شاید آن دیالوگ مشهور سریال پایتخت که ورد زبان خاص و عام شده، مناسب بازی برگشت سپاهان – آخال باشد، جایی که نقی معمولی می‌گفت: «من باختم، بد هم باختم!»
سپاهان روی کاغذ برابر آخال ترکمنستان ۲-۲ مساوی کرد اما از نظر فوتبال، فوتبال دوستان و فوتبال شناسان، در خانه باخت! همان طور که خود محرم بعد بازی گفت آن گل مساوی دقیقه ۹۷ شادی نداشت! بیایید یک بار دیگر مروری کنیم بر آنچه اتفاق افتاد؛
زور سپاهان در ورزشگاه خانگی خود به تیمی از کشور ترکمنستان نرسید، سابقه و جایگاه فوتبال ایران کجا، ترکمنستان کجا، ریشه و پیشینه سپاهان ۷۲ ساله کجا، آخال کجا! این مساوی از شکست هم بدتر بود! اما می‌دانید بدتر از باخت در یک بازی فوتبال چیست؟
بدتر از باخت مقابل نماینده ترکمنستان، بدتر از پاره شدن نوار پیروزی‌های سپاهان که تازه از بحران اول فصل خارج و روی دور افتاده بود، بدتر از شکست خانگی برابر تیم ده نفره، بدتر از حذف شدن در یک گروه سه تیمه که دو تیم بالا می‌روند! و نمایندگان اردن و ترکمنستان آنجا هستند، بدتر از این هم مگر داریم؟ بله داریم!
بدتر جایی بود که ستاره‌های گران قیمت سپاهان درون محوطه جریمه حریف، از یک استوپ ساده عاجز بودند! انگار کودکی مبتدی در فینال جام جهانی با آن همه استرس برابر آرژانتین مسی ایستاده باشد!
در وقت‌های تلف شده دو بار توپ‌هایی که زکی پور فرستاد، درون محوطه جریمه در حالت تک به تک با دروازه‌بان، به بازیکنان سپاهان رسید اما نتوانستند یک استوپ ساده کنند و توپ از پایشان جدا شد و فرصت از دست رفت! بدتر از ناتوانی در استوپ، ناتوانی در زدن ضربه «سرضرب» بود که حتی یک بغل پا هم می توانست دروازه آخال را باز کند!
بله، سپاهان روی کاغذ مساوی کرد اما فوتبال را باخت، بد هم باخت!
اینجا را بخوانید: نویدکیا: عذرخواهی می‌کنم گل دقیقه ۹۷ شادی‌کردن نداشت/ واکنش محرم به اتهام سرمربی آخال