وضعیت استقلال، مبهم است و معلوم نیست چه کسی هدایت آبی‌ها را در بیست سومین دوره لیگ برتر، برعهده خواهد گرفت. از سویی، ساپینتو دلش با تیم است و دوست ندارد به همین زودی و تنها با گذشتن یک فصل، از استقلال جدا شود.

ریکاردو ساپینتو ،عملکرد خوبی از خود بر جای گذاشت. از دیدگاه برخی کارشناسان، استقلال مدرن ترین و هجومی‌ترین فوتبال را مقابل اکثر تیم‌ها، ارائه کرد. در مقاطعی از فصل، استقلال ساپینتو را به لیورپول یورگن کلوپ، تشبیه می‌کردند. شیوه پرس کردن و بازی سازی به وسیله پرس‌های سنگین، مهم ترین عامل برنده بودن تیم ساپینتو بود؛ هرچند که چنین سبکی، در بعضی دیدارها، برای استقلال جواب نداد.

استقلال در فصلی که گذشت، صاحب بهترین خط حمله لیگ شد. با به ثمر رساندن پنجاه و دو گل در سی بازی، با میانگین 1/73 گل، نشان می‌دهد که استقلال در هر دیدار به طور متوسط، بیشتر از یک گل، وارد دروازه رقبا کرده  است. ضمن اینکه او با ساختن مثلث قائدی، محبی و مطهری، هر تیمی را در خط دفاعی به زانو درآورد و کار را برای مدافعان حریف، سخت و مشکل می‌کرد. این ویژگی، از بازی با ملوان در نیم فصل دوم، برجسته شد. با جلوتر رفتن لیگ، شاگردان ساپینتو، درخشیدند و در فاز هجومی، بی نظیر و تماشاگر پسند ظاهر شدند.

البته ضعف مربی پرتغالی و کادر فنی اش، در بازی‌های بزرگ و قدم‌های آخر مشخص شد. باخت به صورت رفت و برگشت مقابل سپاهان، از دست دادن دو جام در تقابل با حریف سنتی خود و حاشیه‌هایی که گریبان گیر مدیریت باشگاه استقلال در اواخر فصل شد، دلایلی بود تا استقلال به غیر از فتح سوپر جام، در کسب جام حذفی و لیگ برتر ناکام بماند.

شاید اگر استقلال دروازه بان بهتری در ترکیب خود داشت و در دفاع، بهتر کار می‌کرد، می‌توانست به جای پرسپولیس، دبل کند. طرفداران استقلال، به خصوص در چند مصاف آخر، به طور مشخصی از دروازه بانی حسینی ناراضی بودند. به نظر می‌رسد  او فصل بعد در تیم، جایی ندارد و از همین حالا، آبی‌ها باید به دنبال یک گلر مطمئن باشند. از فولاد خوزستان به عنوان مقصد احتمالی سید حسین حسینی، نام برده شده است. نگرانی اصلی هواداران استقلال، از بابت نیمکت و سرمربی می‌باشد. با محرومیت چهار ماهه ساپینتو، بعید است که مدیران استقلال، او را برای فصل بعد در تیم نگه دارند و با او تمدید کنند؛ چرا که چهار ماه، تقریبا یک نیم فصل محسوب می‌شود و به احتمال قریب به یقین، ده تا یازده بازی، ساپینتو باید از سکوها کار را دنبال کند. مسئله چهار ماه محرومیت ساپینتو هم اعتراض استقلالی‌ها را با خود به همراه داشت.

آبی‌ها هم اصلا علاقه ای به جدایی ساپینتو ندارند و این موضوع، آنها را حسابی کلافه کرده است. هواداران سپردن تیم به یکی از سه مربی ذکر شده را به هیچ وجه نمی‌پسندند؛زیرا که ساکت الهامی، جواد نکونام و مهدی رحمتی، تا حدودی در سبکی مشابه، کار می‌کنند و بازی‌های به شدت واکنش گرا و تدافعی را به اجرا می‌گذارند. تنها فرق این سه نفر، در میزان تجربه آنهاست. اگر بر حسب تجربه، بخواهیم به این سه نفر امتیاز دهیم، به ترتیب ساکت الهامی، جواد نکونام و مهدی رحمتی، اولویت‌های استقلال در جایگزینی ساپی خواهد بود. ناگفته نماند مهدی رحمتی خودش اعلام کرد که فعلا قصد نشستن بر روی نیمکت استقلال را ندارد و دست به چنین اقدامی، نمی‌زند.

همه هواداران استقلال می‌دانند که این نام‌ها برای نیمکت باشگاه استقلال، کوچک و زود هستند. آنها دوست دارند ساپینتو بماند یا اگر چمدان خود را بست و رفت، یک مربی خارجی، سکاندار آبی‌ها در فصل بعد باشد.

قبل از فینال جام حذفی، مدیران استقلال، به طور رسمی‌و علنی، حمایت خود را از ساپینتو، اعلام کردند اما پس از باخت برابر پرسپولیس، ورق برگشت و ساپینتو را متهم به شرط گذاشتن برای قرارداد از جمله بستن قراردادی سه ساله، صاحب شدن استخر، ماشین و خانه لاکچری و آنچنانی و چیزهای دیگر کردند که توسط خود ریکاردو، تکذیب شد. او در نامه اش به طرفداران استقلال، چنین مواردی را کذب محض و حرف‌هایی باطل خواند و مدعی شد که تمامی‌این نکات قید شده، بازی با روح و روان طرفداران این باشگاه است و بیشتر جنبه منحرف کردن ذهن هوادار  به سمت و سویی دیگر دارد. ریکاردو همچنین به کمبود زیر ساخت‌ها، نبود زمین تمرین مناسب و تاخیر هشت ماه در دریافت دستمزد خود، اشاره‌هایی کرده بود.

اما آنچه که در حال حاضر برای او اهمیت دارد، ماندن و ادامه دادن با آبی‌های پایتخت است.

او به دفعات مکرر نشان داد که چقدر روی تیم و بازیکنانش حساس می‌باشد و منافع آنها را بر خود ترجیح می‌دهد. حتی با وجود چهار ماه محرومیت، عشق و علاقه فراوان او را نمی‌توان نسبت به استقلال نادیده گرفت! این قضیه را از پاراگراف آخر نامه اش، متوجه خواهید شد!

معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد