از استقلال پیشنهاد دارم/ کاش کادرفنی تیم ملی من را هم می‌دید/ اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالا مکانیک می‌شدم!

ابوالفضل رزاق‌پور، در گفتگو با خبرورزشی، از حسرت حذف تلخ از جام حذفی، عملکرد فردی خوبش در فصل گذشته و رؤیای دیرینه‌اش برای پوشیدن پیراهن تیم ملی سخن می‌گوید. رزاق‌پور همچنین به ابهامات پیرامون آینده فوتبالی‌اش، پیشنهادات رسیده از تیم‌های بزرگ پایتخت و خاطره تلخ از دست دادن فرصت حضور در جام جهانی گذشته می‌پردازد. این گفت‌وگو نگاهی عمیق به چالش‌ها و آرزوهای یکی از بازیکنان لیگ برتر دارد.

ابوالفضل رزاق‌پور سلام، ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید. می‌خواهیم گفت‌وگو را با اتفاقات جام حذفی شروع کنیم. گل‌گهر حذف شد، در حالی که بسیاری شما را فینالیست می‌دانستند. چه اتفاقی افتاد؟

ابوالفضل رزاق‌پور: واقعیت این است که تمام برنامه‌ریزی و فکر ما این بود که خودمان را در فینال می‌دیدیم. نه از باب اعتمادبه‌نفس بیش از حد یا خدای ناکرده دست‌کم گرفتن ملوان، بلکه به خاطر روند خیلی خوبی که به‌خصوص در هفته‌های پایانی لیگ داشتیم، باور داشتیم که می‌توانیم فینالیست شویم. اما فوتبال هزار و یک اتفاق دارد و روی دیگرش را به ما نشان داد.

با توجه به میزبانی، خیلی ها شانس گل گهر را بیشتر می دانستند

ابوالفضل رزاق‌پور: با اینکه در زمین خودمان و با حمایت هوادارانمان شرایط خوبی داشتیم، ملوان با یک استراتژی خاص و با بستن بازی موفق شد. محمدرضا اخباری، دروازه‌بان تیم ما، شاید تنها یک بار در محوطه ۱۸ قدم با بازیکنان ملوان تک‌به‌تک شده باشد که همان هم با اشتباه خودمان بود. گل خوردیم و قبل و بعد از آن هم چند موقعیت داشتیم که نتوانستیم استفاده کنیم.

به نظر شما دلیل اصلی حذف گل‌گهر چه بود؟

ابوالفضل رزاق‌پور: ما در خط حمله خیلی دچار بدشانسی شدیم. علی قربانی را بعد از هفته اول از دست دادیم و کلاً امسال خیلی مصدوم شد و نتوانست به ما کمک کند. در نبود فوروارد تخصصی ضرر کردیم، اما گل زدن وظیفه کل تیم است. موقعیت‌هایی را که داشتیم و می‌توانستیم بهتر از آن‌ها استفاده کنیم، به دلیل کم‌دقتی روی ضربات آخر از دست دادیم و با یک اشتباه، توپ را تقدیم ملوان کردیم که آن‌ها هم به نحو احسن ضدحمله زدند و از شانسشان استفاده کردند و بازی را بردند.

 از عملکرد فردی خودت در فصل گذشته رضایت داری؟ آیا بهترین سال فوتبالی تو بود؟

ابوالفضل رزاق‌پور: خدا را شکر از نظر عملکرد تیمی در لیگ برای ما خیلی خوب بود و از نظر فردی هم برای من واقعاً خیلی خوب بود. فکر می‌کنم یک جورایی بهترین سال فوتبالی‌ام در هشت سالی که در لیگ برتر بازی می‌کنم، امسال بوده است. ما بر حسب بودجه‌ای که باشگاه در نظر گرفته بود و اتفاقاتی که در طول فصل افتاد، بهترین خط دفاع لیگ را داشتیم و پنجم شدیم که فکر می‌کنم برای هزینه‌ای که باشگاه گل‌گهر کرد، نتیجه خوبی بود. برای خودم هم که خیلی خوب بود، خدا را شکر.  اگر بخواهم بحث دفاعی را مطرح کنم، چون خودم مدافع هستم، تیممان کمترین گل خورده را داشته است که این نشان می‌دهد دفاع تیمی‌مان خوب بوده است. از نظر هجومی هم من مجموعاً در لیگ و جام حذفی شش پاس گل داده‌ام و بیشترین موقعیت را در تیممان من ساختم. فکر می‌کنم یک سال خیلی خوبی داشتم که از ابتدا تا انتها در یک سطح رو به بالا ثابت ادامه دادم و ان‌شاءالله که حالا در این چند وقت بتوانیم مزد سال خوبمان را بگیریم.

آرزوی پوشیدن پیراهن تیم ملی و درس‌هایی از گذشته

مزد سال خوب، دعوت به تیم ملی است؟ چقدر امیدواری این اتفاق رخ دهد؟

ابوالفضل رزاق‌پور: من تمام رده‌های پایه را بازی کرده‌ام و پیراهن تیم ملی برایم خیلی باارزش است. تمام تلاشم را می‌کنم که دعوت شوم و کاملاً به سلیقه کادرفنی تیم ملی احترام می‌گذارم. اگر صلاح دانستند و عملکرد من طوری بوده که بتوانم به تیم ملی کمک کنم و این شانس را به من بدهند، خیلی خوشحال می‌شوم.

با توجه به اینکه آقای قلعه‌نویی بازیکنان زیادی را برای اولین بار دعوت کرده‌اند، چرا شما تا به حال به تیم ملی دعوت نشدید؟

ابوالفضل رزاق‌پور: این بستگی به نظر کادر فنی تیم ملی دارد. آن‌ها بر اساس شرایط بازی و نوع تاکتیکی که دارند، بازیکنان را انتخاب می‌کنند. من فقط سعی کردم عملکردم طوری باشد و شرایطم را طوری پیش ببرم که بهترین خودم را نشان دهم و چیزی که از دست من برمی‌آمد، این بود که در زمین مسابقه بهترین شرایط را هم برای خودم و هم برای تیم فراهم کنم و کارم را به نحو احسن انجام دهم. با عملکردی که من به‌خصوص در این دو سال در گل‌گهر داشتم، دوازده پاس گل فقط در لیگ و دو پاس گل در جام حذفی، آمار فردی‌ام خیلی خوب بوده است. فکر می‌کنم با این عملکرد توانسته باشم وظیفه‌ام را به نحو احسن انجام داده باشم. حالا چه در قبال تیم و چه اینکه بتوانم خودم را به کادر تیم ملی ثابت کنم. اما در مجموع باز هم به تصمیمشان احترام می‌گذارم. اگر واقعاً بتوانم به تیم ملی کمک کنم و صلاح بدانند این شانس را به من بدهند، باعث افتخار من است. اگر هم نه که مثل همه ایرانی ها برای تیم ملی  آرزوی موفقیت می‌کنم.

قهرمانی شایسته تراکتور و آینده ابوالفضل رزاق‌پور

 به عنوان بازیکن سابق تراکتور، نظر شما درباره قهرمانی این تیم چیست؟

ابوالفضل رزاق‌پور: به نظر من امسال تیم تراکتور شایسته این بود که قهرمان شود، به خاطر اینکه تیم کاملاً یکدستی داشتند. از نظر فوتبالی فکر می‌کنم یک سطح بهتر از تیم‌های دیگر بازی می‌کردند و ما امسال سه بار با آن‌ها بازی کردیم و از نزدیک شرایط این تیم را دیدم. فکر می‌کنم واقعاً لیاقتش را داشتند، چون خیلی خوب در تمام پست‌ها با هم هماهنگ شده بودند و حمایتی هم که از باشگاه از آن‌ها شده بود و از طرف هوادارانشان داشتند، خیلی به آن‌ها کمک کرد. در مجموع به هواداران، عوامل و بازیکنان تیم تراکتور برای قهرمانی در لیگ برتر تبریک می گویم.

شور و هیجان هواداران تراکتور در تبریز چطور بود؟

ابوالفضل رزاق‌پور: مردم تبریز واقعاً از ته دل و بیش از اندازه تراکتور را دوست دارند. من آنجا دیدم، شاید انگشت‌شمار پرسپولیس و استقلالی باشند، اما بی‌نهایت تراکتور را دوست دارند و خیلی‌ها منتظر قهرمانی تراکتور بودند. بعد از چندین سال که قهرمان شدند، آمده بودند به نوعی این ذوق و خوشحالی‌شان را نشان دهند و خالی کنند و خب فیلم‌ها و عکس‌هایش هم کاملاً مشخص است که فراتر از حدی که ورزشگاه ظرفیت داشت، جمعیت برای جشن قهرمانی رفته بود.

استوری منتشر شده در صفحه شخصی ات  و پایان قراردادت  با گل‌گهر حواشی زیادی داشت. آیا بحث جدایی از این تیم مطرح است؟

 اصلاً بحث خداحافظی نبود. جدا از این، قرارداد من تمام شده است. من فقط خواستم تشکری بابت اینکه به‌خصوص در این یک فصل اخیر از ما حمایت کردند و در همه بازی‌ها حضور داشتند، کنم و همچنین از هم‌تیمی‌هایم که کنار هم روزهای خوبی داشتیم. بیشتر بابت تشکر و عذرخواهی از اینکه نتوانستیم فینالیست جام حذفی شویم و دلشان را شاد کنیم، بود و بحث خداحافظی نبود. اما همان‌طور که خودتان هم گفتید، قراردادم تمام شده است.

برای آینده چه برنامه‌ای داری؟

ابوالفضل رزاق‌پور: چند پیشنهاد واقعاً خوب به دستم رسیده است که دارم جمع‌بندی می‌کنم تا بهترین تصمیم را بگیرم، چون بالاخره سال جام جهانی هم هست. سعی می‌کنم یک انتخاب خیلی خوب داشته باشم که شانسم را برای ملی‌پوش شدن و مسافر جام جهانی شدن بالاتر ببرد.

ابهامات پیشنهاد استقلال، بدون پشیمانی از گذشته و رویای بارسلونا

 در سال‌های گذشته و امسال از استقلال پیشنهاد داشتی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: پارسال صحبت شده بود و امسال هم یک صحبت‌هایی شده، اما نمی‌خواهم خیلی بازش کنم چون الان شرایطش نیست. علاوه بر استقلال، چند پیشنهاد خیلی خوب دیگر هم دارم که برابری می‌کند با شرایط پیشنهادی تیم استقلال و می‌تواند خیلی به من برای آینده فوتبالی کمک کند. مشغول بررسی پیشنهادات و مشورت با چند نفر هستم که بتوانم بهترین تصمیم را بگیرم.

علاقه‌ای به بازی در یکی از دو تیم بزرگ پایتخت داری؟

ابوالفضل رزاق‌پور: من بازی در تیم‌های بزرگ را تجربه کرده‌ام و در تراکتور چند سال بازی کردم و در بازی‌های آسیایی هم حضور داشتم. با شرایط بازی در تیم‌های بزرگ آشنایی دارم و فکر می‌کنم با شرایطی که الان هست و اتفاقاتی که در این فصل افتاده، این توانایی را دارم که در تیم بزرگ بازی کنم. تیم‌های استقلال و پرسپولیس هم فکر می‌کنم خیلی از بازیکنان ایرانی علاقه دارند به آنجا برسند و بازی کنند. این یک پل خیلی خوب برای پیشرفت و بیشتر نشان دادن توانایی بازیکن است و می‌تواند خیلی کمک کند به اینکه بازیکن به پیراهن تیم ملی برسد. استقبال می‌کنم از پیشنهادهایی که حالا آمده و بیاید. اما سعی می‌کنم تا چند وقت آینده بهترین تصمیم را بگیرم که خیلی به نفع خودم باشد و در آینده فوتبالم به من کمک کند، به‌خصوص که امسال هم سال جام جهانی است و یک انتخاب خوب می‌تواند مسیر فوتبالی یک فوتبالیست را تغییر دهد.

در این سال ها انتخابی داشتی که بعدا پشیمان شوی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: نه اصلاً. سالی که به  لیگ برتر آمدم، فکر می‌کنم سال ۹۶ بود و به تیم پیکان رفتم. من قبلش در تیم نساجی در لیگ یک بودم. بعد از جام جهانی جوانان برگشته بودیم و همان سال هم از استقلال پیشنهاد داشتم، اما به عنوان یک جوانی که دوست داشتم بازی کنم و در اول راهم بودم، تیم پیکان را انتخاب کردم. بعد از آن هم بنا به یک سری اتفاقاتی که افتاد، در روز آخر به تیم تراکتور رفتم و اتفاقاتی آنجا افتاد که نمی‌خواهم بازش کنم. او ادامه داد: دو مقطع قرضی از تیم تراکتور جدا شدم که خیلی به من از نظر فوتبالی کمک کرد و بعد از آن هم با انتخاب تیم گل‌گهر توانستم روندی را که در این چند سال داشتم، هر سال بهتر کنم. جایی نبوده بروم که پشیمان شوم، چون هر جا رفتم خدا را شکر توانستم تمام بازی‌ها را انجام دهم و عملکرد خوبی از خودم به جا بگذارم. حالا می‌گویم یک اتفاق‌هایی همان سالی که به تراکتور رفتم و یک نیم‌فصل اولی که آنجا بودم افتاد که نمی‌خواهم بازش کنم، اما باعث شد که هم خیلی مسائل را یاد بگیرم و هم باعث شد برای دو مقطع قرضی جدا شوم که فکر می‌کنم یک توفیق اجباری بود و به من در مسیر فوتبال کمک کرد. در مجموع از تمام انتخاب‌هایی که کردم راضی هستم.

سقف آرزوهای فوتبالی تو کجاست؟

ابوالفضل رزاق‌پور: اگر بخواهیم منطقی صحبت کنیم، با شرایط فعلی و پستی که من دارم و سنی که الان دارم، سخت است که بخواهم بگویم می توانم به یک تیم بزرگ دنیا برسم. اما کلاً از بچگی علاقه خاصی به بارسلونا داشتم. دوست دارم حالا اگر هم قسمت نشد آنجا بازی کنم، یک روزی بروم از نزدیک آن جو فوق العاده را در استادیوم ببینم. دوست دارم سال‌های سال در بالاترین سطح باشم. اگر در  تیم‌های بزرگ باشد که خیلی هم خوب است ولی اولویت من حضور در بالاترین سطح است. همچنین دوست دارم با تیم ملی در جام جهانی بازی کنم.

 برای جام جهانی پیش رو یا جام جهانی بعدی، شانسی برای حضور خودت می‌بینی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: فکر می‌کنم الان شانسش را دارم که بتوانم برای جام جهانی حضور داشته باشم. قبلاً هم یک موضوعی برای جام جهانی قبلی بود؛ روزی که آقای اسکوچیچ را برداشتند و آقای کیروش برگشتند. برای اردوی آخر، از طرف فدراسیون با من تماس گرفتند و مدارکی که نیاز بود را داده بودیم. کارهای هماهنگی‌اش کامل انجام شده بود که برای اردوی ماقبل آخر حضور داشته باشم.   فکر می‌کنم دو سه روز قبل از شروع اردو، قشنگ یادم است سر تمرین بودیم و بدنساز تیم ما با بدنساز تیم ملی کاملاً شرایط من را هر روز چک می‌کردند. همان موقع و زمانیکه ما از تمرین برگشتیم، در رختکن متوجه شدیم  که  اسکوچیچ را برداشتند و بعدش کیروش سرمربی تیم ملی شد. فکر می‌کنم ۹۰ درصد آن لیستی که قرار بود دعوت شوند، کامل عوض شد و من آن موقع آن شانس را داشتم که اردوی ماقبل آخر دعوت شوم، خودم را نشان دهم. می توانستم  مسافر جام جهانی شوم، اما خب دیگر اصلاً این اتفاق نیفتاد و همه چیز عوض شد.

مثل ابوالفضل جلالی که  حضور او در جام جهانی قبلی چقدر بر مسیر فوتبالی او تاثیرگذار بود.

ابوالفضل رزاق‌پور: صد درصد همین‌طور است. ببینید شما وقتی در سن پایین‌تر برای همچین تورنمنت مهمی انتخاب می‌شوید، خیلی به تجربه آدم کمک می‌کند. یک بازی در آن جام، فکر می‌کنم برابر با دو سال یا سه سال بازی در لیگ است و خب مسلماً همان یک بازی خیلی توانسته به ابوالفضل کمک کند. مخصوصاً بازی با آمریکا و آن جوی که در جام جهانی از نزدیک دید. همان موقع هم من با او صحبت می‌کردم و خیلی خوشحال شده بودم از اینکه در لیست نهایی بوده و به او تبریک گفتم. اگر این اتفاق برای خود من هم آن تایم می‌افتاد، شاید همین الان مسیر فوتبالی من کاملاً عوض شده بود و اتفاقات خیلی بزرگ‌تر را تجربه می‌کردم. احتمال لژیونر شدنم خیلی زیاد بود، به خاطر اینکه آن موقع من تقریباً بیست و سه چهار سالم بود و می‌توانست خیلی بیشتر به من کمک کند، اما این اتفاق نیفتاد. من هم به تقدیر سپرده بودم و همیشه گفتم که اگر قسمت ما بود این اتفاق می‌افتاد. در ضمن هیچ‌وقت هم ناامید نشدم از اینکه چرا من برای جام جهانی دعوت نشدم. گفتم تلاشم را می‌کنم، اگر واقعاً حقم باشد، پیراهن تیم ملی را به دست می‌آورم.

الگوی فوتبالی و تیم منتخب لیگ

 الگوی فوتبالی تو کیست؟

ابوالفضل رزاق‌پور: من سبک بازی مارسلو را خیلی دوست دارم. مارسلو را به خاطر اینکه در برزیل بازی می‌کند، نه به خاطر رئال، اما در کل سبک بازی‌اش را خیلی می‌پسندم. مخصوصاً در فاز هجومی که دفاع چپ کلاسیکی است که فکر می‌کنم اگر در پست‌های دیگر هم می‌گذاشتند، توانایی این را داشت که عالی بازی کند.

اگر بخواهید تیم منتخب لیگ امسال را از دید خودت ارنج کنی، چه بازیکنانی را انتخاب می‌کنی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: با احترام به همه بازیکنان، تیم منتخب لیگ امسال از نگاه من این نفرات هستند.

• دروازه‌بان: محمدرضا اخباری
• دفاع وسط: مهدی زارع (گل‌گهر) و عارف آقاسی
• دفاع چپ: ابوالفضل رزاق‌پور
• دفاع راست: دانیال اسماعیلی‌فر
• هافبک وسط: یکی از بازیکنان استقلال و آلوز (تراکتور)
• وینگر چپ: مهدی ترابی
• وینگر راست: مهدی تیکدری (گل‌گهر)
• فوروارد: امیرحسین حسین‌زاده و علی علیپور

همیشه صحبت در مورد جادوگری در فوتبال بوده است. تو در این سال ها در این خصوص چیزی دیدی یا شنیدی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: راجع به این موضوع خیلی شنیده‌ام، اما در این چند سال اصلاً از نزدیک با کسانی که کار کردم، همچین چیزی را ندیده‌ام. اما خب مثل همه آدم‌های دیگر خیلی می‌شنویم و در رسانه ها می خوانیم. با این حال  من از نزدیک ندیده‌ام و خودم هم اصلاً اعتقاد ندارم به این موضوع. من همیشه باورم این بوده که هر چقدر تلاش کنی، شاید دیر به خواسته‌ای که داریم برسیم، ولی به موقعش می‌رسیم و خدا آن چیزی را که لیاقتش را داریم به ما می‌دهد. اینکه ما بخواهیم دست به انجام یک سری کارها بزنیم که اتفاقات زودتر رقم بخورد، اصلاً درست نیست و شکل خوبی ندارد. من اعتقاد ندارم به این موضوع و چیزی هم در این چند سال ندیده‌ام، یعنی با کسانی که کار کرده‌ام و اطرافم بوده‌اند، چه مربی، چه مدیر و چه بازیکن، اصلاً همچین چیزی را ندیده‌ام.

 درباره مشکلات مالی گل‌گهر در فصل گذشته و همچنین دلیل تمرین تیم در تهران چه صحبتی داری؟

ابوالفضل رزاق‌پور: از نظر مالی نمی‌توانیم بگوییم مشکلات مالی داشته، به خاطر شرایط کلی کشور درگیرش بوده است. یک سری مسائلی پیش آمده بود که نمی‌توانستند خیلی خوب نقدینگی جور کنند و محصولاتشان تولید می‌شد و فروش داشتند، ولی نمی‌توانستند پولش را وارد کشور کنند و این کار را سخت کرده بود. ولی از نظر مالی و از نظر امکاناتی واقعاً باشگاه خوبی است. تیم گل‌گهر مخصوصاً امکاناتی که در سیرجان از نظر زمین تمرین و استادیوم بازی دارد، واقعاً خیلی خوب است.

او در خصوص تمرین تیم در تهران نیز گفت: بحث اینکه در تهران هم تمرین می‌کنند، از قبل از اینکه من هم به این باشگاه بیایم، این موضوع بوده است. حالا فلسفه دقیقش را من خبر ندارم، اما در این دو سال که ما آنجا بودیم، تایم  زیادی فرودگاه سیرجان بسته بوده و در حال تعمیر بودند. نمی‌شد ما آنجا باشیم و برای بازی نمی‌توانستیم از سیرجان برویم، یا می‌رفتیم کرمان که خطر جاده و این رفت و آمد خیلی تیم را اذیت می‌کرد. یک تایم‌هایی هم به خاطر یک سری مسائل زیرساختی، سیرجان شرایطش به آن صورت فراهم نبوده که تیم کامل آنجا مستقر شود. به خاطر همین می‌آوردند تهران که برای بازی‌ها، مخصوصاً بازی‌های بیرون خانه، ما بیشتر در تهران تمرین می‌کردیم تا بتوانیم از اینجا راحت‌تر به شهر دیگر برای بازی برویم و برای بازی‌های داخل خانه ما تقریباً از شش هفت روز قبل از بازی در سیرجان بودیم و کلاً آنجا می‌ماندیم.

تجربه VAR در لیگ برتر و وضعیت فوتبال در مازندران

 با ورود VAR به لیگ برتر در فصل گذشته به نظرت شرایط بهتر شد؟

ابوالفضل رزاق‌پور: همین که ما می‌دانستیم برای یک مسابقه VAR هست، خیلی کمک می‌کرد یک جورایی تمرکزمان بالاتر باشد که خدای نکرده اشتباهی مرتکب نشویم یا ناخواسته کاری نکنیم که منجر به این شود بروند VAR را چک کنند و باعث می‌شد که کلاً کل تیم حواسش جمع باشد. اما از نظر اینکه کلاً قطع می‌شد و این داستان‌ها، واقعاً شرایط سختی بود. ما بعضاً شده بود برای یک صحنه شش هفت دقیقه در زمین فقط ایستاده بودیم تا تکلیف صحنه مشخص شود. بدن‌ها سرد می‌شد. بعد در طول بازی اگر دو یا سه بار این اتفاق می‌افتاد، خیلی از کیفیت بازی کم می‌کرد.

او افزود: فکر می‌کنم حالا چون سال اولی بود که تقریباً اکثر بازی‌ها، VAR را آورده بودند، یک سری اتفاقات طبیعی بود. نوع کار کردن با VAR و راه‌اندازی‌اش در بعضی استادیوم‌ها سخت است. در مجموع اتفاق خوبی بود از اینکه VAR آمد، اما این قطع و وصل شدنش هم کیفیت بازی را کم کرده بود و هم اینکه بعضی صحنه‌ها را با اینکه VAR بود، باز دیدیم که بعدش باز هم اشتباه پیش آمد و حتی با اینکه رفتند در VAR چک کردند، اما تصمیمی که گرفتند اشتباه بود. خیلی جالب بود برای ما که چطور می‌شود با اینکه VAR هست و چک می‌کنید، دوباره اشتباه تصمیم بگیرید. فکر می‌کنم حالا در سال‌های بعد این اشتباه کمتر می‌شود و بهتر است که دیگر برای همه بازی‌ها باشد. ما یک سری بازی‌ها به خاطر اینکه VAR نداشتیم، خیلی ضرر کردیم. از بازی با مس رفسنجان تا دور رفت، گل ما را به اشتباه آفساید گرفتند. بازی با سپاهان در سیرجان، دقیقه ۹۰ با دست به ما گل زدند و VAR نبود. دو امتیاز آنجا پرید. چهار امتیاز ما به این شکل از دست دادیم. شاید در آن مقطع اگر ما چهار امتیاز می‌گرفتیم، شرایطمان فرق می‌کرد و شاید می‌توانستیم برویم برای رده‌های بالاتر.

خبرنگار خبرورزشی:تو خودت فوتبالیست مازندرانی هستی، درباره وضعیت فوتبال در این استان و سقوط نساجی به لیگ دسته اول چه نظری داری؟

ابوالفضل رزاق‌پور: نساجی چند سال است که به لیگ برتر آمده است. قبلش هم فکر می‌کنم بیشترین فوتبالیست را استان مازندران داشت و در تیم‌های دیگر بودند. حالا اینکه چرا نمی‌شود مازندران بازیکن [بگیرد]، برمی‌گردد به خود بازیکن به خاطر شرایط زندگی و شرایط پیشنهادی که به او می‌شود، برمی گردد. یا شاید هم اصلاً پیشنهادی نیامده برای بازیکن مازندرانی که می‌خواهد برود در تیم استان یا شهرش بازی کند. ولی تیم نساجی، خب من خودم یک روزی مثلاً هوادارش بودم و می‌رفتیم تشویق می‌کردیم، بعد شدیم بازیکن. امسال که افتاد، خیلی ناراحت شدیم. خودم مثلاً در طول فصل اکثر بازی‌هایشان را چک می‌کردم و نتایجشان را دنبال می‌کردم که ببینم چه اتفاقی می‌افتد که متأسفانه امسال سقوط کردند. چند سال بود درگیر این اتفاقات بودند، ولی از یک نظر هم فکر می‌کنم این اتفاق باعث می‌شود که اتفاق‌های قشنگ‌تر و بهتری بعداً برای ما بیفتد.

مهاجمان دردسرساز و انتخاب مسیر غیرفوتبالی

 در لیگ امسال، کدام بازیکنان خیلی تو را اذیت کردند؟

ابوالفضل رزاق‌پور: واقعیت همه بازی‌ها برایم به یک شکل بود. مثلاً اینکه بگویم راحت بازی کردم یا خیلی اذیت شدم، نه. تقریباً اکثر بازی‌ها به یک شکل برایم پیش رفت، اما مهدی هاشمی‌نژاد و امیرحسین حسین‌زاده و مهدی ترابی، در خط حمله تراکتور، در بحث اینکه به خط دفاعمان فشار بیاید، واقعاً جلوی ما خیلی خوب بازی کردند. حالا در اکثر بازی‌ها عالی بودند و جلوی ما هم واقعاً خیلی خوب بازی کردند. اینکه بگویم شخصاً یک بازیکن به من خیلی فشار آورد، نه، اما در چند تا بازی مخصوصاً خط حمله تراکتور اقعاً خوب بودند و ما اذیت شدیم.

به عنوان سوال پایانی. اگر فوتبالیست نمی‌شدی، چه شغلی را انتخاب می‌کردی؟

ابوالفضل رزاق‌پور: من خیلی در بچگی کار کردم. فکر می‌کنم یا مکانیک می‌شدم، چون برادرم مکانیک است و یک زمانی پیش او کار می‌کردم. الان هم بروم شهر خودمان، می‌روم مکانیکی به او سر می‌زنم ولی کار نمی‌کنم. شاید هم  یک سوپرمارکت می زدم، چون قبلاً بچه بودیم سوپرمارکت داشتیم و من فروشنده بودم.