در هر تخصص و کاری که با انسان سر و کار داشته باشید اشتباه‌ترین رفتار مقابله با خلق و خوی انسانی است. هر کس یا هر مجموعه در هر کجای دنیا بخواهد برخلاف این قاعده رفتار کند محکوم به شکست است.
در کشورهای پیشرفته قوانین تخصصی و شغلی را بر اساس قوانین کلی بشری می‌نویسند تا این تضادها ایجاد نشود و فوتبال هم به عنوان یک تخصص پیشرفته و فراگیر، از این قاعده مستثنا نیست. مثلا این قاعده که هیچ انسانی را نمی‌توان به زور و برخلاف میلش نگه داشت یا وادار به کاری کرد چون حتی اگر تن دهد، دل نمی‌دهد و نتیجه‌ای ندارد.
این درست که انسان‌ها باید به قراردادی که امضا کرده‌اند تعهد داشته باشند اما همه چیز در دنیای فوتبال پول یا نتیجه نیست. چه بسیار ستاره‌هایی که با وجود توانایی و لیاقت نتوانستند در یک تیم خود را نشان دهند و چه بسیار مربیانی کارآزموده و امتحان‌پس‌داده که به هر دلیلی در یک تیم و در یک مقطع زمانی به بن‌بست می‌رسند. مثال واضح آن محمد ربیعی و باشگاه ذوب آهن است.
ربیعی در ابتدای فصل به این تیم قدیمی اصفهانی آمد. تیمی که یک مدیرعامل فوتبالی را هم بالای سر خود داشت؛ با امکانات و همه‌چیز از دور ایده‌آل و عالی به نظر می‌رسید. ربیعی دور رفت بهترین شروع تاریخ ذوب آهن را هم رقم زد و در نیم‌فصل با ۲۵ امتیاز، حاصل ۶ پیروزی، ۷ مساوی و تنها دو شکست، با ۱۴ گل زده و ۱۱ گل خورده در پله پنجم جدول ایستاد. با تنها ۳ امتیاز اختلاف نسبت به تیم چهارم یعنی تراکتور.
اما در نیم‌فصل وقتی خبر آمد که او می‌خواهد به فولاد برود مشخص بود که یک جای کار می‌لنگد. ما اصلا کاری به اتفاقات درونی این باشگاه نداریم و وظیفه ما نیست اما یک کلیت وجود دارد و آن این‌که وقتی بنا به هر دلیلی محمد ربیعی می‌خواست از ذوب آهن برود نگه داشتن او اشتباه بود و حالا ثابت شده... این درست که ذوب آهن برای انتخاب جانشین او به مشکلات زیادی برمی‌خورد و شاید خود ربیعی هم در فولاد نمی‌توانست موفق باشد اما همه این گزاره‌های درست، شرایط فعلی این تیم قدیمی را توجیه نمی‌کند.
ذوب آهن از شروع دور برگشت به مسیر قهقرا افتاده و کافی است نتایج این تیم را ببینید:
- هفته ۱۶؛ ذوب آهن ۰ - ملوان ۱
- هفته ۱۷؛ سپاهان - ذوب آهن (به تعویق افتاد)
- هفته ۱۸؛ ذوب آهن ۰ - پرسپولیس ۱
- هفته ۱۹؛ هوادار ۲ - ذوب آهن ۲
- هفته ۲۰؛ ذوب آهن صفر - استقلال خوزستان ۲
- هفته ۲۱؛ مس ۲ - ذوب آهن ۲
- هفته ۲۲؛ ذوب آهن صفر - شمس آذر ۲
نگاه کنید به نام تیم‌هایی که ذوب آهن برابر آن‌ها زانو زده، نگاه کنید به نتایج دور رفت همین بازی‌ها و از همه بدتر، نگاه کنید به میزبانی ذوب آهن در خانه؛ چهار مسابقه و چهار شکست. یعنی ذوب آهن از شش بازی دور برگشت دو مساوی و چهار شکست آورده که آن دو مساوی هم بیرون خانه بوده است و با همین نتایج، تا الان تا پله نهم جدول سقوط کرده است. در جدول دور برگشت هم که ذوب آهن قعرنشین مطلق است.
با ادامه این روند شاید ذوب‌آهن روزهای بدتری را هم در پیش داشته باشد. در این موقعیت یا باید طرفین بنشینند و مشکلات فی مابین را حل کنند و یا این‌که هرچه زودتر به پایان همکاری تن دهند چرا که ادامه این شرایط به نفع هیچ‌کدام نیست.
محمد ربیعی یک بار در ابتدای فصل در همان هفته شانزدهم و بعد از بازی با ملوان استعفا داد و در رختکن از بازیکنان خداحافظی کرد. به هر دلیلی با این استعفا مخالفت شد اما می‌بینیم که حالا در پایان هفته بیست‌ودوم و بعد از شکست خانگی برابر شمس‌آذر دوباره همین ماجرا تکرار شده است؛ دوباره ربیعی استعفا داده و می‌خواهد کنار بکشد و دوباره باشگاه ذوب آهن مخالف است. ادامه این شرایط به نفع هیچ‌کدام و در نهایت فوتبال ایران نیست.
این مطلب را هم ببینید: موفق‌ترین سرمربیان فوتبال ایران در سال ۱۴۰۲/ گل‌محمدی و نکونام در صدر بهترین‌ها
