متاسفانه در دنیای امروز و به قیمت مدرنیته بسیاری از اصول اخلاقی زیر پا گذاشته شده و با وجود سازمان‌ها و نهادهای عریض و طویل که وظیفه فرهنگ‌سازی و اخلاق مداری دارند، روز به روز بیشتر شاهد سقوط اخلاقی بشر هستیم.
ورزش که خاستگاه جوانمردی و روحیه رقابت سالم در همه دنیا بود، جایی که باید با صحنه‌های زیبا از جلوه‌های انسانی الگویی برای نسل‌های بشری می‌شد، حالا شاهد اتفاقاتی است که نشان می‌دهد و ثابت میکند محیط ورزش نیز به تاسی از سایر بخش‌های جامعه آلوده شده است. رقابت‌ها دیگر نه تنها بویی از رفاقت و انسانیت ندارد که کار از ناجوانمردی و بوی لجن گذشته و به اقدام به قتل رسیده....
به خبری که این چند ساعت اگرچه در تمام رسانه‌های جهانی منتشر شد و بازتاب داشت اما زیر سایه المپیک پاریس قرار گرفت، دقت کنید؛
«امینه اباکاروا، قهرمان شطرنج ۴۰ ساله روس مخفیانه وارد سالن رقابت‌های قهرمان شطرنج داغستان در شهر «ماخاچ قلعه» در جنوب روسیه شده و ماده‌ای را روی صفحه و مهره‌های شطرنج می‌مالد و از اتاق خارج می‌شود.
رقیب او امایگانات عثمانوا ۳۰ ساله بوده است. او در طول مسابقه بیمار و پس از آن که داور مسابقات به بیماری عثمانوا مشکوک شد و مراتب را به پلیس گزارش داد، در پی بررسی دوربین مداربسته محل مسابقات اقدام اباکاروا آشکار شد. این شطرنج باز روس به اقدام خود اعتراف کرد و گفت که دماسنجی را روی میز شکسته و جیوه را به صفحه شطرنج مالیده است...»
این فقط یک اتفاق نیست. اگرچه هرگز نمی‌شود یک استثنا را به کل تعمیم داد و اتفاقاً همین روزها در المپیک شاهد صحنه‌های زیبای انسانی از سوی ورزشکاران خودمان و همه ملیت‌ها بودیم، اما همین یک نمونه هم برای به صدا درآمدن زنگ خطر کافی است.
وقتی پیروزی به هر قیمت هدف یک زندگی شود، دیگر فرد از معنویت تهی شده و ابایی از ارتکاب جرم هم در راه پیروزی در یک مسابقه ورزشی ندارد و این چیزی نیست مگر سقوط انسانیت و اخلاق آن هم در محیط مقدس ورزش...
این درست که این اتفاق در کشور ما نیفتاده اما در دهکده جهانی امروز و عصر ارتباطات، نوجوانان نوجوانان ما نیز در معرض چنین اخباری هستند و همین مسئله می طلبد که مسئولان فرهنگی ارگان‌ها و نهادهای کشور ما به شکلی جدی‌تر و دقیق‌تر در کار خود بازنگری داشته باشند.
امروز دنیای بشری بیش از همیشه به الگوهای خوب نیاز دارد وگرنه چشم بر هم بزنیم، زشتی و پلیدی طومار انسانیت را در هم می‌پیچد...
ورزش به سمت و سوی خطرناکی رفته است؛ این که شما برای بردن رقیب حاضر شوی جانش را به خطر بیاندازی با روح ورزش و با مرام ورزشکاران تفاوت دارد. انگار جای تختی ها و پوریای ولی ها و تمام پهلوانان داخلی و خارجی ورزش را ماکیاولی ها گرفته اند و فریاد «هدف، وسیله را توجیه می کند» گوش همه را پر کرده است.
حتما بخوانید: مسموم کردن رقیب با ریختن سم روی مهره‌های شطرنج
