خبرورزشی | باشگاه آث میلان با تمرکز بر ثبات مدیریتی و انتخاب‌های هدفمند، وارد فاز تازه‌ای از برنامه‌ریزی برای فصل آینده شده است. در شرایطی که فصل جاری با نوسانات فراوان همراه بود، اکنون مدیران روسونری تصمیم دارند با جذب چهره‌هایی موفق و آشنا با ساختار فوتبال ایتالیا، مسیر بازسازی تیم را به‌گونه‌ای علمی و مرحله‌به‌مرحله پیش ببرند. ایگلی تاره، مدیر ورزشی با سابقه و موفق در لاتزیو، با قراردادی سه‌ساله به میلان خواهد پیوست؛ شخصیتی که توانایی‌اش در کشف استعدادها و ساخت تیم‌های مدعی مورد تحسین قرار گرفته است. در بخش فنی نیز، نام وینچنزو ایتالیانو – مربی جوانی که به‌تازگی با تیمش به جام کوپا ایتالیا رسیده – در صدر گزینه‌ها قرار دارد. میلان جدید، ترکیبی است از تجربه، جوان‌گرایی و اعتماد به برندگان.
توافق حاصل شد: قرارداد سه‌ساله برای مدیر ورزشی
ایتالیانو پس از قهرمانی در کوپا ایتالیا، گزینه اول برای مربیگری؛ آلگری نیز در فهرست قرار دارد
میلان جدید در حال شکل‌گیری است؛ باشگاهی که چهره‌ای «ایتالیایی‌تر» خواهد داشت، با درکی عمیق‌تر از دینامیک‌های سری A و تجربه‌ای بیشتر در مسیر فتح جام‌ها. سوپرجام عربستان کافی نبود تا فصل اخیر را نجات دهد: باشگاه نیاز به ثبات و اطمینان دارد و برای این هدف به کسانی تکیه می‌کند که راه موفقیت را می‌شناسند. ایگلی تاره این مسیر را به‌عنوان مدیر ورزشی در پانزده فصل حضورش در لاتزیو طی کرده، وینچنزو ایتالیانو به‌تازگی این مسیر را آغاز کرده و ماسیمیلیانو آلگری به‌خوبی با این جاده آشناست.
مرجع ورزشی جدید
گام اول: مدیر ورزشی جدید. مذاکرات با ایگلی تاره به نتیجه رسیده است. این مسیر از لندن آغاز شد، جایی که تاره در مارس با زلاتان و جری کاردیناله دیدار داشت. سپس در آوریل با مدیرعامل میلان، فرلانی، در رم ملاقات کرد. پس از هفته‌ها بررسی و مشورت، توافق نهایی حاصل شد. تاره مسیر میلان را به پیشنهادات پرزرق و برق عربی – از جمله از باشگاه النصر (تیم رونالدو و پیولی) – ترجیح داده و حالا منتظر اعلام رسمی قرارداد سه‌ساله‌اش با روسونری هستیم.
میلان پیش‌تر گزینه‌هایی چون فابیو پاراتیچی، دی‌آمیکو (مدیر ورزشی آتالانتا) و لی کونگرتون (مدیر سابق آتالانتا و کنونی الاهلی) را نیز بررسی کرده بود، اما حالا تصمیم نهایی گرفته شده است. تاره به‌دلیل توانایی‌اش در کشف استعدادها مورد تحسین قرار گرفته است؛ ویژگی‌ای که مورد علاقه مالکان آمریکایی میلان نیز هست. استراتژی باشگاه همان است: خرید بازیکنان جوان با پتانسیل و رشد آن‌ها در میلان.
تاره در لاتزیو کنار لوتیتو کار کرده و در گفتگوها با فرلانی استقلال تصمیم‌گیری خود در حوزه فنی را مطرح کرده، اگرچه فردی اهل مشورت و تعامل است. سابقه ۱۵ ساله‌اش در سری A، ساختن تیم‌های واجد شرایط لیگ قهرمانان و سه قهرمانی در کوپا ایتالیا و سه سوپرجام، کارنامه‌ای موفق برای او رقم زده است. تاره قرار است جای خالی مدیر ورزشی ثابتی را که سال‌ها در میلان احساس می‌شد پر کند و حضوری مداوم در میلانه‌لو داشته باشد. او هفته گذشته در فینال کوپا ایتالیا در استادیوم المپیکو از نزدیک شرایط تیم را ارزیابی کرد.
روی نیمکت
در آن شب، همه میلان از نزدیک دیدند که یک مربی نوظهور چگونه اولین جام دوران حرفه‌ای‌اش را فتح کرد: وینچنزو ایتالیانو، مربی بولونیا، پیش‌تر نیز از گزینه‌های جدی برای نیمکت سن‌سیرو بود، اما یک شرط اساسی را نداشت: جام قهرمانی. حالا که آن را فتح کرده، شانسش به‌شدت افزایش یافته و به صدر لیست نامزدها رسیده است.
باشگاه همواره به‌دنبال یک مربی «ایتالیایی» بوده؛ نه لزوماً از نظر ملیت، بلکه نام خانوادگی هم کافی‌ست! سبک بازی مدرن و تهاجمی ایتالیانو مورد علاقه مدیران باشگاه است. او مربی‌ای نوظهور است و با نیازهای میلان برای بازسازی و جوان‌سازی هم‌خوانی دارد.
در سوی دیگر، آلگری با عناوین متعدد قهرمانی در ایتالیا گزینه‌ای با سابقه‌تر و قابل اتکاتر است، اما سبک بازی متفاوت و هزینه بیشتری دارد. تجربه آلگری مقابل جاه‌طلبی ایتالیانو قرار دارد و فعلاً این جوان جاه‌طلب پیشتاز است. البته تصمیم نهایی درباره مربی جدید چند روز دیگر زمان می‌برد، اما آینده روسونری از همین حالا آغاز شده است.