یحیی گل محمدی بدون تردید یکی از بهترین مربیان فوتبال ماست. مردی که با کسب ۶ جام پشت سر امیر قلعه نویی، دومین مربی پرافتخار فوتبال داخلی است و بی‌تردید یکی از کاندیداهای نشستن روی نیمکت تیم ملی.
یحیی که در زمان بازی هم شخصیت منحصر به فرد و ویژگی‌های خاصی داشت، در عرصه مربیگری سبک مخصوص به خود را داشته که البته با توجه به موفقیت‌هایش نمی‌توان بابت وفاداری به این سبک، از او ایراد گرفت.
یحیی پیرو همان فلسفه امثال کیروش و برانکو است. او که در زمان بازی یک مدافع میانی بود، اولویت را در فوتبال به حفظ دروازه و گل نخوردن می‌دهد تا بعد، از فرصت‌ها استفاده و با زدن گل، بازی را ببرد. درست به همین دلیل بازی‌های تیم‌های یحیی معمولاً کم گل و پیروزی‌هایش حداقلی است.
یحیی در پرسپولیس هم که بود، این تجربه را داشت که تیمش تا هفته سوم به گل نرسد! آخرین بار در لیگ بیست و دوم که با قهرمانی پرسپولیس و یحیی تمام شد و اولین گل فصل قرمزها را میلاد سرلک در هفته سوم به آلومینیوم زد!
حالا او در فولاد، دوباره این سنت را تکرار کرده و تیمش بعد از دو شکست در دو بازی نخست -آن هم بدون گل زده- در هفته سوم به گل رسید و با اولین گل، اولین امتیاز را هم دشت کرد.
قطعا انتظارها از فولاد با آن همه ستاره و حضور خود یحیی با آن همه افتخار، بیش از این است اما به هر حال گل محمدی با این سبک ادامه خواهد داد!
اینجا را بخوانید: لشکر پرسپولیسی چگونه قلعه حسن خان را فتح کرد؟!