بلینگام در دوران حضور توخل به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی انگلیس چیز زیادی برای عرضه نخواهد داشت. این موضوع پس از پیروزی ۰-۵ انگلیس برابر صربستان که با نمایشی بسیار منظم از سوی کل تیم همراه بود، روشن شد. در تیم توخل فردگرایی جایگاهی ندارد.
توخل مستقیماً نامی از بلینگام نبرد اما مطبوعات انگلیس انگشت اتهام را به سمت این هافبک رئال مادرید گرفتند که به دلیل مصدومیت غایب بود. او گفت: «هیچ واکنش منفی پس از اشتباه وجود نداشت، هیچ ناامیدی، هیچ حرکت دست یا نگاه یا کلمه بدی نبود. فقط تیمی بود که آماده بود ۹۰ دقیقه کار کند و تمام توانش را بگذارد.
اگر بازیکن مهمی یک تورنمنت را از دست بدهد، ما باید راه حل پیدا کنیم. اگر یک اردو را از دست بدهد، باید راه حل پیدا کنیم. باید روی بازیکنانی که در دسترس و آماده هستند تا بهترین نسخه از خودشان و بهترین هم‌تیمی ممکن باشند، تمرکز کنیم و این همان کاری است که ما انجام دادیم.
توخل از «کار تیمی، تلاش برای کمک به یکدیگر، شدت عمل» بسیار خشنود بود. او گفت: «ما هرگز دست از دویدن برنداشتیم. حتی یک شوت هم به سمت دروازه‌مان زده نشد. هیچ موقعیت بزرگی واگذار نکردیم. باید جزئیات کوچک را درست انجام دهیم. احساس کردم تیم آماده است و بسیار خوشحالم که این را نشان دادند.»
با ورود مورگان راجرز به ترکیب اصلی به دلیل غیبت بلینگام و درخشش نونی مادوئکه به جای بوکایو ساکا، توخل می‌داند که در آینده تصمیمات بزرگی پیش‌رو خواهد داشت. او گفت: «من همیشه شجاع هستم. شما این را می‌دانید. اما درباره نام‌های فرضی که ممکن است خط بخورند صحبت نمی‌کنم. باید ببینیم چه کسی آماده و در دسترس است. فکر می‌کنم ما همین حالا هم تصمیمات شجاعانه‌ای گرفته‌ایم. ما فقط ۲۱ بازیکن را نام بردیم تا رقابت زنده بماند.»
بلینگام که تحت عمل جراحی کتف قرار گرفته است، باید در جام جهانی ۲۰۲۶ نقش کلیدی در تیم ملی انگلیس ایفا کند اما برای این که مهره‌ای اساسی در تیم توخل باشد، باید غرورش را کنار بگذارد.