فدراسیون فوتبال ظاهرا بنا ندارد از گزینه‌های ایرانی سرمربیگری تیم ملی ایران رونمایی کند. این گزینه‌ها در دایره فرضی و محدود فوتبال کشور، احتمالا در همین حد هستند: جواد نکونام، امیر قلعه‌نویی، فرهاد مجیدی، یحیی گلمحمدی و علی دایی که درباره هر کدام نیز می‌شود ساعت‌ها بحث کرد؛ برای تعدادی شانس بیشتری قائل شد و ۲ اسم را هم از همین حالا حذف کرد.
با این‌همه، تا زمانی که فدراسیون فوتبال اراده‌ای برای اعلام اسامی موردنظر نداشته باشد، هر چه در این باره بنویسیم گمانه‌زنی‌های بی‌حاصل است. تا امروز هیچ‌کدام از گزینه‌های احتمالی نیز حاضر نشده‌اند از پیشنهاد مستقیم فدراسیون فوتبال حرفی بزنند یا موردی را با رسانه‌ها در میان بگذارند.
از ظواهر امر چنین برمی‌آید که فدراسیون فوتبال، سرمربی داخلی تیم ملی را می‌خواهد مخفیانه انتخاب کند. اما این پنهان‌کاری بی‌تردید در آینده تبعاتی سنگین خواهد داشت. چرا که زمینه‌سازی‌های لازم برای حضور یک مربی ایرانی در تیم ملی انجام نشده و آن‌چه هم از سوی فدراسیون فوتبال شنیده می‌شود، حرف‌هایی بی‌سروته و نامشخص است.
اگر بخواهیم تعارف را کنار بگذاریم باید صادقانه بگوییم مسئولیت سنگین و قابل توجه انتخاب سرمربی تیم ملی، مستقیما بر عهده فدراسیون فوتبال است و هر اتفاقی که در این راستا رخ بدهد، چیزی از این مسئولیت بزرگ کم نخواهد کرد. عملیات مخفیانه برای انتخاب تیم ملی، می‌تواند بخشی از سیاست‌های فدراسیون باشد اما پنهان‌کاری در این اندازه، یعنی اینکه افکار عمومی بی‌اطلاع از همه‌چیز باقی بماند و در جریان هیچ کدام از تصمیم‌سازی‌ها هم قرار نگیرد!
امیدواریم فدراسیون فوتبال این‌بار بداند در چه مسیری گام برمی‌دارد و از چه روش‌هایی برای انتخاب و در نهایت، معرفی سرمربی تیم ملی استفاده می‌کند. قانع کردن افکار عمومی و ترغیب مجدد فوتبال‌دوستان به حمایت از تیم ملی، راه‌هایی دارد که نمی‌دانیم فدراسیون فوتبال جنبه‌های مختلفِ کار را در نظر گرفته است یا خیر!
این مطلب را هم بخوانید: کی‌روش فدراسیون فوتبال را بازی داد/ بلای علی دایی و قلعه‌نویی را بر سر او نیاوریم
