از زمان حضور دشان بر روی نیمکت تیم ملی فرانسه، خروس‌ها هیچ وقت در چارچوب یورو یا جام جهانی در نود دقیقه بازی را واگذار نکرده بودند تا اینکه اسپانیا این رکورد و طلسم را در یورو ۲۰۲۴ شکست.

اما بد نیست به چرایی شکست نقشه‌های دشان در سه‌شنبه شب بپردازیم. بسیاری از اهالی و کارشناسان و رسانه‌های معتبر فوتبال، احتمال برد فرانسه را کمی‌بیشتر از اسپانیا می‌دانستند؛ چرا که دیدیه دشان بهتر از هر مربی دیگری، از این تیم بهترین نتایج را می‌گیرد و با توجه به سبک بازی عمل گرایانه و موفق بودن در اجرای این تاکتیک خروس‌ها امید اول برد در اولین دیدار نیمه نهایی به حساب می‌آمدند.

اما اسپانیا تمامی معادلات را بر هم زد و خط حمله ویرانگر نکو ویلیامز، لامین یامال و آلوارو موراتا و قرارگیری دنی اُلمو به عنوان مهاجم سایه پشت کاپیتان لاروخا، دژ محکم فرانسه در خط دفاعی را با مشکلات زیادی رو به رو کرد.

در واقع شاگردان دشان بیش از پیش نگران و مضطرب در امر گلزنی بودند. همان چیزی که از ابتدای جام در تیم فرانسه به عنوان نقطه ضعف و پاشنه آشیل بزرگی مشاهده می‌شد و کاملاً هم مشخص و مشهود بود.

آنها بالاخره توسط کولو موآنی موفق به گلزنی در جریان بازی شدند ولی همین جلو آمدن و تعداد پر شمار مهره‌های فرانسه در فاز هجومی، سبب شد تا نظم و سازماندهی بی عیب و نقص خط دفاعی تیم دشان خیلی زود دچار آشفتگی و نوعی شلختگی شود.

دیدیه دشان فکرش را نمی‌کرد که با در اختیار داشتن مهره‌هایی مانند سالیبا، اوپامکانو و ژولز کونده - که توانایی فوق‌العاده ای در امر دفاعی دارند - با دریافت دو گل در یک بازی با جام وداع کنند. نکته جالب تر اینجاست که تیم دشان نه می‌توانست به حریفان گل بزند و نه از حریفان گل می‌خورد. شاید اگر دشان ریسک نمی‌کرد و مثل دیدارهای قبل تیمش روانه میدان می‌شد، درصد احتمال شکست تیمش پایین می‌آمد و طبق همان استراتژی از پیش تعیین شده در جام، به جنگ تاکتیکی با تیمی‌مثل اسپانیا می‌رفت.

اگر بخواهیم ایده آل‌های دشان در بحث تاکتیکی را رمز گشایی کنیم، باید به کلید واژه و عبارت‌هایی همچون «کنترل بر بازی»، «افزایش قدرت دفاعی» و «تلاش برای بهتر شدن قدرت تمام کنندگی در خط حمله» اشاره ای داشته باشیم.

به نوعی دشان با تزریق ایده‌هایی مثل کنترل کردن و دست بالا داشتن در گردش توپ، خواستار این قضیه بود که سبک تاکتیکی تیم مقابل را فلج کند و از کار بیندازد و فلسفه فوتبال تیم خود را به عالی ترین شکل ممکن، به رقیب دیکته و تحمیل کند.

کنترل بیش از حد فرانسه بر روی بازی، علتی می‌شد تا تماشای فوتبال این تیم برای هواداران بسیار خسته کننده و کسل کننده به نظر برسد و با به ثمر رساندن گل‌های بسیار کم و انگشت شمار، برنده از میدان خارج شوند.

انتقادات از سبک دشان در طول جام، کم و بیش به گوش می‌رسید؛ هرچند که چنین انتقاداتی با توجه به عمق لیست بازیکنان دعوت شده، بیراه نبود و طبعاً توقعات از این تیم و امکانات بی شمار تاکتیکی اش بیشتر از یک سری صحبت‌ها بود.

البته که نباید فراموش کنیم دشان هیچ نیازی به فوتبال زیبا برای دلربایی و به دست آوردن دل هواداران به جهت کسب و فتح جام ندارد؛ زیرا که او بارها و بارها با یک فوتبال نه چندان تماشاگر پسند، تیم‌های بزرگی را در مهم ترین تورنمنت‌ها از پا در آورده است.

تمدید قرارداد او تا جام جهانی ۲۰۲۶ به خوبی نشان می‌دهد که فدراسیون فوتبال فرانسه، دلیل قانع کننده ای برای اخراج او نیافته و سکان هدایت تیم را برای دو سال آتی، به او سپردند. بعید نیست که دشان دوباره دست به جادو بزند و با تبحری مخصوص به خود، تیم حیرت انگیزی برای بیست و سومین جام جهانی بسازد.

معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد