قبل از بازی تراکتور مقابل شارجه در هفته سوم لیگ نخبگان، پیش بینی ما و بسیاری از کارشناسان فوتبال این بود که اگر تراکتور و به ویژه دو بازیکن با تجربه در دفاع تیمی -یعنی بیرانوند و شجاع خلیلزاده به عنوان کاپیتانهای ملیپوش تیم- بتوانند از عهده رهبری دفاع تیمی برآمده و به وظایف خود کامل و درست عمل کنند، تراکتور میتواند این بازی سخت بیرون خانه را با برتری تمام کند.
دلیل این پیش بینی شناختی بود که همه فوتبالیها از قدرت خط آتش تراکتور داریم. تیمی که فصل قبل همه رکوردهای تیمی و انفرادی در گلزنی را شکست. آقای گل و سلطان پاس گل فصل فوتبال ایران را معرفی کرد و در آسیا نیز موثرترین بازیکن با بیشترین آمار گل زنی و گلسازی را در اختیار داشت.
تراکتور آنقدر خوب و هماهنگ در خط حمله بود که حسینزاده و هاشم نژاد در کنار ترابی به تیم ملی دعوت شدند و البته ترابی ترجیح داد از جایی به بعد دیگر در اردوها شرکت نکند. اما دیدیم که در کافا و همین فیفادی مهر ماه، بازی به هر دو ستاره ایرانی خط آتش تراکتور رسید و حسینزاده در هر دو بازی مقابل روسیه و تانزانیا گل زد.
تراکتور علاوه بر ملیپوشان ایرانی و با وجود از دست دادن ریکاردو آلوز به عنوان مهندس طراح، حمله ورانی شایسته با ملیتهای دیگر داشته و دارد. از دو مهاجم خطرناک و گلزن این تیم اشترکال و دروژدک تا رگی لوشکیا که به عنوان جانشین آلوز به این تیم آمد. حتی وقتی خبر رسید پوستونسکی به این بازی نمیرسد، باز تراکتور آنقدر در خط آتش قوی بود که اگر در دفاع تیمی درست عمل می کرد، میتوانست شارجه را در خانه خود شکست دهد.
اتفاقی که در زمین افتاد و دیدیم در همان ۱۰ دقیقه اول تراکتور به دو گل رسید و سپس با برتری روحی روانی به بازی ادامه داد و قبل از سوت پایان نیمه اول، این برتری را در تعداد گلها دو برابر کرد. چهار گل در نیمه اول -آن هم در خانه حریف- کاریست که فقط از عهده تراکتور برمیآید و دیدیم که نیمه دوم آنها با هوشمندی عقب کشیده و در ضد حمله گل پنجم را هم زدند.
این تراکتور با این ستارهها و در صورت حفظ همین کیفیت، میتواند تا مراحل بالای لیگ نخبگان آسیا صعود و ضمن کسب افتخار برای کشورمان، به افزایش سهمیه ایران برای فصل بعد در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی قاره کمک شایانی کند.
اینجا را بخوانید: دو صد گفته چون نیم کردار نیست؛ امشب در عمل، هوای رفیقت را داشته باش!
