در ابتدای فصل تردیدهای جدی به جذب سروش رفیعی توسط یحیی گل‌محمدی مطرح بود و بسیاری تصور می‌کردند که او تبدیل به یک مهره نیمکت‌نشین خواهد شد و عملا در سیستم پرسپولیس که نیاز به دوندگی و تلاش بیشتر دارد، نمی‌تواند نقشی موثر را ایفا کند.
شاید در نیم فصل اول اوضاع به همین شکل نیز پیش رفت، اما ستاره تیم برانکو، در سال جدید خورشیدی تبدیل به چهره‌ای شد که یحیی گل‌محمدی می‌خواست. پس از اینکه یحیی قانع شد که برای بازگشت به صدر، باید یکی از هافبک‌های تدافعی را کنار بگذارد، سروش وارد پازل تاکتیکی او شد و حالا تبدیل به رکن مهم نتیجه‌گیری قرمزها شده است.
رفیعی حالا حلقه متصل‌کننده زنجیر دفاعی و هجومی پرسپولیس است و با آرامش خود می‌تواند تعادل را در نمایش پرسپولیس به وجود بیاورد. بازیکنی که توان حضور تا دقیقه 90 را هم در زمین دارد و نیازهای یحیی برای حضور همزمان در دفاع و حمله را هم به خوبی برآورده می‌کند.
سروش که در نیم فصل دوم لیگ شانزدهم، چهره درخشان تیم پرسپولیس بود و به توربو شارژ زمستانی برانکو برای حرکت به سوی قهرمانی تبدیل شده بود، این بار هم بعد افتی که در سال‌های اخیر داشت، نقش یک ستاره واقعی را ایفا کرد و به صورت مستمر در ترکیب تیم یحیی درخشید.
حالا او امیدوار است یک قهرمانی دیگر را هم با پرسپولیس تصاحب کند و البته با حفظ این آمادگی، جایگاهش را در تیم پرسپولیس نگه دارد. یک بار ترک پرسپولیس به مقصد لیگ ستارگان و سپس جدایی با تصمیم گابریل کالدرون، باعث شد تا رفیعی نتواند سابقه موردنظر خود و هواداران را در پرسپولیس داشته باشد اما حالا زمانی است که سروش با شماره 7 وارد تاریخچه باشگاهی شود که اتفاقا تیم محبوب او نیز هست.
