همان‌طور که طی روزهای گذشته برایتان تاریخ‌نگاری کرده بودیم، پس از شکست خانگی تیم ملی مقابل عربستان و برکناری علی دایی از هدایت این تیم، محمد مایلی‌کهن در نیمه فروردین سال ۸۸ برای دومین بار به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد. این اتفاق در حالی به وقوع پیوست که مایلی‌کهن بازیکن و مربی اسبق پرسپولیس در آن مقطع سرمربی سایپا بود و فدراسیون به او اجازه داد تا پایان لیگ هشتم هدایت نارنجی‌پوشان را بر عهده داشته باشد و پس از آن به طور کامل روی تیم ملی متمرکز شود.
در ۲۷ فروردین همان سال استقلال و سایپا برگزارکننده جدال بسیار حساسی بودند. مسابقه‌ای که اگر آبی‌ها می‌توانستند آن را به سود خودشان تمام کنند شانس قهرمانی خود را به طرز قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دادند و سایپا هم که با روی کار آمدن مالی‌کهن متحول شده بود، تحت هیچ شرایطی نمی‌خواست میدان را خالی کند.
حاجی‌مایلی دقایقی قبل از شروع این بازی تصمیم گرفت به جای نشستن روی نیمکت سایپا، کار را از روی سکوها دنبال کند اما از اواسط نیمه اول شرایط به شکل دیگری تغییر کرد. گروهی از هواداران استقلال به‌شدت علیه مایلی‌کهن موضع گرفتند و متاسفانه در برخی دقایق کار به فحاشی نیز کشیده شد. البته فوتبال بسیار زیبایی را داخل زمین می‌دیدیم و در نهایت هم بازی با تساوی یک بر یک تمام شد اما مایلی‌کهن از اتفاقات تلخی که در ورزشگاه به وقوع پیوسته بود شدیدا ناراحت شده و پس از پایان بازی در مصاحبه‌ای تند گفت: ظاهرا گروهی از استقلالی‌ها تصور می‌کردند که ما باید اجازه بدهیم تا آن‌ها راحت گل بزنند و بازی را ببرند در حالی که سایپا باید جوانمردانه فوتبال بازی می‌کرد و همین کار را هم انجام داد. متاسفانه برخی افراد به سکوها خط دادند تا طرفداران استقلال علیه من شعار بدهند. امروز یکی از تلخ‌ترین روزهای زندگی من در ورزشگاه آزادی رقم خورد.
مایلی‌کهن در روزهای پس از این بازی هم اعتراضات خود را ادامه داد و در نهایت کار به جایی رسید که عملا هدایت تیم ملی را از دست داد و در آن مقطع بدون این‌که حتی یک بازی هم روی نیمکت آن نشسته باشد، جای خود را به فرد دیگری داد. در مورد استعفای محمد مایلی‌کهن طی روزهای آینده و در زمان دقیقش ماجرا را به طور کامل شرح می‌دهیم.
