به گزارش خبرورزشی، اصطلاح خوردن نان بازو برای بعضی ورزشکاران واقعا صدق می کند. یکی از اتفاقات خوب ورزش ایران در ماه گذشته نایب قهرمانی تیم نوجوانان بوکس در مسابقات قهرمانی آسیا بود. تیمی که با دو مدال طلا که یکی از آنها تکرار سال گذشته بود توانست این عنوان مهم را از آن خود کند. محمدصالح مصباحی بوکسور وزن ۷۰ کیلوگرم تیم نوجوانان ایران است که با کسب مدال طلای آسیا از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد تا در این زمینه، رکوردار شود.مصباحی که با شکست مشتزنانی از اردن، چین‌تایپه و هند به فینال رسیده بود، در گام آخر برابر مراد علی‌اوف از ازبکستان بالای رینگ رفت و این رقیب را نیز مقتدرانه شکست داد و مدال طلای دوره گذشته را تکرار کرد.
این بوکسور بروجردی که براساس ادعای اهالی بوکس ازستاره های آینده دار این رشته است، رویای خود را مدال طلای المپیک می داند و می گوید تمام سختی ها را برای رسیدن به این آرزوی بزرگ تحمل می کند.
مصباحی ۱۶ ساله که دو مدال طلای آسیایی در کارنامه خود دارد، در گفتگویی که با خبرنگار خبرورزشی داشت، درباره مسابقات قهرمانی آسیا می گوید:«سطح مسابقات خیلی بالاتر از سال های گذشته بود چون اوکراین هم به عنوان یک کشور اروپایی در این رقابت ها حاضر بود و همین کار ما را سخت تر کرد اما تیم ما برای رسیدن به موفقیت ۸ ماه تلاش کرد و با برنامه ریزی بسیار خوبی در این رقابت ها حاضر شد. سرمربی تیم مدام به ما تاکید و گوشزد می کرد که باید همه رقیبان را شکست بدهیم و فقط مدال طلا راضی مان کند. خدا را شکر توانستم مدال طلای دوره قبل را تکرار کنم و امیدوارم بتوانم روند خوبی که داشته ام را ادامه دهم.»
ملی پوش بوکس با بیان اینکه فدراسیون سرمایه گذاری ویژه ای روی تیم های پایه دارد، ادامه داد:«قبلا شرایط اینطور نبود و به تیم های پایه خیلی بها داده نمی شد اما در یک سال اخیر واقعا وضعیت خوبی داشتیم و حمایت شدیم. خصوصا اینکه سرمربی توانمندی بالای سر ما بود که مغز متفکر دنیای بوکس است و مربیان ازبکستان و قزاقستان می آمدند و با او عکس می گرفتند. آقای احدی علاوه بر اینکه از نظر فنی سرمربی فوق العاده ای است از نظر روحی و روانی خیلی با بچه ها کار کرد و جوری به ما می گفت باید در هر مسابقه برنده شوید که فکر می کردیم اگر ببازیم باید از بوکس خداحافظی کنیم اما همین رفتارها و تلقین ها باعث شد بچه ها به چیزی جز برد فکر نکنند. واقعا جا دارد از زحمات همه مربیانم تشکر کنم و امیدوارم بتوانم سربلندشان کنم.»
مصباحی از بزرگترین آرزوی ورزشی زندگی خود می گوید:«قطعا مدال طلای المپیک بزرگترین افتخاری است که هر ورزشکاری می تواند آن را به دست بیاورد. من از ۶ سالگی وارد دنیای بوکس شدم و پدرم با پول کارگری من را در کلاس ها ثبت نام می کرد و چون آن زمان ماشین شخصی نداشت با ماشین سنگین من را دم باشگاه می رساند. به خاطر زحمات پدرم هم که شده می خواهم همین راه را در بوکس ادامه دهم تا بتوانم جواب زحماتش را بدهم. البته همین حالا هم که دو مدال طلای آسیایی دارم از نظر مالی سودی نکرده ام. از مسابقات قهرمانی آسیا که آمدیم نه کسی به استقبال ما آمد نه ۵۰ هزار تومان پاداش گرفتیم اما اینها من را دلسرد نمی کند و تا مدال طلای المپیک به راهم ادامه می دهم.»
