از اولین و آخرین برد آبی پوشان در این فصل بیش از چهار هفته می‌گذرد و سهم این تیم در این چهار هفته سه شکست و یک تساوی بوده است. استقلالی که قرار بود برای جبران ناکامی‌های فصل تلخ گذشته خود این فصل با آمادگی کامل روانه چهار جام شود، در ابتدای راه با از دست دادن سوپرجام کامش تا حدود زیادی تلخ شد اما برای جبران همان جام از دست رفته فصل را با هزار امید و آرزو استارت زدند اما...
دوباره تکرار نتایج دور از انتظار فصل گذشته در همین ابتدای راه زیاد توی ذوق هواداران استقلال زد، تیمی که هر چند دیر بسته شد اما با توجه به جذب یارانش به تیم کهکشانی هم لقب گرفت اما نشان داد که برای رسیدن به آمادگی تنها و تنها داشتن چندین و چند ستاره هر چند قدیمی نمی‌تواند تضمینی برای کسب نتایج درخشان باشد.
استقلال که در پنج بازی آغازین فصل خود (چهار بازی در لیگ و یک بازی آسیایی) تنها یک برد بدست آورده است، بسیار بسیار خود را در نقطه اتهام و اعتراض و انتقاد قرار داده، هر چند هواداران استقلال باید از فصل گذشته درس بزرگی گرفته باشند و با کمی صبوری بیشتر به دنبال برون رفت از این نتایج ضعیف ابتدای فصل باشند، نه اینکه باز دنبال تغییر سرمربی و سپس تغییر مدیرعامل و کنار گذاشتن چند بازیکن خود باشند.
هر چند کسب این نتایج با داشتن چنین بازیکنانی هرگز مورد توقع تیم استقلال نبوده و کسب سنگین ترین شکست یک دهه گذشته در یک بازی آسیایی صبر هواداران این تیم را لبریز کرده است اما همچنان باید به این تیم و کادرفنی اش فرصت و زمان داد، فرصت و زمانی که راه دوری نمی رود و قاعدتا بهتر از هر تغییر اساسی روی نیمکت یا در رأس کار مدیریت باشگاه خواهد بود.
استقلالی‌ها با درس گرفتن از تمام اتفاقات و تغییرات گاه و بیگاه و پر تعداد و بی نتیجه فصل گذشته بهتر است برای این فصل کمی بیشتر خویشتن دار باشند و هر چند فصل را با چند نتیجه ضعیف و دور از انتظار آغاز کرده اما باز هم انتظار می‌رود که حداکثر یک نیم فصل برای پیشرفت این تیم زمان اختصاص داده شود. سپس هم فرصت و هم زمان بسیاری برای انجام هر تغییری است و هیچگاه برای تغییر دیر نیست (با توجه به تجربه استقلالی‌ها از فصل گذشته).
محمود فخرالحاج | باشگاه خبرنگاران آزاد