اکثر تیم‌های ملی با بازی در دیدارهای مقدماتی یا برگزاری دیدارهای دوستانه، آمادگی خود را برای حضور در تورنمنت‌های مهم و معتبر محک می‌زنند.

تیم ملی انگلیس هم از این قاعده مستثنی نیست و به ترتیب در روز ۴ و ۷ فروردین در ورزشگاه ومبلی از برزیل و بلژیک پذیرایی خواهد کرد. این دو دیدار برای شخص اول نیمکت سه‌شیرها یعنی گرت ساوتگیت بسیار حائز اهمیت است و تا حدودی پس از این دو بازی مشخص خواهد شد که آیا ساوتگیت در تیم ملی انگلیس ماندگار خواهد بود یا خیر.

هرچند که او گاهی به صورت غیرمنصفانه مورد نقد و انتقاد مطبوعات انگلیس قرار گرفته اما حال، او باید انتخاب کند که پس از یورو ۲۰۲۴ همچنان بر روی نیمکت سه‌شیرها باقی می‌ماند یا پس از پانزده سال به سراغ یک تیم باشگاهی مطرح می‌رود و در عرصه باشگاهی به کار خود ادامه می دهد.

بد نیست نگاهی به عملکرد و آن‌چه که تا قبل از آمدن او برای تیم ملی انگلیس رخ داد بیاندازیم.

بعد از فاجعه عجیب انگلیسی‌ها با روی هاجسون در یورو ۲۰۱۶ که به دست ایسلند شگفتی‌ساز حذف شدند، سم آلاردایس تنها در یک دیدار مربی سه‌شیرها لقب گرفت و بعد از حواشی عجیب و غریب او، ساوتگیت به روی کار آمد.

ساوتگیت که سابقه مربی‌گری در میدلزبورو را داشت و از قضا با تیم زیربیست‌ویک‌ساله‌های فوتبال انگلیس هم کار کرده بود، موفق شد تیم را در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه تا دیدار رده‌بندی هدایت کند. او تیم منسجم و یک‌دستی ساخته بود و دیگر از آن ستاره‌سالاری، جنجال‌ها و حاشیه‌ها در رختکن انگلیس خبری نبود. شاگردان ساوتگیت در یورو ۲۰۲۰ هم عملکرد درخشانی از خود برجای گذاشتند و تنها تیمی به نام ایتالیا بود که توانست در ایستگاه فینال، ترمز پسران ساوتگیت را بکشد تا سه‌شیرها حتی با ساوتگیت هم نتوانند به اولین جام ملت‌های اروپای خود دست پیدا کنند.

سه‌شیرها روند خوب خود را تا جام جهانی قطر هم حفظ کردند و شاید اگر مقابل فرانسه -که نایب قهرمان جام لقب گرفت- کمی خوش‌شانس بودند و از موقعیت‌ها به درستی استفاده می‌کردند، به جای حذف در مرحله یک‌چهارم نهایی می‌توانستند به رویا پردازی خود برای برگرداندن جام به خانه ادامه دهند.

نرخ برد تیم ساوتگیت در طول هشت سال، عدد ۶۲ درصد را نشان می‌دهد که آمار بدی  محسوب نمی‌شود و این واقعیت را به تصویر می‌کشد که انگلیس هم در مسیر آلمان و فرانسه پا گذاشته است.

یواخیم لو پانزده سال هدایت ژرمن‌ها را برعهده داشت و در حال حاضر دیدیه دشان با خروس‌ها، به طور دقیق دوازده سال همکاری داشته و این موارد، از باثبات‌ترین نیمکت‌های تیم‌های ملی اروپایی در پانزده سال اخیر به حساب می‌آیند.

رسانه‌های انگلیس دائما از رفتن یا ماندن ساوتگیت مطلب می‌زنند و درباره درست یا غلط بودن آن بحث می‌کنند؛ چرا که هنوز موضع سرمربی انگلیس مشخص نیست و نمی‌توان به طور دقیقی از مقصد احتمالی او یاد کرد.

با این‌که ساوتگیت از تیم بعدی‌اش رونمایی نکرده اما مطبوعات ورزشی انگلیس، انتخاب او را منچستریونایتد پیش‌بینی کرده‌اند؛ البته که او در این زمینه تنها نیست و از روبرتو دزربی و توماس فرانک هم به عنوان جانشینان تن هاخ یاد می‌شود.

گفته می‌شود که ساوتگیت با مدیران INEOS روابط خوبی دارد و جیم رتکلیف هم او را برای دوران پساتن‌هاخ در نظر گرفته است.

با تمام این تفاسیر، باید منتظر ماند و دید که آیا ساوتگیت از عرصه ملی به باشگاهی تغییر مسیر می‌دهد یا برای سومین مرتبه، با تیم ملی انگلیس به جام جهانی ۲۰۲۶ صعود می‌کند و هدایت سه‌شیرها را در بیست‌وسومین دوره جام جهانی برعهده خواهد داشت. همه موضوعات بعد از بازگشت از آلمان به خانه، روشن و شفاف می‌شود.

معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد