کسانی که در دهه‌های اخیر از نزدیک جزئیات فوتبال ایران را دنبال می‌کنند، به خوبی به روحیات امیر قلعه نویی اشراف دارند. او میانه خوبی با انتقاد ندارد و گاهی پا را فراتر هم گذاشته و صرفاً تعریف و تمجید را قبول می‌کند!
از طرف دیگر این درست که فوتبال یک تخصص است، اما یکی از ارکان اصلی خانواده فوتبال تماشاگران هستند و هر کس به فراخور اشراف خود به فوتبال، بعد از تماشای هر مسابقه نظری دارد. نمی شود به آنها گفت بی نظر باشید! خیلی وقت‌ها این نظر صرفاً احساسی و یا از روی اطلاعات ناکافی می‌آید و مغایر با نظرات کارشناسی است اما گهگاه هست که نظر علاقه‌مندان همسو و هم راستا با کارشناسان می‌شود.
بعد از فیفادی قبل و زمانی که حشمت مهاجرانی به عنوان یکی از بزرگان فوتبال از تیم ملی و عملکرد قلعه نویی تعریف کرد، سرمربی تیم ملی اعلام کرد: از مهاجرانی که بزرگتر و بالاتر نداریم، وقتی ایشان تعریف می‌کند دیگر بقیه چه دارند بگویند؟
اینجا را بخوانید: دستور ژنرال پشت سنگر حشمت خان؛ دیگر کسی حرف نزند! قبول امیرخان، ولی شما هم توقع کمک نداشته باش!
یکی دو روز بعد از این اتفاق علی پروین هم به جمع منتقدان اضافه شد. کسی که همه می‌دانند الگوی امیر قلعه نویی است و تمام اهالی فوتبال احترامش را دارند. آن موقع نوشتیم که آیا پروین هم نباید حرف بزند؟
اینجا را بخوانید: الگوی ژنرال هم از او انتقاد کرد!/ وقتی پرسپولیس به داد سرمربی تیم ملی رسید/ آقای قلعه نویی، پروین هم ساکت باشد؟
اما هیچ کدام از آن انتقادات -چه از نظر فنی درون زمین و چه از نظر رفتاری بیرون زمین- انگار که هیچ کمکی به شخص قلعه نویی و عملکردش نکرد. دیدیم که بعد از دیدار با ازبکستان قلعه نویی در کنفرانس بعد بازی گفت: کسانی که منصفانه نگاه می‌کنند، همه از تیم ملی باید تعریف کنند! این یعنی هر کس حرفی غیر از تعریف دارد از دایره انصاف و عدالت خارج است!
در نظرسنجی ما ۹۳ درصد از مخاطبان از عملکرد تیم ملی زیرنظر قلعه نویی راضی نبودند. این ۹۳ درصد همه از دایره انصاف خارج هستند آقای قلعه نویی؟ تیم ملی برای همه است و همه حق دارند در مورد آن صحبت کنند. وقتی شما از رسانه‌ها و مردم توقع دارید که از تیم ملی حمایت کنند، باید این حق را برای آنها قائل باشید که نظر بدهند. با به کار بردن این جملات و خطاب قرار دادن این صفات، تنها شکاف بین مردم و تیم ملی را بیشتر می‌کنید آقای قلعه نویی!
البته که این حرف‌ها به معنای آن نیست که همه انتقادات و ایرادات تنها متوجه امیر قلعه نویی باشد. این به آن معنا نیست که او کار مثبت نداشته یا در برخی موارد توضیحات و دلایلش برای کمبودها ناکافی است. همه می خواهند تیم ملی با تیم‌های بزرگ بازی کند، شکی نیست که ما مثل خیلی از رقبای دیگر امکانات و اردوهای کافی و مناسب نداریم اما مسایل فنی تیم چه ربطی به فدراسیون و تحریم ها دارد؟
ما در مقابل تیم‌های ضعیف و رده پایین مثل رقبای کافا یا تانزانیا یا در همین العین، این همه مشکل داشتیم. حتی یک گل هم نزدیم و نمایش و نتیجه تیم ملی هیچکس را راضی نکرد. وای به وقتی که فدراسیون یک رقیب گردن کلفت و بزرگ را برای شما آماده می‌کرد، در آن صورت چه اتفاقی رخ می‌داد؟
مشکلات خط دفاعی تیم ملی و اینکه ما هنوز دفاع راست یا دفاع چپ مشخص نداریم، اینکه هنوز دلبسته امثال سردار آزمون و قایدی، جهانبخش و قلی‌زاده و نگران مصدومیت سعید عزت اللهی هستیم هیچ ربطی به امکانات و تدارکات ندارد امیرخان!
اینجا را بخوانید: نگرانی مردم از آبروریزی در جام ۴۸ تیمی