حسن یزدانی یک استعداد درخشان بود که در مسابقات جوانان جهان ۲۰۱۴ زاگرب چشم دنیا را خیره کرد. سبک کشتی گرفتن او همان گمشده دنیا بود، دنیایی که نمی‌دانست کشتی در آستانه چه خطر بزرگی است....
در تمام سال‌های هزاره سوم فدراسیون جهانی کشتی (فیلا ) در جنگ با کمیته بین‌المللی المپیک بود تا کشتی از مسابقات حذف نشود! یکی از ۵ رشته ورزشی که از نخستین المپیک – ۱۸۹۶ آتن – تا امروز همیشه پای ثابت المپیک بوده و ریشه در فرهنگ و تاریخ دارد اما ...
کمیته بین المللی المپیک مدعی بود که این رشته ورزشی دیگر بیننده تلویزیونی ندارد. جوانان امروزی حوصله دیدن هول دادن دو کشتی‌گیر را ندارند و وقتی بیننده تلویزیونی نباشد اسپانسری هم نیست. پس فرصتی ۱۰ ساله داد تا تغییراتی بنیادین در کشتی ایجاد شود.
دارودسته رافی مارتینتی رفتند و با آمدن «نناد لالوویچ» نام فیلا به اتحادیه جهانی کشتی تغییر پیدا کرد که از علامت اختصاریش، شباهت به مبارزه در قفس و مبارزات آزاد در ذهن بینندگان تلویزیونی تداعی شود!
قوانین کشتی زیر و رو شد، امتیازات و داوری‌ها همه در خدمت کشتی‌گیران اهل ریسک قرار گرفت تا فنون تماشایی و پرتابی بیشتر شود. کشتی‌گیرانی که تهاجمی کشتی می‌گرفتند، محبوب شدند و دنیای رسانه و مدیا هم در اختیار آنها قرار گرفت تا نیاز به سمبل هم برطرف شود.
دنیای جدید کشتی به چهره و نماد جدید هم لازم داشت و حسن یزدانی دقیقاً همانی بود که دنیا می‌خواست.
جوان رعنای ایرانی از لحظه ورود به تشک فقط حمله می‌کرد و کاری به اسم و رسم حریف نداشت. چیزی به اسم ترس در وجود او نبود و در تمام تشک کشتی می‌گرفت. اهل فرار نبود و اصلا نمی‌گذاشت کار به خاک برسد!
حسن یزدانی با همان مدال طلا ستاره شد. در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ لاس وگاس او در اولین تجربه بزرگسالانش در فینال به رقیب با تجربه روس باخت اما پدیده مسابقات لقب گرفت.
تا امروز حسن یزدانی هرگز - از هیچ مسابقه‌ای - دست خالی برنگشته، سن او بالاتر رفته اما سبک کشتی‌اش تغییر نکرده است. حسن یزدانی به ندرت به پایان ۶ دقیقه کشتی رسیده و در بسیاری تورنومنت‌ها مجموع کشتی‌هایی که گرفته به ۶ دقیقه نرسید!
تعداد بردهای حسن با ضربه فنی و امتیاز عالی - یعنی اختلاف ۱۰ امتیاز با رقیب - قابل شمارش نیست و ۸ مدال متوالی او امشب به عدد ۹ می‌رسد...
یزدانی فقط اسطوره کشتی ما نیست. سبک کشتی او مورد تقلید بسیاری کشتی‌گیران مرد و زن در تمام دنیا قرار گرفته، روس‌ها زمانی ۳۰ مربی را برای آنالیز کشتی‌های او به صورت اختصاصی استخدام کردند تا شاید راهی برای مهارش پیدا کنند اما نشد!
حسن یزدانی باعث بروز یک نابغه در کشتی جهان هم شد.
امروز دیوید تیلور معروف‌ترین خارجی نزد مردم ایران است، چرا که ۴ بار اسطوره کشتی ما را برده و فقط یک بار باخته، البته که باخت در المپیک اشتباه خود یزدانی بود و باخت سال قبل هم مقصران زیادی داشت که الان وقت مطرح کردنش نیست.
اما همه این‌ها دلیل نمی‌شود که ارزش کار تیلور نادیده گرفته شود. این آمریکایی آنقدر زور دارد که در تیم ملی آمریکا حتی کشتی‌گیران ۳ وزن بالاتر نیز با او تمرین نمی‌کنند تا آسیب نبینند!
در طول سال بیشتر مبارزه در قفس را تمرین می‌کند. حجم وزنه‌هایی که در روز جابجا می‌کند از قهرمان وزنه‌برداری المپیک هم بیشتر است!
تیلور یک باشگاه اختصاصی در اختیار دارد و ده ها مربی و پزشک که تغذیه، بدنسازی، روانشناسی و پزشکی او را انحصاری و اختصاصی زیرنظر دارند و این علاوه بر نظارت کادرفنی تیم ملی آمریکا در زمان اردوهاست.
او جدا از تیم ملی آمریکا پیشرفته‌ترین علومی که در اختیار فضانوردان و موسسات تحقیقاتی نظامی است را دراختیار دارد. از امکانات و تمرینات مخصوص یگان ویژه نیروی دریایی آمریکا – تیم شماره شش ناوی سیل که در عملیات ترور بن لادن شرکت کردند و قویترین نیروی ضربت دنیا هستند - برخوردار است.
در سال‌های اخیر آمادگی خیره کننده کشتی‌گیران آمریکا مورد اعتراض رقبا بوده و حتی شایعه دوپینگ‌های پیشرفته آنان نیز به گوش می‌رسد. حالا حساب کنید در چنین تیمی، چه امکاناتی به طور ویژه در اختیار تیلور هست! البته که او هم به خوبی از آن استفاده می‌کند.
اما اگر فکر می‌کنید همه این‌ها نیروی محرکه دیوید تیلور به سمت قهرمانی است، سخت در اشتباهید! این نام «حسن یزدانی» است که این قهرمان را به جلو می‌راند. همانطور که مسی و رونالدو در تمام این دو دهه باعث پیشرفت یکدیگر شده و طرف مقابل را در اوج نگه داشتند.
وقتی در نروژ تیلور به یزدانی باخت - در حالی که می‌خواست از عرصه خداحافظی کند - این کار را نکرد. او در اصل بخاطر فاصله ۴۰ روزه و کوتاه بین المپیک و مسابقات جهانی آمده بود تا با کیسه‌ای پرتر خداحافظی کند اما وقتی به حسن آقا باخت، رفت و یک سال دیگر تمرین کرد.
در جهانی سال قبل او در مصاحبه معروفش گفت که تنها انگیزه شکست دادن حسن یزدانی او را در زندگی نگه داشته و از یزدانی خواهش کرد تا در عرصه بماند و تا المپیک با هم کشتی بگیرند.
تیلور همیشه و در تمام مصاحبه هایش گفته که از حضور یزدانی انگیزه می گیرد. حرف‌های تیلور تنها ادعا نیست، او بعد از بردن حسن یزدانی، رقیب را با محترمانه‌ترین کلمات ستایش کرد. حسن یزدانی را بزرگترین استعدادی خواند که کشتی جهان به خود دیده و البته که پهلوان ما هم بعد از بردن تیلور از او تجلیل و کارش را جبران کرد.
نگاه کردن و الگوبرداری تیلور از حسن یزدانی فقط در پروژه‌های دراز مدت نیست. در مسابقات جهانی و المپیک او فقط به کشتی‌های حسن یزدانی نگاه می‌کند.
اگر یزدانی با ضربه فنی ببرد، تیلور باید با ضربه فنی حریف را شکست دهد! اگر حسن یزدانی با امتیاز عالی ببرد، تیلور حتی روی پل رقیب را رها می‌کند تا ضربه نشود و بتواند با امتیاز عالی ببرد!
اگر حسن یزدانی بخواهد ۶ دقیقه کشتی بگیرد تا بدنش راه بیفتد، تیلور هم دقیقاً همین کار را می‌کند! به همین مسابقات جهانی ۲۰۲۳ که مثل ادوار گذشته کشتی‌های تیلور بعد از یزدانی بود، نگاه کنید، او حتی در کشتی های همزمان هم نگاهش به کشتی حسن آقاست!
و حالا این دو تبدیل به نمادهای کشتی جهان شده اند. دو ناجی که خطر حذف کشتی را از سر المپیک دور کردند. حالا می توانید متوجه دلایل اتحادیه جهانی کشتی برای توجه غیرعادی به این دوئل بشوید.
هرگز سابقه نداشته برای دو کشتی‌گیر مصاحبه قبل مسابقات ترتیب بدهند!
هرگز برای عدم رویارویی دو قهرمان تا قبل فینال قانون گذاشته نشده بود!
هرگز عکس دو کشتی‌گیرآرم مسابقات جهانی نبود!
هرگز تمام تبلیغات یک رشته برای چند سال مطعوف دو نام نمی شد!
یزدانی و تیلور دیگر دو کشتی‌گیر نیستند ....
