علی دایی و فدراسیون فوتبال در سال ۸۹ به واسطه مبالغ باقیمانده از قرارداد این چهره فراموش‌نشدنی فوتبال ایران بابت هدایت تیم ملی حسابی با یکدیگر دچار چالش شده بودند.

شهریار در یکی از مصاحبه‌های خود که اواخر مرداد سال ۸۹ انجام داد، با صراحت گفت حاضر است مطالباتش را از فدراسیون بگیرد و برای این‌که ثابت کند چشم به این پول ندارد، مبلغی را هم روی آن بگذارد و مقابل ساختمان فدراسیون فوتبال، یتیم‌خانه بسازد تا کار خیر انجام داده باشد. البته علی کفاشیان، رئیس وقت فدراسیون در پاسخ به دایی با همان لحن همیشگی خود مدعی شده بود مقابل فدراسیون زمین خالی برای انجام چنین کاری وجود ندارد! علی دایی در واکنش به این ادعای کفاشیان طی مصاحبه‌ای که سوم شهریور سال ۸۹ در خبرورزشی منتشر شد، خطاب به رئیس وقت فدراسیون گفت: مطمئن باشید اگر مقابل فدراسیون فوتبال زمین برای احداث یتیم‌خانه نباشد، مردم ۲۰ برابر آن را در جاهای دیگر به من می‌دهند تا یک یادگاری خوب از خودم بر جای بگذارم.

سرمربی اسبق پرسپولیس و تیم ملی ادامه داد: من عاشق مردم ایران هستم و هرچه دارم از خدا و لطف و محبت همین مردم است. در زندگی فراز و نشیب زیادی داشتم و اگر عشق به این مردم نبود یا این‌که فرد دیگری جای من بود، بارها عطای کار را به لقایش می‌بخشید و از فوتبال می‌رفت. در مورد ادعای خزانه‌دار فدراسیون هم که گفته بود من قبل از بازی با کره جنوبی (بهمن سال ۸۷) چون مالیاتم توسط فدراسیون پرداخت نشده بود نمی‌خواستم روی نیمکت بنشینم باید بگویم برای ایشان متاسفم؛ این حرف هم مانند همان ادعایی است که گفته‌اند قبل از حضور در تورنمنت عمان از اردوی تیم ملی قهر کردم.

دایی در پایان این مصاحبه به نکته خاصی اشاره کرد و گفت: از مواضعی که دارم، یک لحظه هم کوتاه نمی‌آیم. گذشته‌ام را به هیچ عنوان فراموش نمی‌کنم و دنبال حقم هستم. زمانی که دانشجو بودم، دست‌فروشی و کارگری می‌کردم حالا هم افتخار می‌کنم که به این‌جا رسیده‌ام. این را هم بگویم که بعد از حضورم در برنامه ۹۰ و نشان دادن اسناد و مدارکم، بیش از ۱۰۰ قاضی و وکیل با من تماس گرفتند و گفتند حرف‌هایت درست بوده و حق با شماست.