هفته بیست و نهم و دو بازی همزمان که سرنوشت قهرمانی در گرو آن بود، بازی پرسپولیس صدرنشین در قزوین که بخاطر خرابی نورافکن‌ها با ۲۰ دقیقه تاخیر آغاز شد و آنقدر مهم بود که بازی استقلال و گل گهر در ورزشگاه آزادی هم با تاخیر سوت خورد.
وقتی به هفته‌های پایانی یک فصل می‌رسیم دیگر صحبت کردن از ناآمادگی جسمانی معنا ندارد. البته که بازیکنان تحت فشار مصدوم می‌شوند اما دیگر نمی‌توان گفت که یک تیم یا یک بازیکن آماده نیست. بحث‌های فنی و تاکتیکی هم که جای خود را دارند، پس مهمترین معیار برتری یک تیم می‌شود مسائل روحی و روانی...
درست به همین دلیل مربیانی که به روانشناسی تسلط بیشتری دارند، در فوتبال امروز موفق‌ترند. در فوتبال خودمان هنوز هم روش‌های فیروز کریمی و شاگردان مکتب او مثل فرهاد کاظمی، فراز کمالوند، ساکت الهامی، رضا مهاجری یا مهدی تارتار کاربرد دارد. حالا مرد برزیلی یعنی اسمار ویرا در پرسپولیس ثابت کرد که او هم به روانشناسی بسیار مسلط است. نگاه کنید به ترکیب اولیه‌ای که او برای پرسپولیس در قزوین چید و سه بازیکنی که در بازی قبل به دلیل ضعف مفرط بین دو نیمه تعویض شده بودند.
در بازی قبل ستاره گرجستانی حین گرم کردن مصدوم شد و جای خود را به فرشاد فرجی داد. خود فرجی که البته انتخاب اول اوسمار نبود، به دلیل ضعف بیش از حد بین دو نیمه جای خود را به علی نعمتی داد و مشخص بود که با بازگشتن گئورگی او زوج کنعانی خواهد بود. اما دو نفر دیگر یعنی سروش رفیعی و مسعود ریگی که بازی قبل جای خود را به وحید امیری و محمد خدابنده لو دادند، آنها دوباره در ترکیب اصلی پرسپولیس مهره ثابت بودند. پیامی برای خود این دو بازیکن در وهله اول و سایر بازیکنان در مرتبه بعدی، اینکه مربی به شما اعتماد و اعتقاد دارد و ضعف در یک مسابقه را به راحتی اغماض می‌کند.
شما جای بازیکنان پرسپولیس باشید برای چنین مربی سر خود را جلوی توپ نمی‌گذارید؟ مربی که نه در حرف، بلکه در عمل نشان می‌دهد به شاگردانش اعتقاد و باور دارد و دنبال کنار گذاشتن آنها یا خرید ستاره‌های دیگر نیست.
