ناصر حجازی در پاییز سال ۱۳۸۹ مدیر فنی استقلال محسوب می‌شد و همچنان سر پا بود. ناصرخان ۱۰ مهر همان سال مصاحبه‌ای اختصاصی و بسیار خواندنی با خبرورزشی انجام داد که بد نیست به خلاصه آن دوباره نگاه کنیم:
- مشکل فوتبال ما تغییر یک مدیر نیست بلکه بی‌ثباتی است. مشکل فوتبال ما این است که کار به دست افراد بی‌تخصص بیفتد. ما اصلا در فوتبال کم هزینه نمی‌کنیم اما پس‌رفت می‌کنیم چون پولمان را هدر می‌دهیم.
- من خودم با آقای سعیدلو (رئیس وقت سازمان تربیت بدنی) صحبت کردم و به او گفتم استقلال را به من بدهید، هیچ پولی هم از شما نمی‌خواهم چون می‌توانم باشگاه را اداره کنم. استقلال با این‌همه پتانسیل می‌تواند درآمدزایی داشته باشد. اگر من همه‌کاره استقلال شوم، اجازه نمی‌دهم دوربین‌های تلویزیونی بدون این‌که به باشگاه پول بدهند، مرتب از تیم ما تصویر بگیرند و پخش کنند و پول‌دارتر شوند. اگر پول ندهند، آن‌ها را به تمرینات راه نمی‌دهم.
- نفس تشکیل هیئت مدیره این است که برای تیم پول بیاورد و کمک حال باشد اما متاسفانه این افراد نه‌تنها درآمدزایی بلد نیستند بلکه دور هم جمع می‌شوند تا مدیرعامل و یا سرمربی را برکنار کرده و چهره موردعلاقه خودشان را بیاورند.
- حق من بود که تا ۴۰ سالگی دروازه‌بان تیم ملی باشم اما کنارم گذاشتند چون به کسی باج نمی‌دادم. برای حذف کردنم قانون ۲۷ ساله‌ها را گذاشتند.
- بعد از انقلاب کسانی مدعی ارزش‌ها شدند که خودشان داور فوتبال بانوان بودند ولی من را به خاطر این‌که صورتم را با تیغ می‌زدم، محروم شدم. نه‌تنها نگذاشتند من در اواخر دهه ۵۰ به منچستریونایتد بروم بلکه در دهه ۶۰ از استقلال نیز کنارم گذاشتند.
