نتیجه و نمایش تیم ملی مقابل ازبکستان همانی بود که پیش بینی می‌کردیم. یک فوتبال بی‌برنامه و یکسره متکی به اتفاقات! تیم ملی که قرار بود از لیگ کمک بگیرد، یکسره شبیه لیگ شد! لیگی که امیر قلعه‌نویی را به عنوان پرافتخارترین مربی خود می‌شناسد.

پس چرا باید تعجب کنیم که تیم ملی ما شبیه لیگ شده بود؟ فوتبال دیمی بدون برنامه و باری به هر جهت! هر کس از هرجا گرفت، زیر توپ بزند و امیدوار باشد که آن جلو دری به تخته خورده، اتفاقی بیفتد و توپ به یک جای بدن بازیکن خودی یا حریف خورده و وارد دروازه شود و ما ببریم! اصلاً چه کسی گفته که فوتبال علم است؟ چه کسی گفته که تیم‌ها باید تمرین کنند؟ تاکتیک و برنامه داشته باشند؟ آنالیز بدانند؟ بدنسازی و ریکاوری کنند؟ مگر نه اینکه امیر خان گفت: «فوتبال است دیگر!» وقتی همه چیز بر اساس اتفاق است، شما چه توقعی دارید؟

حیف از آن تلاش و زحمت ماموری که مانع ورود دبیرکل فدراسیون فوتبال به ورزشگاه آزادی شد! کاش ایشان قانون را رعایت نمی‌کرد و می‌گذاشت جناب دبیرکل بیاید و از نزدیک دستپخت فدراسیون زیر مجموعه‌اش را ببیند! حیف از آن جمعیتی که با آن همه مصیبت و گرفتاری آمدند. نمی‌دانستند که قرار نیست چیزی ببینند، چون آنها گوش شنوا نداشتند! که اگر داشتند به یاد می‌آوردند بعد از جام ملت‌ها امیر قلعه‌نویی در تلویزیون در پاسخ هر انتقاد فنی فقط گفت: «فوتبال است دیگر!»

حیف از همه کسانی که منتظر نمایش زیبا از تیم ملی بودند و هستند! حیف از آنها که دنبال شعار جوانگرایی و تغییر دویدند و دل خوش کردند! حیف از آنها که اینقدر ساده انگار بودند و نسلشان در حال انقراض است. حیف از تیمی که زمانی دوست داشتنی بود. از تیمی که هیچ کس در آن جایگاه ثابتی نداشت. مطمئن نبود که حضور دارد یا بازی می‌کند. حیف از آن ستاره‌ها که کسی از کادر فنی تیم ملی را در ورزشگاه موقع بازی نمی‌دیدند اما مطمئن بودند که در صورت لیاقت انتخاب می‌شوند.

این تیم هیچ نیازی به تغییر ندارد. نفرات اصلی همیشه ثابت هستند و ذخیره‌ها هم فقط به دعوت و حضور در اردوی تیم ملی گرفتن چند عکس با ستاره‌ها و گذاشتن پست و استوری راضی هستند! چون خود می‌دانند که قرار نیست تغییری بسازند و جزیی از تغییر باشند! این تیم ملی کاملا ثبات دارد. هیچ نیازی به تغییر ندارد و همه چیزش قابل پیش بینی است، از ترکیب اصلی تا روش بازی، همه چیز روی اتفاقات استوار شده چرا که فوتبال است دیگر! اصلاً مگر فوتبال غیر از این است که قرارداد و شهرت و سفر آن با ما باشد و نتیجه و گل زدن و پیروزی با اتفاق؟

هرکس فکر می‌کند فوتبال یعنی تمرین و تلاش و لیاقت، هرکس فکر می‌کند که برای به دست آوردن پیروزی باید دوید و زحمت کشید، اصلاً فوتبال را نمی‌شناسد! فوتبال چیزی است که چکیده و عصاره آن یعنی امیر قلعه‌نویی گفت، فوتبال است دیگر! یک روز به زمین می‌رویم و اتفاقات به نفع ما رقم می‌خورد و یک ستاره می‌درخشد و می‌بریم، روز دیگر این اتفاقات نمی‌افتد و نمی‌بریم، خب ایرادش چیست؟ فوتبال است دیگر...

بیشتر بخوانید: بنجامین باتن در تیم ملی ایران؛ وقتی بیرانوند جای برد پیت را می گیرد/ معامله عجیب سنگربان پرسپولیس؛ یاد و خاطره بهزاد غلامپور زنده شد!