استقلال تابستان سال ۱۳۹۰ و قبل از شروع یازدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر سراغ ولید علی، بازیکن تیم ملی کویت رفت و با او قرارداد بست. یک بازیکن کاملا معمولی که حضور کوتاه مدتش واقعا کمکی به آبی‌ها نکرد.
ولید علی در اوایل مهر همان سال افسردگی را بهانه کرد و با فسخ قرارداد به کشور خود برگشت اما طی مصاحبه‌ای تلویزیونی در داخل کویت که ترجمه آن ۱۹ مهر ۱۳۹۰ در خبرورزشی منتشر شد، ادعاهای دیگری مطرح کرد که بد نیست همراه هم به حرف‌هایش نگاه کنیم:
- مدتی پس از حضور در استقلال، از مدیران باشگاه درخواست کردم طبق مفاد موجود در قراردادم ۲۰ درصد از دستمزدم را پرداخت کنند اما آن‌ها نه‌تنها این کار را نکردند بلکه حقوق ماهیانه من را نیز ندادند. آقای فتح‌الله‌زاده مدیرعامل باشگاه فقط وعده می‌داد ولی در عمل هیچ اتفاقی نمی‌افتاد.
- باشگاه استقلال به هیچ‌کدام از وعده‌های خود در مورد من عمل نکرد. آن‌ها قرار بود یک اتومبیل شخصی برایم تهیه کنند اما این کار را نکردند و هر روز با تاکسی من را سر تمرین می‌بردند. استقلال حتی بابت تهیه بلیت هواپیما برای بازگشتم به کویت نیز کوتاهی کرد و با وجود این‌که در قراردادم قید شده بود باشگاه باید آن را تهیه کند، با هزینه شخصی به کویت بازگشتم.
- وقتی می‌خواستم از تهران به سوی کویت پرواز کنم، پلیس فرودگاه در ایران ۳ ساعت من را بازداشت کرد و اجازه سوار شدنم به هواپیما را نمی‌داد چون از نگاه آن‌ها اقامتم در ایران غیرقانونی بود. وقتی با مدیران باشگاه در این رابطه تماس گرفتم و آن‌ها قضیه را فهمیدند، دیگر حاضر نبودند به تلفنم جواب بدهند.
- پرویز مظلومی سرمربی استقلال بعد از دیدار تیم ملی کویت با کره جنوبی که من در آن فیکس بازی کردم، خیلی راحت گفت دیگر احتیاجی به ولیدعلی ندارم و او باید استقلال را ترک کند.
توضیح خبرورزشی: بعد از این مصاحبه، باشگاه استقلال مدعی شد که از ولید علی به فیفا شکایت خواهد کرد ولی پرونده در نهایت مشمول مرور زمان شد.
بیشتر بخوانید: وزیرخارجه کجای فوتبال است که برای استقلال کری می‌خواند؟
