به گزارش خبرورزشی، زمانی که میکا هاکینن درباره‌ی «مکلارنِ» خودش حرف می‌زند، لبخند می‌زند.
تیمی که او را به دو قهرمانی جهان رساند و در یکی از به‌یادماندنی‌ترین رقابت‌های تاریخ فرمول یک، مقابل مایکل شوماخر قرار داد، دوباره به اوج بازگشته: فاتح مسابقات سازندگان ۲۰۲۴ و پیشتاز هر دو رده‌بندی در آغاز این فصل. هاکینن، راننده‌ی افسانه‌ای فنلاندی، مسیر بازگشت تیم بریتانیایی را حاصل سال‌ها تلاش می‌داند.
هاکینن، دیدن مکلارن در صدر جدول چه حسی دارد؟
«شگفت‌انگیز است. تیم عملکردی خارق‌العاده دارد و کاری که در این سال‌ها انجام داده‌اند، درسی برای سایر تیم‌هاست. شش سال تلاش سخت لازم بود تا تمام قطعات را کنار هم بگذارند: یافتن افراد مناسب، آموزش راننده‌ها، درک اشتباهات و پیشروی در مسیر بهبود.»
چه کسانی پشت این موفقیت هستند؟
«هیچ پروژه‌ی موفقی تنها با یک نفر پیش نمی‌رود. اینجا زک براون، مدیرعامل تیم، نقشی کلیدی داشته—توانایی‌اش در ارتباط با نسل جوان و ترغیب آن‌ها به ارائه بهترینِ خود، مثال‌زدنی است. آندره‌آ استلا، مدیر تیم، روحیه‌ای برنده دارد و در تعامل و انگیزش مجموعه فوق‌العاده عمل کرده است. اینکه مکلارن حالا در صدر فرمول یک ایستاده، با این سطح از رقابت، شاهکاری است.»
در مورد فرشتاپن، قهرمان فعلی، چه نظری دارید؟
«توانایی خارق‌العاده‌اش در کنترل خودرو و سرعت نابش فوق‌العاده است. او بسیار شجاع است—آن‌قدر که اصلاً ترسی ندارد. اما این بی‌باکی، جنبه‌ی دیگری نیز دارد.»
چه جنبه‌ای؟
«فرشتاپن در پیست به هیچ‌کس احترام نمی‌گذارد. و این را به‌هیچ‌وجه به‌عنوان انتقاد نمی‌گویم. بیرون از ماشین، شخصیتی محترم است. اما پشت فرمان، رویکردش متفاوت است و شاید به همین دلیل، خیلی از راننده‌ها او را دوست ندارند. در مقابل او باید باهوش بود، با دقت بازی کرد، نه اینکه سعی کنی او را تغییر دهی.»
آیا فرشتاپن به رقیبی نمادین همچون شوماخر برای شما نیاز دارد؟
«امروز شرایط کاملاً متفاوت است. سطح رقابت آن‌قدر بالاست که ایجاد رقابت‌های دونفره‌ی پایدار دشوار است. اما رانندگان خارق‌العاده، همیشه در هر عصری می‌درخشند—و فرشتاپن بی‌تردید یکی از آن معدود نخبه‌هایی‌ست که در هر دوره‌ای از این ورزش، سر برمی‌آورد.»
چه چیزی از تغییرات فرمول یک در سال‌های اخیر را می‌پسندید؟
«امروزه مردم می‌توانند بیشتر با این ورزش، شخصیت رانندگان و پشت صحنه آشنا شوند. مجموعه‌ی Drive to Survive و کارهای Liberty Media باعث شده‌اند نسل جدید، دیدی عمیق‌تر از فرمول یک پیدا کند. امروزه ۴۰ درصد هواداران جدید، دخترها هستند—باورکردنی نیست نسبت به بیست سال پیش. این هوادارانند که جهان ما را می‌گردانند و دانستن اینکه نسلی جدید فرمول یک را، ولو به شیوه‌ای متفاوت، دوست دارد، لذت‌بخش است.»
آیا چیزی از دوران خودتان هست که بخواهید بازگردد؟
«همیشه هست. وقتی در محیطی زندگی می‌کنی، طبیعی‌ست که بخواهی برخی جنبه‌ها را دوباره ببینی. مثلاً موتورهای V10 بسیار جذاب بودند، اما امروز دغدغه آلودگی—چه صوتی و چه زیست‌محیطی—وجود دارد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. فرمول یک در بسیاری جنبه‌ها پیشرفت کرده، به‌ویژه در زمینه ایمنی.»
در مورد ایمنی، بازگشت شما به مسابقه پس از تصادف سهمگین آدلاید ۱۹۹۵ چگونه بود؟
«چیزهای زیادی را بعد از حادثه درک می‌کنی، مهم‌ترینش اینکه فقط یک زندگی داری. باید تصمیم بگیری برای چه چیزی می‌خواهی بجنگی. بعد از آدلاید در کما بودم، اما با تمام وجودم برگشتم و قهرمانی‌هایم را به دست آوردم. برای من همیشه موضوع قدرت درونی بوده—همان‌طور که در تبلیغ TAG Heuer در سال ۱۹۹۹ می‌گفتم—و این قدرت را می‌توان در هر جا یافت. در نقطه‌ای از حرفه‌ام، فهمیدم حادثه‌ی آدلاید می‌تواند تکرار شود. در سال ۲۰۰۱، اولویت‌هایم عوض شده بود و تصمیم گرفتم خداحافظی کنم. شاید اگر آن تصادف رخ نمی‌داد، به شکلی دیگر فکر می‌کردم.»