به گزارش خبرورزشی، سوژه ۲۴ ساعت اخیر باشگاه استقلال استعفای علی نظری جویباری از مدیرعاملی بوده است.
مدیری که دیر یا زود رفتنی است!
در اینکه همه منتظر این استعفا بودند، شکی نیست. اتفاقی که خیلی زودتر از این باید می‌افتاد و شک نکنید دوباره به زودی تکرار می‌شود! یعنی اینکه استعفا پذیرفته نشده به این معنی نیست که نظری به کارش ادامه خواهد داد!
اصلا از روز اول آمدن نظری یا هرکس دیگر غلط بود، چرایش را در ادامه خواهیم گفت اما فعلا اینجا می‌ماند یک سوال؛ اینکه اگر مطابق گفته‌های روزهای اول حضور این تیم مدیریتی –که هنوز چند ماه از آن نگذشته و همه بیاد داریم- نظری متخصص استقلال و نقل و انتقالات بود چرا نتوانست هیچ کاری کند؟
چه کسی و با چه استدلالی نظری را برای چه کاری آورد؟!
اگر حضور او اشتباهی بود و او تخصصی نداشت، چرا انتخابش کردید و چرا کسی بابت این اشتباه عذرخواهی نمی‌کند؟! نظری که خودش سر را پایین نینداخت که بیاید و روی صندلی مدیریت بنشیند! بالاخره یکی او را انتخاب کرده و با او صحبت کرده!
اگر هم او تخصص داشت و توانمند بود، چرا نتوانست باری از دوش آبی‌ها بردارد؟ چه کسی مانع او بود؟ چه مشکلاتی سد راه مدیرعامل شد؟ چه تضمینی هست که این مشکلات برای مدیر بعدی نباشد؟
مردی که تاوان عشق به حضور در عرصه را داد!
اما همه اینها بماند برای فرصت بهتر، تمام کارشناسان از روز اول می‌دانستند از علی نظری جویباری با «ادعای استقلالی بودن» که هیچ، از خود «پورحیدری» و «حجازی» هم با این اوضاع استقلال کاری برنمی‌آید و هرکس با حضور در این مرداب، تنها خودش را خراب می‌کند...
فعلا پرونده نظری و اشتباهش در پذیرش این سمت بماند، او ترجیح داد بجای خانه نشینی دوباره مقابل دوربین‌ها بیاید و سرمیز قدرت بنشیند و با خراب شدن اسم و رسم و سابقه اش، تاوان داد...
با رفتن نظری مشکل حل می‌شود؟!
حالا برسیم به موضوع اصلی؛ آیا با رفتن نظری مشکلات مدیریتی استقلال حل می‌شود؟ آیا تاجرنیا قرار است خودش به میدان آمده و مسئولیت تصمیماتش را برعهده گیرد؟ یا اینکه یکی دیگر با همان شرایط نظری می‌آید و صرفا «ماشین امضا» آقایان می‌شود؟
اصلا آقایان با این حجم از علاقه به «دیده شدن» چرا از همان اول خودشان مدیرعامل نشدند؟ الان تاجرنیا یا هرکس دیگر می‌خواهد همه ایرادات را گردن نظری بیندازد و یک فصل دیگر با وعده «درست می‌شود و ما استقلالی هستیم» هدر خواهد رفت...
باز اگر فکر می‌کنید با رفتن بابایی و شجاعی و نظری –که خبرش هست ترکیب هیئت مدیره کن فیکون می‌شود- و آمدن آدم‌های همسو مشکلات حل می‌شود، سخت در اشتباهید!
اسم و اعتبارت را اجاره بده و پولش را بگیر!
مشکل بزرگ و اصلی استقلال –لااقل در این دو سال که هلدینگ خلیج فارس آمده- این بوده که اساس مدیریت در استقلال غلط و دو مرکز تصمیم گیری وجود دارد و هیچکس تکلیف خودش را نمی‌داند که در هر مساله باید به حرف کدام طرف گوش کند!
دیدید که هیئت مدیره باشگاه حتی برای خرید قند و چای آبدارخانه از سوپر سر کوچه هم تشکیل جلسه داده و نظر می‌دهد! در این اوضاع مدیرعامل چه کاره است؟ هر کس هم بیاید فقط برای تماشا آمده و «اسم و اعتبارش» را اجاره می‌دهد و پولش را می‌گیرد!
بهترین بازیگر نقش «گردن گیر» برمی‌گردد!
از روز اول همه می‌دانستند بین تاجرنیا و نظری جویباری چه اختلاف نظر و سلیقه‌ای هست و اینکه هنوز هم کسی نمی‌داند تصمیمات اصلی را چه کسی می‌گیرد! یعنی همه می‌دانند اما کسی «گردن» نمی‌گیرد! این ماجرا زمان مدیران دولت قبل هم بود و شهریاری به عنوان نماینده تام الاختیار مالک عملا و رسما همه کاره بود و تیم مدیرعامل هم داشت!
جالب‌تر اینکه همان فرد آن زمان حالا کاندیدای جدی بازگشت است! لابد خیلی خوب نقش ماشین امضا را بازی کرده که پاداشش در راه است! کسی که نگران از دست دادن چیزی که ندارد -اعتبار فوتبالی- هم نیست!
بیشتر بخوانید: هیئت مدیره‌ای که جور آبدارچی را هم می‌کشد!
تعدد مراجع تصمیم گیری، درد بزرگ استقلال
درد استقلال درد آمدن و رفتن آدم‌ها نیست. درد تعدد مراجع تصمیم گیری است و حالا نه فقط این مشکل حل نشده که یکی هم به این مراجع اضافه شده است!
به گفته میثاقی –در برنامه دیشب فوتبال برتر- نظری جویباری به او گفته «استعفایم را به شریعتمداری رئیس هلدینگ خلیج فارس دادم و او قبول نکرد و گفت به کارت ادامه بده!»
اینکه جناب شریعتمداری تعارف کرده یا واقعا قرار است پشت نظری باشند به کنار، در درون این دو جمله یک حقیقت تلخ و بزرگ نهفته است؛ «حالا علاوه بر تاجرنیا، جناب شریعتمداری هم به مجموعه تصمیم گیران در باشگاه استقلال اضافه شده!»
نماینده «تام الاختیار مالک»!
اینکه جناب شریعتمداری آیا در کار همه ۶۴ شرکت زیر مجموعه هلدینگ خلیج فارس دخالت می‌کنند یا فقط برای استقلال به واسطه جایگاه اجتماعی اش استثنا قایل شده اند، ما نمی‌دانیم اما «صلاح مملکت خود، خسروان دانند!»
فوتبال یک تخصص است، مثل مدیریت و مدیریت در فوتبال هزار بالا و پایین دارد که در تیم‌های بزرگ و پرطرفدار می‌شود یک کار تمام وقت با هزار حاشیه جانبی برای هر تصمیم، جناب شریعتمداری حتما این تخصص را در خود دیده که دخالت مستقیم کرده اما پس دیگر چرا هیئت مدیره گذاشته‌اند؟! مگر مدیرعامل نباید استعفایش را به هیئت مدیره بدهد؟!
از همه مهمتر اینکه اگر قرار باشد خود شریعتمداری در جزئیات اینچنینی دخالت کند، پس فلسفه تعیین و حضور «نماینده تام الاختیار هلدینگ» یعنی جناب تاجرنیا چیست؟!
بیشتر بخوانید: تکلیف استقلال معلوم شد؛ بفرمایید جای ساپینتو ارنج کنید!