این دربی فاجعه بود. طوری که به قول معروف بینندگان و هواداران سرسام گرفتند. نیمه دوم که صد البته چند برابر نیمه اول کسل کننده و بی روح و سرد بود اما... .

اما همین انتقادها و همین اعتراض‌ها به شیوه بازی در دربی و کیفیت آن زمانی تبدیل به رضایت و خشنودی می‌شود که هواداران تیم مورد علاقه خود را در پایان فصل صدرنشین و قهرمان ببینند، آنگاه می‌شود گفت که ایرادی به جواد نکونام بابت شیوه دفاعی و رضایت مندی اش از کسب یک امتیاز بازی دربی وارد نیست.

فعلا چه اهالی فوتبال و چه هواداران استقلال باید از بابت کسب یک امتیاز و حفظ صدرنشینی و همچنان فاصله 3 امتیازی شان نسبت به تیم دوم و رقیب ابراز رضایت و خشنودی کنند چون همان طور که توانستند سالم و سلامت از کارزار دربی خارج شوند و هیچ آسیبی نبینند بسیار حائز اهمیت است، این تعریف هم برای پرسپولیس و هوادارانش هم صدق می‌کند اما طرف صحبت حال حاضرمان با تیم استقلال و جواد نکونام است.

شاید کیفیت دربی بسیار پایین بوده باشد، اما باید این حق را هم به سرمربی استقلال داد که حتی از ترس شکست و از دست دادن امتیاز مهم دربی و تزلزل در صدر جدول با هم امتیاز شدن شان با تیم پرسپولیس بخواهد بازی به تساوی کشیده شود و حداقل امتیاز یعنی یک امتیاز را کسب کند تا حواسش به ادامه فصل و ده هفته پایانی باشد، تا هم خیالش یک هفته دیگر از صدرنشینی آسوده باشد و هم برای نزدیک و نزدیک تر شدن به هفته پایانی و کسب قهرمانی بیشتر امیدوار باشد.

شاید اگر هر دو تیم می‌خواستند بی مهابا در دربی حاضر شوند و آنچنان که هواداران فوتبال و تماشاگران می‌خواستند بازی کنند و یک بازی پرگل با داشتن یک برنده و یک بازنده دربی تمام می‌شد حال تلفات شکست برای یک تیم تا حد انفجار پیش می‌رفت و غرور فتح دربی برای تیم دیگر حتی می‌توانست در ادامه فصل و هفته‌های بعدی ویران کننده باشد، به همین خاطر باید بپذیریم که این دربی بی کیفیت چاره ای جز این شیوه را نداشت تا دو تیم و هوادارانشان برای ادامه فصل و هفته‌های پایانی تمرکز بیشتری داشته باشند.

محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد