ناصرخان حجازی اسطوره استقلال و بازیکن فراموش‌نشدنی تیم ملی فوتبال کشورمان که در میان هواداران و بزرگان پرسپولیس هم اعتبار بسیار زیادی داشت، دوم خرداد سال ۱۳۹۰ چشم از جهان فرو بست و آسمانی شد.

حجازی حدودا یک ماه قبل از مرگ حرف‌های بسیار خاصی را با خبرورزشی در میان گذاشت و به ما تاکید کرد این موارد تا زمانی که او زنده است، منتشر نشود به همین خاطر خبرورزشی امانت‌داری کرد و هفتم خرداد ۹۰ پس از برگزاری مجلس ترحیم ناصرخان دست به انتشار آن‌ها زد.

اولین نکته‌ای که برای حجازی یک آرزو محسوب می‌شد، بحث مربی‌گری آتیلا بود. ناصرخان خیلی دوست داشت پسرش وارد عرصه مربی‌گری شود و در این رابطه می‌گفت: دلم می‌خواهد روزی برسد که استقلال با مربی‌گری آتیلا به مدارج عالی دست پیدا کند و قهرمانی در آسیا را جشن بگیرد. این پسر توانایی انجام چنین کاری را دارد.

مسئله دیگری که اسطوره فقید استقلال قبل از مرگش در مورد آن صحبت می‌کرد، رفتاری بود که محمد مایلی‌کهن در مورد او انجام داد. حجازی در این رابطه می‌گفت: این روزها خیلی از محمد مایلی‌کهن خوشم آمده؛ وقتی من بیمار شدم او اصلا ریاکاری نکرد و مثل بعضی‌ها با دسته گل به ملاقاتم نیامد. صادقانه رفتار کرد و اصلا به عیادت من نیامد دقیقا به خاطر همین صداقتش از او خیلی خوشم آمده است.