استقلالِ صدرنشین در اصفهان و در خانه ذوب آهن متوقف شد. محمد ربیعی همیشه مقابل استقلال بازی قابل قبولی نشان داده و این فصل هم که با ذوب‌آهن عالی نتیجه گرفته است. دو تیم تا قبل از شروع هفته یازدهم در رتبه‌های اول و دوم جدول بودند.
از چنین مسابقه‌ای بین دو مدعی چه انتظاری دارید؟ از دو تیم همیشه حاضر در ادوار لیگ برتر چه توقعی هست؟ از دو تیم بزرگ و ریشه‌دار و قدیمی که بیش از ۵ دهه سابقه دارند، از پرافتخارترین باشگاه‌های ما چه باید گفت؟
زشت نیست که بازی ۹۰ دقیقه درون زمین ۱-۱ مساوی شده و تمام این المان‌ها هم هست اما در فضای فوتبال ما از بعد بازی تا الان همه دنبال دعواهستند!؟ همه تیترها و خبرها در مورد درگیری جواد نکونام با تصویربردار تلویزیونی، مصاحبه و ورود سایر استقلالی‌ها و از آن طرف تحریم خبرنگاران نسبت به استقلالی‌هاست. یعنی این بازی هیچی نداشت؟
البته که در همه جای دنیا حاشیه جزئی از فوتبال است و می‌تواند روی همه تاثیر بگذارد اما درست به همین دلیل باید هر حاشیه را خیلی جدی واکاوی کرد و اجازه لطمه زدن به فوتبال را نداد. همان حلقه گمشده فوتبال ما!
اصلا چرا باید بین دو شغل حرفهای که هیچ ربطی به هم ندارند، کنتاکت ایجاد شود؟ نکونام سرمربی است و تصویربردار کار خودش را میکند، اینها به هم چه‌کار دارند؟ اما قسمت بد ماجرا در پایان آن است؛ جایی که استقلالی‌ها طرف را به هواداری از تیم رقیب متهم میکنند و تصویربردار میگوید فحش ناموسی شنیده...
جواد نکونام آدم کوچکی در این فوتبال نیست. چرا باید مورد چنین اتهامی قرار گیرد؟ اگر تصویربردار راست میگوید که وای به حال فوتبال، و اگر دروغ میگوید که وای به حال اخلاق! مگر میشود به یک اسطوره ملی چنین راحت اتهام زد؟
و اما امثال هاشمی‌نسب یا علی سامره که به دفاع از نفر اول تیم خود به میدان آمدند؛ آن هم در روزی که یورگن کلوپ وسط دعوای ستاره تیمش و گواردیولا رقیب بزرگش آن رفتار آموزنده را کرد. چه همزمانی تلخی...
همیشه دفاع کردن از یار خودی به معنی حمله به حریف نیست. از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران توقع دیگری می‌رود اما حالا که به هر دلیل صلاح دیده‌اند به نفع نکونام وارد دعوا شوند، چرا باید همه چیز را رنگی کنیم؟ به چه قیمتی حاضریم همه چیز را خراب کنیم؟ دعوایی رخ داده و اخلاق در خطر است، ماجرا در اصفهان بوده و چه ربطی به پرسپولیسی‌بودنِ طرف دارد؟ تازه اتهامی که ثابت نشده!
مگر ممکن است یک حرفهای به خاطر تعلقات دوران کودکی شغل و آبروی خود را زیر سوال ببرد؟ اگر فرضا چنین هم بوده چرا باید پای رقیب را وسط کشید؟ به آن‌ها چه مربوط؟ یک فرد اشتباهی کرده و باید متناسب با آن مجازات شود، چه کار به بقیه دارید؟
متاسفانه از این اتهامات تنها بوی بهانه برای فضای مجازی می‌آید که اصلا به نفع فوتبال نیست. فردا یک نفر هم در بازی پرسپولیس همین اتهام را به استقلالی‌ها می‌زند و این دور باطل تا ابد ادامه خواهد داشت. اصلا طرفدار شما خلافی کرده، شما بایدجواب بدهید؟ باور کنیم که همه چیز فوتبال رنگی نیست...
