصی به سبک بازیاش داشت.
دانیال شروع بسیار خوبی در پرسپولیس داشت و در ۱۱ بازی ابتدایی و قبل از شروع رقابتهای جام جهانی ۴ پاس گل داد که برای یک مدافع راست آمار بسیار خوبی بود؛ آماری که او را به عنوان دومین پاسور برتر لیگ معرفی کرده بود و خیلیها معتقد بودند اسماعیلیفر لیاقت دعوت به تیم ملی را داشت.
دانیال اسماعیلیفر در زمان اسکوچیچ چند بار به تیم ملی دعوت شد ولی با آمدن کیروش اصلا این اتفاق رخ نداد و به قول معروف کارلوس اصلا به بازیکن مورد علاقه گلمحمدی نگاه نمیکرد.
اسماعیلیفر بعد از جام جهانی هم عملکرد خوبی در پرسپولیس داشت ولی اوج کار او در دیدار مقابل نساجی بود که موفق شد در عرض چند دقیقه دو بار برای پرسپولیس گلزنی کند.
دانیال در همان نیمه اول و زمانی که بازی یک بر یک مساوی بود، یک توپ بسیار سخت را در آستانه ورود به دروازه و به شکلی عجیب دفع کرد تا پرسپولیس را از یک گل حتمی نجات دهد. اسماعیلیفر در نیمه دوم تغییر پست داد و به خط حمله تیمش اضافه شد و موفق شد ۲ بار هم گلزنی کند. این بازیکن تا اینجای فصل عالی کار کرده و این نمایشهای خوب او باعث نشد تا مسافر جام جهانی شود و این بازیکن جایی در تفکرات کیروش برای جام جهانی نداشت. سرمربی پرتغالی تیم ملی تصمیم گرفت از صادق محرمی و رامین رضاییان در پست مدافع راست استفاده کند و این دو بازیکن را به قطر ببرد.
حالا دانیال باید تلاش کند تا نظر سرمربی آینده تیم ملی را برای جام ملتهای آسیا جلب کند و یکی از نفرات تیم ملی در آن رقابتها باشد. همچنین این بازیکن ثابت کرد اصرار گلمحمدی برای جذب او در تابستان بی دلیل نبوده و حالا اسماعیلیفر یکی از مهرههای کلیدی پرسپولیس به حساب میآید.