به گزارش خبرورزشی، فریده شجاعی نامی معتبر در ورزش ایران است. ملی پوش بسکتبال بانوان در دهه ۵۰ و بازیکن شاخص باشگاه تاج تهران، پس از ازدواج با «منصور پورحیدری» زندگیش با رنگ آبی و ورزش ایران گره خورد. او یک گنجینه بی‌نظیر از تاریخ شفاهی استقلال و فوتبال ایران است.
خانم دکتر شجاعی با تحصیلات مرتبط با ورزش انواع سمت‌ها را در مدیریت داشته و حالا هم نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال است و به صورت همزمان عضوی از هیات مدیره باشگاه استقلال که همین دو سمت دسترسی او را به اتفاقات و اطلاعات پشت پرده آسان می‌کند.
فریده شجاعی در حاشیه مراسم قرعه کشی لیگ برتر با خبرنگاران گفتگو کرد و گفت که به عنوان عضو هیات رئیسه اینجاست و نمی‌داند چرا کسی از باشگاه استقلال نیامده!
باشگاهی که احکام پرشماری برای افراد مختلف صادر و به طور قطع از این بابت بار مالی زیادی هم برای خود ایجاد کرده است، مشخص نیست که آنها چطور در انجام وظیفه کوتاهی کرده‌اند!
در حالی که سایر باشگاه‌ها در چنین مراسمی در سطح مدیرعامل یا قائم مقام و معاون باشگاه یا حداقل مدیر تیم شرکت می‌کنند، در غیاب بیژن طاهری -مدیر تیم که همراه کاروان استقلال در ترکیه به سر می‌برد- هیچکس در باشگاه استقلال نبود که در این مراسم شرکت کند؟ یا شاید دوستان کارهای مهم‌تری داشته‌اند!
اتفاقا همین بخش سوژه بحث ماست ابتدا سخنان خانم شجاعی در این زمینه را بخوانید؛ «هر فرد در هیات مدیره باشگاه استقلال نظر خودش را می‌دهد و من هم خودم به شخصه دوست نداشتم که حسینی از استقلال جدا شود. ماندن او در هیئت مدیره رأی کافی را نیاورد و خود من هم شخصاً با او صحبت نکرده‌ام»
اینجا بحث اصلاً بر سر اسم «سید حسین حسینی» نیست. نکته در دخالت هیات مدیره در چنین جزئیاتی است که به گفته خاص و عام، از رسانه و کارشناسان تا هواداران استقلال، ریشه تمام مشکلات این تیم است.
در تمام دنیا و در تمام تخصص‌ها هیات مدیره سالانه کمتر از تعداد انگشتان دو دست جلسه گذاشته و خط مشی کلی و اصول راهبردی آن مجموعه را تعیین و تبیین می‌کند. مدیرعامل مسئول اجرای مصوبات هیات مدیره است و سالی یک بار عملکرد او را بررسی و در مورد ادامه همکاری با آن مدیر تصمیم گیری می‌کنند.
اما ببینید که اعضای هیات مدیره در باشگاه استقلال تقریبا روز در میان جلسه گذاشته و آن روزی هم که جلسه رسمی در محل باشگاه ندارند، احتمالاً تلفنی یا غیر رسمی با یکدیگر گفتگو می‌کنند! طبیعی است که سیاست گذاری کلان نیاز به این همه جلسه ندارد، پس آنها شروع به مداخله در جزئیات کرده و از پیش پا افتاده‌ترین مسئله تا مهم‌ترین آنها نظر می‌دهند و دخالت می‌کنند!
چه کسی نام اعضای هیات مدیره باشگاه رئال مادرید، بایرن مونیخ، بارسلونا، سیتی یا آرسنال را می‌داند؟ کدام یک از شما مصاحبه‌ای از اعضای هیات مدیره باشگاه‌های کوچک و بزرگ دنیا می‌بینید؟
اما اینجا کاملا برعکس است. افراد نشسته روی این صندلی‌ها هر روز پیرامون هر مسئله مصاحبه می‌کنند یا توییت می‌زنند و آن کسی که باید مسئول انجام کارها باشد، تبدیل به یک عضو بی‌اختیار می‌شود! پس چرا حقوق می گیرد؟
در تمام دنیا در فصل نقل و انتقالات سرمربی لیست می‌دهد و مدیرعامل بازیکن می‌خرد. نهایتاً تیم حقوقی باشگاه پیرامون جزئیات قرارداد نظر می‌دهند و تیم مالی پیرامون تامین منابع دست به کار می‌شود. اما در باشگاه استقلال انگار همه کارها را هیات مدیره انجام می‌دهد! چه بسا کار تدارکات و پذیرایی! برای آن همه جلسه بالاخره سوژه کم می آید و چرا در مورد آبدارخانه نظر ندهند تا از حوزه استحفاظی آنها خارج شود؟
وقتی به گفته خانم شجاعی هیات مدیره در مورد ماندن یا رفتن حسینی رای گیری کرده، دیگر ساپینتو چه کاره است؟ علی نظری جویباری قرار است پاسخگوی کدام مسئولیت باشد؟ و از همین یک اتفاق می‌توان به پایان مسیر این نوع کار مطمئن بود!
اینجا را ببینید: مدافع سپاهان هم از استقلال طلبکار شد؛ کاش لااقل دل دانشگر برای بیت‌المال بسوزد!