آن‌هایی که تمرینات تیم ملی را در ادوار مختلف دیده‌اند شهادت می‌دهند علی دایی تقریبا یگانه چهره‌ای بود که زودتر از همه بازیکنان و جوانان کم‌تجربه، وارد کمپ تیم‌های ملی می‌شد و پس از پایان تمرین، دیرتر از خیلی‌ها زمین را ترک می‌کرد.

اتوریته دایی در زمین و نحوه برخوردش با همه بازیکنان -حتی کادرفنی تیم ملی- طوری بود که برانکو ایوانکوویچ هم می‌دانست نباید بی‌خود و بی‌جهت سر به سر او بگذارد. بلاژویچ هم پیش از برانکو، به همین ترتیب با دایی رفتار می‌کرد؛ با نهایت احترام.

دایی در تمرینات بسیار جدی بود؛ از بذله‌گویی و خنده و شوخی بی‌دلیل با این و آن طفره می‌رفت و سرش به کار خودش گرم بود. چندین بار نه فقط در تمرینات، بلکه در هتل محل اقامت تیم ملی حاشیه‌هایی برای او رخ داد اما عجیب بود که تمرکز دایی در زمین و حین مسابقات، حفظ می‌شد. هر بار منتقدان، دایی را تشویق به خداحافظی می‌کردند انگار او جان تازه‌ای می‌گرفت و به محض پا به توپ شدن، اولین فرصت را به یک گل زیبا تبدیل می‌کرد.

فوتبال ایران خاطرات زیادی از علی دایی دارد که فراموش‌شدنی نیستند...

بیشتر بخوانید: دایی: در این مملکت به بی‌راهه می‌رویم/ این طرز زندگی حق مردم ما نیست!