تمام کشورهای دنیا مسابقات لیگ برگزار می‌کنند تا فوتبالشان پیشرفت و در سطح قاره ای و جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند. ما هم از این قاعده مستثنا نیستیم و هدف نهایی برگزاری لیگ در سطوح مختلف این همه هزینه که سالانه در فوتبال می‌شود همین بهره نهایی ملی است.
آمدن بازیکنان و مربیان خارجی هم در همین راستا معنا پیدا می‌کند. آنها باید سطح فوتبال ما را بالا ببرند، تجربیات سال‌ها حضور خود در سطح اول دنیا را به جوانان ما منتقل کنند و تمرین کردن کنار این بازیکنان و الگوبرداری از نمایش آنها در میدان بهترین مسیر برای پیشرفت است.
از این منظر گلی که «روبرتو تورس» ستاره اسپانیایی گل‌گهر در نیمه دوم بازی برابر سپاهان وارد دروازه این تیم کرد، درست همانی بود که هدف غایی و نهایی برگزاری لیگ در کشور ماست، رسیدن به استانداردهای جهانی و داشتن الگوهایی برای پیشرفت. سپاهان و گل‌گهر سال قبل هم زیباترین بازی لیگ ما را برگزار کردند، آن مسابقه در همین سیرجان ۲-۲ شد. در هفته سوم فصل قبل سپاهان تا دقیقه ۸۰ با دو گل پیش بود و این گل‌گهر بود که کامبک زد!
اما حکایت این مسابقه حکایت دیگری بود. همه می‌دانیم چه بر سپاهان قبل از بازی رفت و علاوه بر محرومیت ۳ اخراجی بازی قبل، ۶ بازیکن این تیم نیز اجازه بازی پیدا نکردند. اما دو مربی خارجی اجازه ندادند این حواشی روی بار فنی مسابقه سایه بیندازد. در لحظه به ثمر رسیدن این گل، گل‌گهر با یک گل جلو بود و سپاهان ۱۰ نفره اما شک نکنید که این شرایط ربطی به آن گل نداشت، در هر دقیقه بازی و در شرایط برابر از نظر تعداد بازیکنان این گل به ثمر می‌رسید و باز باید برایش کف می‌زدیم!
کافیست به گل نگاه کنید؛ روبرتو تورس در سمت چپ پشت محوطه جریمه ایستاده و شاهد به تو زدن همبازی خود است، او قصد دریبل دارد تا فضایی برای شوت پیدا کند اما تورس مثل صاعقه خود را به توپ رسانده و با یک بغل پای فنی ضربه‌ای می‌زند که حتی سه دروازه‌بان هم نمی‌توانستند بگیرند!
اولین درس این گل جاگیری تورس بود که باید برای وینگرها و مهاجم‌های ما تدریس شود. دومین درس او هوش بالایش در رساندن خود به توپ بود، فرصتی که هیچ کدام از مدافعان سپاهان نتوانستند او را مهار کنند!
و درس سوم نوع ضربه او به توپ بود، نیازی نیست برای گلزنی از پشت محوطه جریمه ضربه شما قدرت زیادی داشته باشد، کافیست دقت داشته باشد. اگر یک بازیکن دیگر بود شاید آن توپ را می‌گرفت و در بهترین حالت خود به تو می‌زد یا شاید بازی را عوض می‌کرد و به بازیکنان دیگر پاس می‌داد، اما تورس تصمیمش را قبل از رسیدن به توپ گرفته بود.
بزرگترین بازیکنان فوتبال دنیا یک ویژگی مشترک دارند؛ اینکه همیشه دو ثانیه از بقیه بازیکنان جلوتر هستند. قبل از رسیدن توپ تصمیمشان را می‌گیرند و تورس در همان دو ثانیه دروازه‌بان را دید و منفذ لازم برای عبور توپ از میان مدافعان سپاهان را انتخاب کرد.
بقیه‌اش دیگر با تمرین به دست می‌آید، اینکه شما بدانید چطور به توپ ضربه بزنید تا همان جایی برود که می‌خواهید!
این گل تورس کیفیت فوتبال ما را یک سطح ارتقا داد. گلی که باید توسط مربیان سایر تیم‌ها برای حمله وران آموزش و تمرین داده شود.
