مرضیه جعفری، سرمربی تیم فوتبال خاتون بم، تاکنون این تیم را ۱۱ بار قهرمان لیگ برتر ایران کرده و توانسته در لیگ قهرمانان آسیا تیمش را به جمع هشت تیم برتر قاره برساند. او همچنین در مدت تنها سه مرحله اردوی آماده‌سازی، تیم ملی فوتبال زنان ایران را به جام ملت‌های آسیا رساند. جعفری با این دستاوردها، به‌تنهایی تاریخ‌ساز شد و پانزدهمین جایزه بهترین زن فوتبال آسیا را از آن خود کرد.
او پس از انتخابش به‌عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال زنان، در گفت‌وگویی اختصاصی با خبرورزشی گفت: «خوشحالم که یک ایرانی توانست این جایزه را کسب کند.»
حال‌وهوای محل برگزاری مراسم چطور بود؟
برای من که از کودکی در فوتبال بوده‌ام، حس و حال عجیبی داشت. واقعاً خوشحال بودم و احساس غرور می‌کردم.
بعد از انتخابتان چه احساسی داشتید؟
خیلی خوشحال بودم، چون این عنوان نشان داد زنان ایرانی پتانسیل بالایی دارند. بعد از مراسم هم بیشتر خوشحال شدم، چون دیدم مردم چقدر خوشحال شدند. واکنش‌ها فراتر از انتظارم بود و خیلی‌ها انگیزه گرفتند. حضور همه را کنار خودم حس می‌کردم و این برایم بسیار لذت‌بخش بود. از طرفی، با خودم گفتم شاید این انتخاب، انگیزه‌ای باشد برای زنان و دختران ایرانی تا بدانند اگر سختی‌ها را تحمل کنند و تلاششان را ادامه دهند، حتماً می‌توانند موفق شوند.
شما تنها مربی ایرانی در تاریخ فوتبال ما هستید که این عنوان را کسب کرده‌اید.
بله، و برای من مهم بود که یک مربی ایرانی بتواند صاحب چنین عنوانی شود.
پیش از اعلام اسامی، متوجه شدید که برنده شده‌اید؟
نه، دقیقاً همان لحظه‌ای که اسمم را اعلام کردند، متوجه شدم. مثل بقیه حضار کاملاً غافلگیر شدم.
واکنش سایر مربیان آسیایی حاضر در مراسم چگونه بود؟
همه بسیار حرفه‌ای برخورد کردند. به سمتم آمدند، تبریک گفتند و عکس یادگاری گرفتیم.
آیا در عربستان یا کشورهای دیگر پیشنهاد همکاری دریافت کردید؟
بله، از دو سه کشور آسیایی پیشنهاد همکاری داشتم.
نقش بازیکنانتان در این موفقیت چقدر بوده است؟
قطعاً بسیار زیاد. همیشه گفته‌ام که بازیکنانم نقش اصلی را داشتند، حتی بیش از آنچه تصور می‌کنید. در سطح ملی و باشگاهی، هرچه خواستم با دل و جان انجام دادند. همچنین از مسئولان، خانواده‌ام، پسر و برادرم، و ملیکای عزیزم سپاسگزارم. یاد کسانی را که در زلزله بم از دست دادم همیشه با خودم دارم؛ حس می‌کنم روح آن‌ها کنارم بود و برایم دعا کردند. در واقع، این فقط من نبودم که برنده شدم؛ ما برنده شدیم.
واکنش همکاران شما در ایران چگونه بود؟
خیلی از همکارانم تبریک گفتند. خانم مظفر هم با پیام تصویری‌شان حس مثبتی به من دادند که خیلی ارزشمند بود.
آیا انتخاب شما برای بازیکنان تیم ملی انگیزه‌ساز بوده است؟
بله، کاملاً. حالا آن‌ها هم انگیزه دارند که روزی در همین جایگاه بایستند. واقعاً شایسته‌اش هستند.
اکنون که موفق‌ترین چهره فوتبال زنان ایران هستید، چه احساسی دارید؟
احساس خوشحالی و آرامش دارم. بعد از هر موفقیت، فقط از خدا می‌خواهم دچار غرور و خودبزرگ‌بینی نشوم. حس می‌کنم در پاسخ به خوبی‌های خداوند، توانستم دل خیلی‌ها را شاد کنم.
سقف آرزوهای فوتبالی شما کجاست؟
تا زمانی که بتوانم مفید باشم، ادامه می‌دهم. دوست دارم تجربه لژیونر شدن را هم داشته باشم. هر وقت احساس کنم دیگر به درد نمی‌خورم، کنار می‌روم.
و در پایان؟
این جایزه را به تمام دختران ایرانی تقدیم می‌کنم. گاهی خودم فکر می‌کنم چقدر کار کردم تا به اینجا رسیدم و تعجب می‌کنم. بارها زمین خوردم و دوباره بلند شدم، اما خدا همیشه کنارم بود. می‌خواهم به همه دختران بگویم: با توکل به خدا، تلاش و ناامید نشدن، هر چیزی ممکن است.
بیشتر بخوانید: پسرم کوپنش را خرج کرد تا من بهترین مربی آسیا شوم/ آنجا هم حواست بهم بود
