به گزارش خبرورزشی، دربی ۱۰۴ تمام شد و حالا فقط باید از اتفاقات آن درس گرفت. حاشیه‌ها هم جز لطمه و ضرر چیزی برای فوتبال ندارند. آنچه برای خود فوتبال می‌ماند فقط متن است و درس...
دربی ۱۰۴ با یک گل تمام شد. در فوتبال هدف گل است و با زدن گل سرنوشت مربیان و بازیکنان و تیم‌ها تعیین می‌شود. در مهم‌ترین اتفاق بازی رد پای سه نفر عیان و مشخص بود.
رامین رضاییان که قبلاً ۴ بار با پیراهن پرسپولیس در دربی بازی کرده و گل هم زده بود، این فصل در نخستین دربی خود با لباس آبی امید زیادی داشت تا باز هم پیام آور شادی برای تیمش باشد. رامین اما دقیقه ۹۰ پنالتی داد برای تیم سابقش!
آن طرف سعید مهری که قبلاً سه بار با لباس آبی در دربی بازی کرده بود، این پنالتی را گرفت. مهری برای اولین بار در این فصل و در کل برای پرسپولیس به میدان می‌آمد. او به تازگی به پرسپولیس پیوسته و هنوز از نظر بدنی و تاکتیکی شرایط بازی ندارد.
دیدیم که گاریدو فقط او را دقایقی در اواخر بازی به میدان فرستاد و البته که کاری را که باید انجام می‌داد، را در نهایت برای تیمش انجام داد! بازیکنی که به لحاظ جسمی و تاکتیکی آماده نیست اما با انگیزه و برتری روحی روی تمام کمبودها را پوشاند و موثر بود.
و بالاخره زننده این پنالتی که محمد حسین کنعانی زادگان بود. در هشتمین دربی با لباس پرسپولیس و یکی از تعداد بی‌شمار بازیکنانی که پیراهن هر دو تیم بزرگ تهران را پوشیدند.
البته کنعانی در فهرست ۳۷ نفره یاغی‌ها نیست، چرا که در دربی با لباس هر دو تیم حضور نداشته اما همه به یاد داریم که در ابتدای لیگ شانزدهم علیرضا منصوریان او را برای استقلال خرید و در دو بازی اول هم فیکس بود و اگر رباط پاره نمی‌کرد، قطعاً حالا حداقل دو دربی با لباس آبی در کارنامه داشت! بماند که شاید می ماند و سرنوشت فوتبالی اش عوض می شد!
این دربی یک یاغی دیگر هم داشت، آرمان رمضانی که در نیمه دوم جانشین بلانکو در پیشانی خط حمله آبی‌ها شد و اتفاقاً خطرناک‌ترین و مهم‌ترین خطرات روی دروازه پرسپولیس را او رقم زد. همه این‌ها تنها ثابت کننده یک اصل در فوتبال است....
اینکه انگیزه بازی مقابل تیم سابق آنقدر قویست که می‌تواند روی کمبود آمادگی جسمانی و تاکتیکی را هم بپوشاند. از آن طرف همین انگیزه می‌تواند آنقدر استرس به همراه بیاورد که این بار روی آمادگی جسمانی و تاکتیکی یک بازیکن مثل رضاییان هم سایه بیندازد!
