خبرورزشی | در حالی که اشرف حکیمی از جوی "دیوانهکننده" در پارک دو پرنس برای استقبال از آرسنال خبر میدهد، میکل آرتتا و دکلان رایس با آرامش و خوشبینی پا به این ورزشگاه خالی گذاشتهاند. آرسنال با یک گل از بازی رفت نیمهنهایی لیگ قهرمانان عقب است، اما سرمربی و هافبک کلیدیاش، این چالش را فرصتی برای تاریخسازی، رسیدن به اولین فینال لیگ قهرمانان پس از ۱۹ سال و شاید پایانی بر دوران "تقریباً موفقیت" میدانند. این گزارش به بررسی رویکرد ذهنی آرسنال، فشارهای موجود بر هر دو تیم، دفاع از عملکرد آرتتا فراتر از نتیجه این بازی و آینده او در بحبوحه این دیدار سرنوشتساز میپردازد.
در حاشیهی شهر، جایی که حومهها جای خود را به دشتهای سرسبز میدهند و لوئیس انریکه، سرمربی پاریسنژرمن، هر روز مسیر ۹ کیلومتری خانهاش تا زمین تمرین در پوآسی را با دوچرخه طی میکند، همهچیز روز گذشته آرام بود — تا زمانیکه اشرف حکیمی دربارهی آنچه در انتظار آرسنال است، صحبت کرد.
حکیمی ما را به حالوهوای امشب برد. «فضا دیوانهکننده خواهد بود، در داخل و خارج ورزشگاه»، مدافع PSG گفت. «این همان بازیهایی است که بچهها آرزویش را دارند. کل شهر در تب آن خواهد بود. هواداران مقابل منچسترسیتی ما را به بازی برگرداندند، و حالا سزاوار این لحظهاند.»
چند ساعت بعد، میکل آرتتا و دکلان رایس وارد پارک دو پرنس شدند. ورزشگاه خالی، ساکت، و در انتظار لحظهاش بود.
یکی پس از دیگری، سرمربی آرسنال و فرماندهی خط میانیاش، با خوشبینی حکیمی همصدا شدند. انگار در سمیناری دربارهی قدرت تفکر مثبت بودیم.
آرسنال با یک گل از بازی رفت نیمهنهایی لیگ قهرمانان عقب است؛ در دیداری که هرگز از ۳۰ دقیقهی ابتدایی درخشان PSG کاملاً رهایی نیافت. اما اگر به حرفهای آرتتا و رایس گوش میدادید، اثری از نگرانی نمیدیدید.
رایس، که با بازگشت توماس پارتی پس از محرومیت میتواند در پست مورد علاقهاش — شماره ۸ — بازی کند، با نگاهی مصمم و لبخندی امیدوار از چالشی گفت که در پیش است؛ حتی با وجود روبهرو شدن با ویتینیا، فابین رویز و ژائو نوس — یکی از بهترین خطوط میانی اروپا.
او این بازی را فرصتی برای نزدیک شدن به جاودانگی دانست؛ فرصتی برای رساندن آرسنال به اولین فینال لیگ قهرمانان پس از ۱۹ سال؛ و شاید آغاز پایانی برای شهرت “تیم تقریباً موفق”.
رایس گفت: «گام بعدی ما فتح جامهاست. خیلی نزدیک شدهایم. فقط باید یکی را ببریم تا بقیهاش بیاید. ما تیم فوقالعادهای هستیم، اما باید به خودمان ایمان داشته باشیم و مثبت بمانیم.»
آنسو، در ورزشگاه استاد دو فرانس، آرسنال تنها فینال لیگ قهرمانانش را در سال ۲۰۰۶ به بارسلونا باخت. اما آرتتا، که زمانی برای PSG بازی کرده، حالا میخواهد در همین شهر با گذشتهاش تسویهحساب کند.
او گفت: «این بازی فرصتی است برای نوشتن داستانی زیبا، داستانی که میخواهیم از آنِ خود کنیم. فقط یک برد تا فینال فاصله داریم، در زیباترین شهر جهان و مقابل یکی از بهترین تیمها. این بهترین جای ممکن برای ساختن تاریخ است.»
آرتتا همچنین به فشار روانیای که بر PSG در خانه وارد میشود، اشارهای تلویحی کرد؛ تیمی که پیشتر بارها در چنین موقعیتهایی لغزیده — از جمله برابر بارسلونا در ۲۰۱۷ و رئال مادرید در ۲۰۲۲.
اما فشار بر آرتتا هم کم نیست. ناکامی آرسنال در کورس قهرمانی لیگ برتر، آنها را به رقابتی سخت برای حفظ جایگاه دوم کشانده. حتی برخی سناریوهای بدبینانه، احتمال سقوط به خارج از جمع پنج تیم برتر را مطرح کردهاند.
برخی از هواداران، بازی امشب را لحظهی سرنوشتساز میدانند — دیداری که میتواند سرنوشت آرتتا را در باشگاه تعیین کند. عدهای معتقدند او به سقف توانش رسیده و سه نایبقهرمانی پیاپی نشانهای از ایستایی است.
اما این تحلیلها نادرستاند. آنها فرض میکنند آرسنال همیشه باید مدعی اصلی قهرمانی باشد، درحالیکه این تیم ۲۱ سال است قهرمان لیگ نشده و طی ۷۲ سال گذشته فقط شش بار این عنوان را کسب کرده. آرتتا آنها را از جایگاه واقعیشان پایینتر نیاورده — بلکه به رؤیا نزدیکتر کرده.
اینکه قهرمانی هنوز نیامده، ناامیدکننده است. اما واقعیت این است: آرتتا با منابعی کمتر از سیتی، چلسی یا لیورپول، نتایجی فراتر از انتظار گرفته.
او هر فصل تیم را به سطح بالاتری رسانده. صرفنظر از نتیجهی امشب، رسیدن به نیمهنهایی لیگ قهرمانان یک موفقیت بزرگ است.
پایان دادن به همکاری با مربیای که این ثبات را ایجاد کرده، بیمنطق خواهد بود. تنها کاری که باید کرد، حمایت از او و تقویت تیم در تابستان است. حتی با وجود حمایت از کای هاورتز، تیم نیاز به تقویت در خط حمله دارد؛ چه با یک مهاجم کلاسیک، چه با یک فوروارد سیال در نقش «فالس ناین».
رسیدن به این مرحله، آرسنال را برای جذب بازیکنان باکیفیتتر جذابتر میکند. اما همانطور که همیشه بوده، قدم آخر سختترین است.
آرتتا گفت: «برای رسیدن به فینال، باید کاری ویژه انجام دهید. فردا شب، وقت صعود ماست.»