برای هر۳ نماینده کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا آرزوی موفقیت داریم. پرسپولیس و سپاهان هنوز شانس صعود به مرحله بعد لیگ را دارند و امیدواریم که هر دو نماینده پرافتخار کشورمان در مرحله حذفی حاضر باشند. به پایان خوش نساجی در آسیا هم امیدواریم که تجربه ای بزرگ برای رحمتی و شاگردانش بود اما ...
حرفهای «ژوزه مورایس» سرمربی پرتغالی سپاهان قبل از بازی با نیروی هوایی عراق نکته بسیار ویژه و خاصی داشت. نکته‌ای که همیشه دوست داشتیم از زبان مربیان بزرگ ایرانی آن را بشنویم؛ «کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیماتی گرفته است که من متوجه آن نمی‌شوم. حتی سه امتیازی که از ما کم شد، متوجه آنهم نشدم. یا اینکه باید سه دیدار خانگی آتی خود را خارج از خانه برگزار کنیم. کنفدراسیون فوتبال آسیا سازمان قابل احترامی است، ولی به نظر من باید یک دلیل خیلی روشن‌تر برای این کار می‌آوردند. امیدوارم در آینده دلایل کنفدراسیون فوتبال آسیا را بهتر متوجه شوم، چون اگر من متوجه نشوم فکر کنم خیلی از افراد و مردم متوجه دلیل آن نخواهند شد»
ببینید که چقدر حرفهای از تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا انتقاد و از حق تیمش - که یک تیم ایرانیست - دفاع می‌کند، بدون آنکه توهینی کرده باشد یا خطوط قرمز را رد و درنتیجه این صحبت‌ها جریمه‌ای را به تیم ایرانی تحمیل کند! البته که از دستیار مورینیو - که در بالاترین سطح فوتبال اروپا سال‌ها کار کرده - جز این انتظاری نیست و ما باید بیشترین بهره را از وجود چنین کسانی در فوتبالمان ببریم.
در همه جای دنیا بازیکن و مربی خارجی برای اهداف کوتاه مدت و بلند مدت استخدام می‌شوند، هدف کوتاه مدت کسب جام و افتخار است و هدف بلند مدت پیشرفت و ارتقای فوتبال. عملکرد فنی مورایس در زمین و رفتار او بیرون زمین و در کنفرانس‌ها می‌تواند الگویی مناسب برای مربیان خودمان باشد.
اما گل حرفهای مورایس یک جمله دیگر بود؛ «برای یحیی (گل‌محمدی) و تیم پرسپولیس آرزوی موفقیت دارم، چون نماینده کشور ایران هستند.»
در فضای فوتبال ما که متاسفانه برخی تعلقات رنگی و رقابت داخلی را به عرصه ملی نیز گسترش می‌دهند، چنین ادبیاتی انصافاً جای تقدیر دارد. همه می‌دانیم که شخص مورایس بارها و بارها در همین کنفرانس‌ها در لیگ برتر به پرسپولیس کنایه زده و اصول جنگ روانی در رقابت را بسیار خوب بلد است.
اما وقتی پای مسابقه بین المللی وسط می‌آید، جایی که باشگاه‌ها دیگر خودشان نیستند و نمایندگان پرچم کشورشان هستند، ببینید که ادبیات مرد پرتغالی چطور تغییر می‌کند.
درک این تفاوت تنها از یک حرفهای برمی‌آید. او می داند که در لیگ قهرمانان دیگر سپاهان و پرسپولیس معنا ندارد، همه نماینده ایران هستند و چه ظریف و البته آشکار به این حقیقت اشاره می‌کند و برای رقیب مستقیم و همتای خود در پرسپولیس آرزوی موفقیت می‌کند.
یک حرفهای می‌داند که اگر نماینده فوتبال ایران در آسیا موفق شود، سطح کلی فوتبال ایران بالاتر می‌رود و وقتی یک کلیت ارتقا پیدا کرد، شرایط برای اجزا هم بهتر می‌شود. یعنی به نفع شخص خود مورایس هم خواهد بود که یک تیم ایرانی در آسیا موفق شود.
حقیقتی بزرگ که متاسفانه زیر افکار کوچک در فوتبال ما مدفون شده...!
