به گزارش خبرورزشی، کاپیتان تیم ملی فرانسه، کیلیان امباپه، پس از قهرمانی اروپایی پاری‌سن‌ژرمن و فصلی درخشان در اسپانیا، جایی که از نظر فردی درخشید اما موفق به کسب عناوین مهم تیمی با رئال مادرید نشد، به اردوی تیم ملی بازگشته است.
فصلی که با نوعی بی‌مهری نسبت به تیم ملی آغاز شد، زمانی که امباپه تمایل داشت برای بازیابی انرژی خود کمی از تیم فاصله بگیرد، اکنون به عادت بازگشت‌هایی با فضایی پر از پرسش و ابهام تبدیل شده است. در ماه مارس، بازگشت او به بازی‌های ملی سوژه اصلی اخبار بود، پس از پاییزی پرتنش که فرانسه بدون او در اکتبر و نوامبر به میدان رفته بود. این بار، سایه‌ای که بر او افتاده، از جانب پاری‌سن‌ژرمن است؛ اما سایه‌ای دردناک، چرا که در واقع نوری است بر موفقیتی برای باشگاهی که او با آن دچار اختلافات مالی است.
پاری‌سن‌ژرمن شنبه شب با پیروزی ۵-۰ برابر اینتر میلان، قهرمان لیگ قهرمانان شد؛ رؤیایی که در طول هفت فصل حضور امباپه در پایتخت فرانسه، هرگز به آن نرسید—در حالی که این جام تبدیل به وسواسی دائماً ناکام شده بود. با پیوستن به رئال مادرید در تابستان گذشته، او گویا از این طلسم فرار کرد تا به تیمی بپیوندد که پیروزی برایش امری عادی است؛ اما قهرمان پیشین توسط آرسنال در مرحله یک‌چهارم نهایی حذف شد (۳-۰ و ۲-۱)، در لالیگا پشت سر بارسلونا دوم شد و تنها به سوپرجام اروپا و جام بین‌قاره‌ای بسنده کرد.
با وجود این ناکامی‌های تیمی، امباپه در هر دو دیدار مقابل آتالانتا برگامو (۲-۰، ۱۴ اوت) و CF پاچوکا مکزیک (۳-۰، ۱۸ دسامبر) گلزنی کرد و آمار فردی‌اش در حد و اندازه یک کهکشانی بود؛ او بهترین گلزن لالیگا با ۳۱ گل شد و با ۴۳ گل در تمامی رقابت‌ها، کفش طلای اروپا را از آن خود کرد—دستاوردی که برای نخستین‌بار پس از تیری آنری (در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵) نصیب یک بازیکن فرانسوی شده است. با این حال، همگان می‌دانند که این افتخارات فردی هدف اصلی امباپه، ۲۶ ساله، از حضور در اسپانیا نبود.
دیدیه دشان ناگزیر این نکته را پذیرفته و جمعه تکرار کرد که دو بازیکن کلیدی‌اش دوست داشتند زودتر به اردو ملحق شوند—اشاره‌ای به روحیه حرفه‌ای و تعهد مثال‌زدنی ستاره‌اش (۸۸ بازی ملی، ۴۸ گل)، که پیش‌تر نیز در ماه مارس و پس از بازگشت در پیروزی مقابل کرواسی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌ها مورد تحسین قرار گرفته بود. از شکست در اسپلیت (۲-۰) تا وجد در استاده دو فرانس (۲-۰ و پیروزی ۵-۴ در ضربات پنالتی)، امباپه جایگاه مرکزی خود را بازیافت و ثابت کرد که همچنان می‌تواند در قالب یک تیم بدرخشد.
«کیلیان یک رهبر فوق‌العاده بود، با سخنانی بجا چه در زمین و چه بیرون از آن، پر از شور و اراده»، سرمربی چنین ستایش کرده بود. «او دوران سختی را پشت سر گذاشت، اما بازیکن بزرگی است و در این اردو، رهبر و کاپیتانی فوق‌العاده بود.»
در رقابت برای توپ طلا تنها نیست
سه ماه بعد، تیم ملی فرانسه، امشب در مرحله نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها به مصاف اسپانیا می‌رود و کادر فنی تیم ملی فعلاً تغییری در شرایط مشاهده نکرده‌اند. همانند مارس، درخشش جدید عثمان دمبله شاید موجب شود امباپه بیشتر از جناح چپ بازی کند، مسئله‌ای که هیچ مشکلی با آن ندارد و تصاویر اولیه از کلرفونتن نشان می‌دهد که دوستی بین این دو، به‌رغم رقابت بر سر توپ طلا، همچنان پابرجاست— و جالب آنکه، فرد پیشتاز در این رقابت همان کسی نیست که انتظارش می‌رفت. «مارکوس (تورا) را ببین»، جمله‌ای است که امباپه به دمبله گفت تا توجهش را به چهره گرفته بازیکن اینتر جلب کند، در حالی که تیم، قهرمانان اروپا را تشویق می‌کرد؛ همان کسانی که امباپه شنبه‌شب در شبکه‌های اجتماعی و دوشنبه حضوری به آنان تبریک گفت.
«می‌توان تفاوت میان اختلافش با باشگاه PSG و دوستی صمیمانه‌اش با بازیکنان این تیم را دید»، به گفته منابع نزدیک به تیم ملی. تیم ملی برای امباپه فرصتی است تا فصلش را روشن کند، پیش از آغاز جام جهانی باشگاه‌ها (۱۵ ژوئن تا ۱۳ ژوئیه). او این تورنمنت را با مربی جدید، ژابی آلونسو، و الزامات تازه‌ای آغاز خواهد کرد، اما نخست باید یک آمار منفی و نادر را پاک کند: او در هفت بازی اخیرش برای فرانسه موفق به گلزنی نشده، آماری که در شأن یک مدعی کفش طلا نیست.