ششم آذر ماه سال ۱۳۷۶ بود که دکه‌های روزنامه فروشی با یک مهمان جدید مواجه شدند. مهمانی که در آن هیاهو شاید عده‌ای روی ماندگارشدنش تردید داشتند و تصور می‌کردند اجاره نشینی است که سر سال خانه‌اش را تحویل می‌دهد ولی نهال نوپایی که مدیران کاشته بودند و کارکنانش آن را مانند فرزندان خود دوست داشتند، نه تنها جایگاهش را پس نداد بلکه قد کشید و هر روز رشید و رشیدتر شد. آن‌قدر قد کشید که از تمام نشریات ورزشی بلندقدتر شد و حتی کسانی که سر و کار چندانی هم با واژه‌هایی نظیر استقلال، پرسولیس و حتی ورزش نداشتند، اسم «روزنامه خبرورزشی برایشان آشنا و معتبر شد. روزنامه‌ای که از همان دوران نوزادی، بزرگی کرد و حالا که جوان رعنایی شده با وجود همه سختی‌ها، نامهربانی‌ها و خلق رقبا، همچنان زنده است و تاثیرگذار.
اگرچه آفت به مزرعه مطبوعات کاغذی زده ولی خبرورزشی هنوز هم هر روز مهمان شماست و نگاه پرمهرتان به ما انگیزه می‌دهد که با وجود همه ناملایمات، بجنگیم، دوام بیاوریم و زنده بمانیم.
سالها گذشت. سالها پیرتر شدیم، سالها فرسوده‌تر، شاید سالها خسته‌تر اما البته که ۲۶ سال عاشق‌تر. امروز تولد روزنامه‌ای است که عشق مشترک ما تلقی می‌شود و حالا نوبت عاشقی ما و شما عزیزان است که سرمایه‌های ماندگار و وفادار خبرورزشی هستید.
در این ایام عزیزان زیادی بودند که برای خبرورزشی زحمت کشیدند اما حالا یا در مجموعه ما نیستند یا اینکه از آسمان نگاهمان می‌کنند. این چند خط را قلمی کردیم تا بگوییم در سرآغاز بیست‌وهفتمین سال فعالیت خبرورزشی به یاد تک‌تک شما عزیزان هستیم و قدردان زحماتی که برای ما و خبرورزشی کشیدید. ما هنوز زنده‌ایم و تا وقتی نفس گرم مخاطبان وفادارمان را حس کنیم، زنده خواهیم ماند. بمانید برایمان تا بمانیم در کنارتان.
تولدت مبارک روزنامه دوست‌داشتنی.
