به گزارش خبر ورزشی، با توجه به شرایط ایجاد شده در کشور، عملاً فوتبال در تعطیلی قرار گرفته و بعید به نظر می‌رسد رقابت‌های باشگاهی در مرداد ماه راس تاریخ‌های پیش‌بینی شده آغاز شود.
اگرچه فوتبال در دوران جنگ تحمیلی غیر از مقطعی کوتاه، تعطیل نشد و حتی تیم ملی فوتبال کشورمان در برخی رقابت‌های بین‌المللی هم شرکت کرد اما داستان روزهای آغازین جنگ در سال ۵۹ کاملاً متفاوت است.
حالا که به واسطه وضعیت موجود و حملات رژیم صهیونیستی، فوتبال در ایران تعطیل شده بد نیست به وضعیت تیم ملی ایران هنگام آغاز جنگ تحمیلی در شهریور و مهر سال ۵۹ نگاهی بیندازیم. تیمی که وقتی عراق به ایران حمله کرد، در کوران رقابت‌های جام ملتهای ۱۹۸۰ قرار داشت و برای دفاع از سه قهرمانی متوالی خود در جام ملتها به آنجا رفته بود.
خروج از کویت
ایران در آستانه برگزاری جدال نیمه نهایی جام ملتهای ۱۹۸۰ با کویت بود که جنگ آغاز شد و کویتی‌ها نهایت طرفداری را از عراق انجام دادند. داستان آن اتفاق و شکست ایران برابر میزبان را حتماً در خبر ورزشی مطالعه کرده‌اید اما ماجرای مهم این بود که پس از برگزاری جام ملتها تیم ملی باید چگونه خود را به تهران می‌رساند؟
بهتاش فریبا بازیکن اسبق استقلال و تیم ملی که در جام ۱۹۸۰ مهره فیکس ما محسوب شده و آقای گل مسابقات هم شد، در رابطه با شکل بازگشت تیم ملی به خبر ورزشی گفت:
بعد از اینکه جام ملتهای ۱۹۸۰ تمام شد و ما سوم شدیم، هیچ راهی برای بازگشت به ایران وجود نداشت چون فرودگاهها دقیقاً مانند همین روزها تعطیل شده بودند و مرزهای جنوبی و غربی کشور هم درگیر جنگ بودند. حدوداً دو روز در کویت ماندیم و پس از آن با هواپیما به دمشق پرواز کردیم. به سوریه رسیدیم و سه روز هم در این کشور زندگی کردیم تا شاید راهی برای بازگشت پیدا کنیم ولی خبری از هواپیما نبود و حتی اتوبوس هم پیدا نمی‌کردیم تا برگردیم. سرانجام یک دستگاه اتوبوس از تهران به سوریه فرستادند و ما به صورت زمینی از دمشق راهی تهران شدیم.
سقوط اتوبوس به دره! کمک ملی پوشان به نجات مجروحان
آقا بهتاش در ادامه این صحبت به ما گفت:
در مسیر برگشت هنگامی که داخل خاک ترکیه بودیم، یک اتوبوس که جلوی ما حرکت می‌کرد، ناگهان کنترل خود را از دست داد و به دره سقوط کرد. صحنه خیلی عجیبی بود و همه شوکه شده بودیم ولی خودمان را جمع و جور کردیم و برای کمک به افرادی که زنده مانده بودند، از ماشین پیاده شدیم. خیلی اوقات عجیبی بود. بالاخره از طریق مرز زمینی ترکیه به ایران رسیدیم و برای اولین بار با فضای کشور در شرایط جنگی آشنا شدیم.
ورود شبانه ملی‌پوشان مظلوم
مرحوم ناصر حجازی در مصاحبه‌های خود از تیم ملی جام ملتهای ۱۹۸۰ که خودش هم کاپیتان آن بود، به عنوان مظلوم‌ترین تیم ملی تاریخ فوتبال ایران یاد می‌کند و اتفاقاتی که به واسطه شرایط جنگی برای آن به وقوع پیوست، کاملا نشان دهنده صحت حرف اسطوره فقید استقلال است.
اتوبوس حامل ملی پوشان حوالی ساعت ۲۱ به تهران رسید و با توجه به اینکه احتمال بمباران پایتخت وجود داشت، همه جا تاریک بود. با راننده هماهنگ شد تا از میدان آزادی به سمت شرق برود و در خیابان‌های آزادی، انقلاب و دماوند ملی‌پوشان را پیاده کند تا هر کدام از آنجا روانه منازل خود شوند. البته این قضیه هم داستان‌های عجیبی داشت. بهتاش فریبا در مورد شکل پیاده شدن نفرات نیز توضیح جالبی داد و گفت: هرکس مجبور بود در نزدیک‌ترین خیابان به منزل خود یا نزدیک‌ترین خیابانی که می‌توانست برای خانه‌اش تاکسی بگیرد، پیاده شود. من همراه با پدر هدایت شعاع غفاری( ملی پوش اسبق ایران) سر چهارراه ولیعصر ( عج) از اتوبوس پیاده شدیم و به سمت شمال خیابان ولیعصر ایستادیم تا تاکسی بگیریم ولی بالغ بر یک ساعت طول کشید و هیچ ماشینی نبود تا ما را برساند. ناگهان یک اتومبیل نظامی آمد و با توجه به اینکه چمدان زیادی همراه داشتیم و شرایط هم خاص بود، ایستاد و شروع به بازرسی چمدان‌هایمان کرد. وقتی فهمیدند ما عضو کاروان تیم ملی هستیم، کمک کردند و سوارمان کردند تا ما را برسانند. سرانجام حوالی ساعت ۲ بامداد بود که به منزل رسیدم. نیمه اول مهر سال ۱۳۵۹ بود و واقعا همه چیز برایمان دلهره آور و عجیب به نظر می‌رسید چون تا به حال در زندگی جنگ ندیده بودیم.
حالا هم فوتبال در ایران تعطیل است و نمی‌دانیم تمرینات تیم‌های باشگاهی از چه زمانی آغاز می‌شود ولی امیدواریم هرچه زودتر شرایط به گونه‌ای فراهم شود که مردم دوباره از فوتبال و ورزش لذت ببرند.