آخرین بازی با اینتر؟ / نمی‌دانم به جام جهانی می‌روم یا نه!

خبرورزشی | شب فینال لیگ قهرمانان اروپا برای اینتر و هوادارانش به کابوسی تلخ بدل شد. تیمی که با رهبری سیمونه اینزاگی، رقصی دلنشین در اروپا به نمایش گذاشته بود و امید به فتح جام داشت، در مهم‌ترین دیدار فصل، بدترین نمایش خود را ارائه داد. این شکست، نه تنها از نظر ورزشی ویرانگر بود، بلکه آینده اینزاگی و پروژه‌اش در نراتزوری را در هاله‌ای از ابهام فرو برد. با دلی شکسته و ذهنی آشفته، سرمربی اینتر حالا در آستانه دیداری سرنوشت‌ساز با مدیران باشگاه است؛ دیداری که می‌تواند مسیر او را برای همیشه تغییر دهد. آیا اشتیاق به جبران این ناکامی او را در اینتر نگه خواهد داشت، یا حس پایان یک دوره، او را به سمت مقصدی جدید سوق می‌دهد؟

شکست ویرانگر و حمایت باشگاه

پس از یک شکست ویرانگر و با دلی شکسته از امیدی که به یأس بدل شد، سیمونه اینزاگی آرام و با ناباوری، همچون عاشقی دل‌باخته اما نومید، از زمین گذشت. سپس تک‌تک بازیکنانش را دلداری داد و در آغوش مدیرانی قرار گرفت که طی یکی دو روز آینده منتظر او در دفتر باشگاه هستند: آن‌ها علی‌رغم این فاجعه، نظرشان نسبت به او تغییر نکرده است، امری که رئیس باشگاه، ماروتا، پس از بازی بار دیگر بر آن تأکید کرد.

از رقص اروپایی تا کابوس فینال

اینزاگی که در اروپا رقصی زیبا با تیمش اجرا کرده و طی این سال‌ها حس همبستگی‌ای قوی میان اعضای تیم ایجاد کرده بود، سزاوار شادمانی فتح لیگ قهرمانان بود. اما شب تلخی از راه رسید که ممکن است سرنوشت او و اینتر را، که باید از نظر روحی و تا حدودی ساختاری بازسازی شود، تغییر دهد. در فینالی که رؤیای همه بود، تیمی کابوس‌وار به میدان آمد؛ بدترین نمایش فصل، با خیانت همه‌ی رهبران تیم. روزهای آینده، که صرف عبور از این یأس عظیم خواهند شد، نشان می‌دهند در دل سیمونه کدام احساس غالب خواهد شد: اشتیاق به تلاش دوباره در اینتر، پس از فصلی پر از ناکامی در آستانه‌ی افتخار، یا آن حس پایان یک دوره، که حین و پس از بازی، در فضا احساس می‌شد.

سکوت اینزاگی و آینده مبهم

سرمربی فعلاً اظهارنظر روشنی نمی‌کند: «در حال حاضر، میزان ناراحتی بسیار زیاد است. در روزهای آینده با باشگاه صحبت خواهم کرد تا ببینیم آیا این آخرین نیمکت‌نشینی من با اینتر بوده یا نه. باشگاه همواره در کنار ما بوده است.» و در پاسخ به این پرسش که «آیا به جام جهانی خواهی رفت؟» گفت: «الآن نمی‌توانم پاسخ دهم. فقط از روی ادب و احترام به این‌جا آمدم چون این شکست بسیار مرا آزرده است.»

وسوسه عربستان و انگیزه‌های آینده

میلیون‌ها یورو از طرف الهلال عربستان روی میز است، پولی هنگفت، اما آنچه تعیین‌کننده خواهد بود، انگیزه و پروژه‌ی ورزشی آینده است؛ زیرا برخاستن از بدترین شکست تاریخ باشگاه در فینال لیگ قهرمانان کاری نیست که به‌سادگی بتوان انجام داد. به ترکیبی از خستگی جسمی و روانی پس از فصلی فرسایشی، ناتوانی غیرمنتظره‌ی بسیاری از ستارگان در چنین رویدادی نیز افزوده شد. حتی از سوی نیمکت هم تنها آشفتگی بیشتری وارد شد، با تعویض‌هایی صرفاً دفاعی که پس از برنامه‌ریزی اشتباه اولیه، راه به جایی نبردند.

سرنوشت در انتظار: اینترِ پیر و وسوسه‌ی جدید

و اکنون چه خواهد شد؟ نسبت به دو سال پیش، زمانی که با جسارت برابر سیتیِ گواردیولا ایستاد، اینتر سیمونه اینزاگی دیگر آن تیم نبود؛ دو سالی که خطوطی از پیری بر چهره‌اش نشاند. دیروز هیچ‌چیز نتوانست مانع جاری شدن سیل سِن شود. رؤیای ایکاروس این بود که تا پایان در هر رقابتی بجنگد، اما خطر سوختن در آتش همان دو واژه‌ی نحس – «صفر جام» – در ذهن همه حاضر بود. اینزاگی دیر یا زود بار دیگر تلاش خواهد کرد، اما اینکه این تلاش دوباره در اینتر خواهد بود یا نه، بستگی به جلسه‌ای دارد که پس از نتیجه‌ی دیروز، بسیار حساس‌تر خواهد بود. بین فردا و سه‌شنبه، او با باشگاه ملاقات خواهد کرد. تا دیروز تمایل او به ماندن در اینتر بیشتر بود، اما همواره وسوسه‌ی عربستان میلیون‌دلاری آن سوی تپه‌های ریگ روان چشمک می‌زند. آنچه باید برای همیشه فراموش شود، این فینال شوم است.