آبی پوشان تهرانی چند هفته ابتدای فصل و دو بازی ابتدایی در لیگ آسیا را با ناکامی و غصه و ناراحتی سپری کرده بودند، تنها و تنها نیازمند فرصت و زمان بودند.
فرصت و زمانی برای رسیدن سرمربی به نیمکت، فرصتی برای هماهنگی بیشتر بازیکنان خارجی و آنهایی که از شروع فصل به جمع تیم اضافه شدند و نیاز به تمرین و بازی بیشتر برای ثابت کردن خودشان داشتند. (از جمله آسانی و الحدادی و سحرخیزان).
برای این هماهنگی استقلال نیاز به هشت هفته زمان داشت، شش هفته در لیگ و دو هفته در آسیا تا همان تیمی شود که در دور اول حضور ساپینتو بود، تیمی هجومی و عاشق گل زدن و بردن، تیمی که قدرت خود را درون زمین به رخ همه حریفان می کشید اما با یک تفاوت که آن تیم در پایان فصل روی بدشانسی از رسیدن به جام بازماند، اما این بار ساپینتو تصمیم گرفته است که با استقلال به جام برسد.
هواداران استقلال سه هفته متوالی است که طعم شیرین برد را با تیم محبوبشان می چشند و تازه لذت این اتفاق را پس از یک فصل و چند هفته ناکامی متوالی در ابتدای این فصل به معنای واقعی احساس می کنند.
تیمی که سه برد متوالی برایش تبدیل به حسرت شده بود و هرگز باور این را نداشت که بتواند دوباره به صدرجدول برسد، حتی با یک بازی بیشتر اما در این فصل انگار تنها نیاز به همین زمان و مدت داشت تا دوباره روی دور برد و موفقیت بیفتد.
هر چند هنوز عیار این تیم کامل نیست و همچنان از استقلال انتظار برد می رود ولی حضور مداوم و طولانی مدت در بالای جدول خواسته واقعی هواداران استقلال است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد