به گزارش خبرورزشی، مکس فرشتاپن با اجرای نمایشی تحسین‌برانگیز، برنده گرندپری فرمول یک امیلیا-رومانیا شد. راننده تیم ردبول با سبقتی دیدنی از اسکار پیاستری در پیچ بیرونی، رهبری مسابقه را به دست گرفت و حتی پس از حضور دیرهنگام سیفتی‌کار نیز موفق شد در برابر حملات مک‌لارن مقاومت کند.
برای سومین بار در این فصل، پیاستری مسابقه را از پول‌پوزیشن آغاز کرد؛ عددی برابر با مکس فرشتاپن در سال ۲۰۲۵. این بار صحنه رقابت، چشم‌انداز شاعرانه تپه‌های اطراف ایمولا بود – شاید برای آخرین بار، چرا که گرندپری امیلیا-رومانیا تحت فشار شدیدی برای ماندن در تقویم قرار دارد. اگرچه پیست ایمولا در بین رانندگان بسیار محبوب است، اما با توجه به تقاضای جهانی، نگه‌داشتن دو مسابقه در ایتالیا بعید به نظر می‌رسد. علاوه بر آن، سبقت‌گیری در این پیست در سال‌های اخیر چالش‌برانگیز بوده و همین باعث شد استارت، لحظه‌ای تعیین‌کننده تلقی شود.
پیاستری در خط اول، کنار فرشتاپن ایستاده بود و هر دو همان‌گونه که انتظار می‌رفت، با لاستیک‌های مدیوم آغاز کردند – لاستیکی که سال گذشته در این پیست سافت بود. با خاموش شدن چراغ‌ها، پیاستری بهتر از جای خود حرکت کرد و حتی فرشتاپن برای لحظه‌ای مرسدس جورج راسل را نیز جلوی خود دید. اما در پیچ تمبورلو، فرشتاپن با ترمزی دیرتر و حرکتی بی‌نقص از بیرون پیچ، پیاستری را پشت سر گذاشت؛ سبقتی که حتی در محدوده پیست باقی ماند. «پیاستری دقیقاً چه می‌کند؟» راسل با تعجب پرسید، چرا که راننده مک‌لارن خط ایده‌آل را کاملاً باز گذاشته بود.
این حرکت، به فرشتاپن اجازه داد سرعت مسابقه را دیکته کند، در حالی که موقعیت‌ها در پشت سر او ثابت باقی ماند. راسل با لاستیک‌های استفاده‌شده مدیوم در جایگاه سوم قرار گرفت، جلوتر از لاندو نوریس و فرناندو آلونسو که با استون‌مارتین به‌روزشده‌اش به طرز شگفت‌انگیزی پنجم شده بود. پشت سر آن‌ها، در جمع فراری‌ها غوغایی در جریان بود؛ لوئیس همیلتون بلافاصله جایگاهش را به آندره‌آ کیمی آنتونلی واگذار کرد – هر دو با لاستیک‌های سخت شروع کرده بودند. چارلز لکلرک نیز با پیر گسلی درگیر شد، که در نتیجه آن، گسلی با آلپین به خاک افتاد و تا جایگاه چهاردهم سقوط کرد.
در استینت نخست، پرسش اصلی این بود که لاستیک‌های مدیوم پیرلی تا چه زمانی دوام می‌آورند. حتی راسل نیز از طریق رادیو تیمی با نگرانی گفت: «نمی‌دانم چطور قرار است تا دور مورد نظرمان برای پیت‌استاپ دوام بیاورم، وقتی باید این‌قدر فشار بیاورم.» این اظهارات حاکی از فشار زیاد نوریس بر او برای حفظ جایگاه سوم بود. دو دور بعد، نوریس از بیرون سبقت گرفت و بلافاصله مرسدس، راسل را به پیت فراخواند – اما این کار او را پشت فراری لکلرک قرار داد.
این اتفاق نشان داد که «آندِرکات» می‌تواند مؤثر باشد، و مک‌لارن هم بلافاصله آن را امتحان کرد؛ پیاستری به پیت فراخوانده شد تا با لاستیک‌های سخت حمله‌ای به فرشتاپن ترتیب دهد، اما تأخیر در تعویض لاستیک جلو-راست باعث ناکامی این تلاش شد. ردبول اما واکنشی نشان نداد، چرا که اولاً لاستیک‌های فرشتاپن بهتر از حد انتظار عمل می‌کردند و ثانیاً آن‌ها قصد داشتند یوکی تسونودا – که از پیت‌لین شروع کرده بود – را مانع راه پیاسری کنند. از طریق رادیو به تسونودا گفته شد: «ماشینی که پشتت است پیاستری است. فاصله ۱.۵ ثانیه است. او با مکس رقابت می‌کند، پس سعی کن جلویش را بگیری.»
در عمل، تسونودا کار خاصی از پیش نبرد و پیاستری در اولین تلاش از او گذشت. اما برای رسیدن به جایگاه خود، باید از الیور بِرمن، فرانکو کولاپینتو و نیکو هالکنبرگ نیز عبور می‌کرد؛ مسئله‌ای که باعث شد مدت بیشتری در هوای آلوده بماند و فشار بیشتری به لاستیک‌های سختش وارد شود. او همچنین با همیلتون و آنتونلی درگیر شد که این نیز به فرسودگی بیشتر تایرها انجامید.
در دور ۲۹، فرشتاپن وارد پیت شد – دقیقاً یک دور پس از نوریس – و به دلیل توقف استبان اوکون و صدور دستور «ماشین را نگه دار»، مسابقه وارد فاز مجازی سیفتی‌کار شد. این اتفاق به فرشتاپن کمک کرد با از دست دادن زمان کمتری به پیت برود و صدرنشینی‌اش را حفظ کند؛ کاملاً برعکس آنچه در میامی برایش رخ داده بود. نوریس و لکلرک هر دو از این زمان‌بندی گلایه داشتند؛ لکلرک گفت: «باز هم نه. چرا همیشه این اتفاق برای من می‌افتد؟»
مک‌لارن ناچار شد بپذیرد که استراتژی‌اش با پیاستری اشتباه بوده است. او باید یک بار دیگر به پیت می‌رفت و در نتیجه، نه تنها پشت نوریس قرار گرفت، بلکه حتی از الکساندر آلبون نیز عقب افتاد. البته او موفق شد آلبون را برای جایگاه سوم شکست دهد که به نظر می‌رسید بیش‌ترین چیزی بود که می‌توانست به آن دست یابد – البته تا زمانی که آنتونلی در برابر تماشاگران خودی از حرکت ایستاد و مسابقه وارد فاز سیفتی‌کار کامل شد.
این اتفاق، برتری فرشتاپن را از بین برد و اکثر رانندگان (به جز لکلرک که ناراضی بود) لاستیک‌های جدید گرفتند. نوریس از طریق رادیو سعی کرد به تیم بگوید نباید با هم‌تیمی‌اش درگیر شود، اگر می‌خواهند به فرشتاپن نزدیک شوند. اما پس از ری‌استارت، فرشتاپن به راحتی فاصله گرفت و مک‌لارن‌ها بیشتر مشغول رقابت با یکدیگر شدند. نوریس با استفاده از لاستیک تازه‌تر، جایگاه دوم را از پیاستری گرفت، ولی در آن لحظه، فرشتاپن پنج ثانیه از آن‌ها فاصله گرفته بود.
در نهایت، فرشتاپن با اقتدار دومین پیروزی فصل خود را – آن هم در چهاردهمین مسابقه تیم ردبول – کسب کرد. نوریس و پیاستری نیز پشت سر او روی سکو رفتند. پس از لغزش جزئی آلبون در شن‌ها، همیلتون برای خوشحالی تماشاگران فراری، جایگاه چهارم را کسب کرد. آلبون با رتبه پنجم همچنان راضی بود، چرا که پیش از لکلرک، راسل و ساینز به خط پایان رسید. ایزاک هادجار و یوکی تسونودا نیز امتیازات پایانی را به دست آوردند.
رده بندی نهایی رقابت امروز در ایتالیا
فرشتاپن در صدر ایستاد، مک لارن ها دوم و سوم شدند؛ نوریس و پیاستری و همیلتون به چهارمی قناعت کرد اما هم تیمی اش شارل لکلرک به رتبه ششم رسید. جالب تر از همه دهمی راننده ژاپنی بود که در پول پوزیشن تصادف کرد اما در رقابت اصلی دهم شد.
در همین زمینه؛ هفته تلخ پیست ها؛ تصادف این بار در فرمول یک/ پول پوزیشن را پیاستری برد، مسابقه را فرشتاپن