هیچکس در توانایی فنی ستاره پرسپولیس تردیدی ندارد. مهدی ترابی از ان بازیکنانی است که هیچ مربی نمی‌تواند چشم به روی او ببندد. همه مربیان آرزو دارند که بازیکنی با ویژگی‌های او را در تیم خود داشته باشند، بازیکنانی تکنیکی و با سرعت بالا که به خاطر خلاقیت زیاد می‌توانند در یک لحظه سرنوشت بازی را عوض کنند.
مهدی ترابی در سال‌های اخیر بازی‌های زیادی را در تیم ملی یا پرسپولیس به دلیل مصدومیت یا ناآمادگی از دست داده اما تحت هر شرایطی هر کس مربی این دو تیم بوده او را دعوت کرده و کنار خود نگه داشته است. ترابی در جام ملتهای آسیا هم یکی از بازیکنان تیم ملی بود که در دور مقدماتی به میدان نرفت و گفته شد که او مصدومیت دارد. اما مقابل سوریه به زمین آمد و پنالتی را هم گل کرد! پس از آن و با شروع دوباره لیگ برتر ترابی تبدیل به همان ستاره تعیین کننده پرسپولیس شد. او دربازی‌های اخیر هر مسابقه درخشیده و اصلی‌ترین عامل پیروزی تیم سرخپوش پایتخت بوده است، پس هیچکس تعجب نکرد که ترابی دوباره به تیم ملی دعوت شد اما در هر دو مسابقه رفت و برگشت مقابل ترکمنستان فرصت بازی به او نرسید.
نکته اینجاست که اگر ترابی مصدوم بود، چطور به تیم ملی دعوت شد و اگر دعوت شد، چرا به او فرصت بازی نرسید؟ علیرضا جهانبخش نیز به تیم ملی دعوت شد اما در هر دو مسابقه رفت و برگشت گفته شد که کاپیتان تیم ملی مصدوم بوده است. سردار آزمون هم در نیمه اول بازی رفت گل زد و مقابل چشم همه مصدوم شد اما در سفر به عشق آباد همراه کاروان تیم ملی رفت.
ولی شرایط مهدی ترابی با هر دو نفر دیگر متفاوت بود. او در اوج آمادگی و درخشش به تیم ملی دعوت شد اما در کمال تعجب فرصت بازی در هر دو مسابقه را پیدا نکرد و البته که هیچکس هم نفهمید ترابی کی و کجا مصدوم شد! و اگر واقعا مصدوم بود آیا بهتر نبود این فرصت در اختیار یک بازیکن جوان قرار می‌گرفت تا کنار تیم باشد و از تمرین با ستاره‌های بزرگ تجربه کسب کند؟
