از وقتی قلعه نویی تصدی نیمکت تیم ملی را بر عهده گرفته، تیم کشورمان بیشتر مواقع با سیستم ۴-۳-۳ در حالت حمله و تصاحب توپ، و روش ۴-۲-۳-۱ در زمانهای از دست دادن توپ و دفاع، بازی کرده است. البته ما روشهایی همچون ۴-۴-۲ سنتی و مدرن را هم امتحان کردهایم.
در بازی مقابل تانزانیا امیر برای اولین بار از سیستم ۴-۱-۴-۱ استفاده کرد. شجاع و حزباوی در قلب دفاع بودند و دانیال در سمت راست و میلاد محمدی در دفاع چپ حضور داشتند.
سعید عزت اللهی با بازوبند کاپیتانی، تک هافبک دفاعی مرکز میدان بود. یک خط جلوتر از او زوج سامان قدوس و امیرحسین حسینزاده، برای اولین بار همزمان با هم در ترکیب اصلی قرار گرفتند. مهدی هاشم نژاد و محمد محبی نیز در طرفین آنها بازی میکردند و کسرا طاهری تک مهاجم ما بود.
از خود این سیستم مشخص بود که قلعه نویی برای زدن گلهای زیاد و برد پرگل آمده و میخواهد نوار سه ناکامی متوالی برابر تاجیکستان، ازبکستان و روسیه را قطع کند. نتایجی که باعث انتشار شایعه اخراج او در رسانهها شده بود!
حتی بعد از مصدومیت کسرا طاهری هم ژنرال دست به سیستمش نزد. با این تعویض اجباری و خروج کسرا، حسینزاده جای او را در نوک حمله گرفت و حسین نژاد جای حسینزاده، کنار سامان قدوس پشت تک مهاجم بازی کرد.
اما دیدیم که در نهایت تمام این تمهیدات فقط به همان دوگل نیم ساعت اول ختم شد!
اینجا را بخوانید: ادعای عجیب ملیپوش فوتبال: تانزانیا بیشتر از روسیه ایران را اذیت کرد! +ویدیو