وقتی استقلال در نخستین بازی لیگ قهرمانان آسیا در دبی با نتیجه سنگین هفت بر یک از الوصل شکست خورد، در بازگشت تیم به فرودگاه تهران حاشیه‌های رقم خورد که بلافاصله مسئولین این باشگاه نسبت به آن واکنش نشان دادند.
عارف آغاسی و آرمین سهرابیان در پاسخ به خبرنگاران حاضر در فرودگاه جواب‌های سربالا داده و به وضوح اختلاف بازیکنان داخلی با خریدهای میلیون دلاری خارجی علنی شد. بلافاصله این بازیکنان از تمرین منع و مشخص است که باشگاه آنها را جریمه کرد، چرا که عذرخواهی و سپس سکوت کردند.
به فاصله چند روز، ویدیویی از محمدرضا آزادی در فضای مجازی منتشر شد که یک به اصطلاح هوادار، مخفیانه از او فیلم گرفته بود. مهاجم استقلال نیز در پاسخ به چرایی شرایط این تیم، همان حرف‌های آغاسی و سهرابیان را زد و بار دیگر باشگاه با جریمه و احضار دهان مهاجم تیمش را هم مثل مدافعان، بست.
اما در طول تاریخ، هیچ بشری هرگز نتوانسته با جریمه و تهدید و ارعاب، جلوی حقیقت را بگیرد یا نظر انسانها را عوض کند. شما می‌توانید با این ابزارها، دهان انسانها را ببندید اما فکر، ذهن و قلب آنها را نمی‌توان به زور تحت تسلط قرار داد. دیدیم که بازیکنان استقلال به خاطر حفظ موقعیت خود، سکوت کردند اما درون و بیرون زمین هیچکدام از آن مشکلات استقلال، حل نشد که نشد!
در بازی با چادر ملو محمدرضا آزادی در ترکیب اصلی تیم قرار گرفت و مثل بازی‌های قبل در گلزنی ناموفق بود. در دقیقه ۵۹ ساپینتو دستور سه تعویض همزمان را صادر کرد. جنپو و رزاقی نیا لب خط آمدند تا جای خود را به علیرضا کوشکی و اسماعیل قلی‌زاده بدهند، ولی نفر سوم ترجیح داد از همان سمت مقابل از زمین خارج، و مجبور نشود با سعید سحرخیزان و اعضای کادرفنی دست بدهد!
محمدرضا آزادی از ان طرف رفت تا همه دلخوریش را ببینند. او آشکارا نشان داد هنوز همان نظر قبلی را در مورد همبازیانش دارد! همان حرف‌های بعد از بازی با الوصل، اگرچه پس از آن سکوت کرد اما در ذهن او مشکلی از مشکلات استقلال حل نشده است!
اینجا را بخوانید: ساپینتو زیر فشار؛ دو دستگی در استقلال کار را به تنش کشاند
